ارسال به دیگران پرینت

دلیل تاری دید

نزدیک بینی (میوپیا)، دور بینی (هایپروپیا) و آستیگماتیسم از عیوب انکساری و شایع‌ترین دلایل تاری دید محسوب می شوند.

 دلیل تاری دید

دید تار، غیرشفاف و نامتمرکز یکی از شایع‌ترین مشکلات مربوط به بینایی است و به طور معمول، دلیلی برای نگرانی محسوب نمی شود.

به گزارش گروه سلامت به نقل از "هلث"، تاری دید می تواند تنها نشانه ای از نیاز به بروزرسانی نمره عینک یا لنز تماسی مورد استفاده شما باشد. هر فردی هر از گاهی در طول زندگی خود تاری دید را تجربه می کند، اما گاهی اوقات این شرایط می تواند به مساله ای جدی‌تر اشاره داشته باشد.

همواره دلیل تاری را بررسی کنید. بینایی یکی از حواس ارزشمند انسان است و محافظت از سلامت چشم ها که اندام هایی ظریف و حساس محسوب می شوند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در ادامه با برخی از دلایل شایع تاری دید بیشتر آشنا می شویم.

به استفاده از عینک یا بروزرسانی نسخه عینک خود نیاز دارید

نزدیک بینی (میوپیا)، دوربینی (هایپروپیا) و آستیگماتیسم از عیوب انکساری و شایع‌ترین دلایل تاری دید محسوب می شوند. آنها زمانی رخ می دهند که انحنای چشم بر چگونگی متمرکز شدن نور روی شبکیه تاثیر می گذارد. شبکیه پرتوهای نور را به سیگنال هایی قابل خواندن برای مغز تبدیل می کند.  

افزون بر گسترده بودن، عیوب انکساری ممکن است ساده‌ترین موارد برای درمان باشند و شاید همه آنچه نیاز دارید نسخه ای از یک اپتومتریست یا چشم پزشک برای دریافت عینک یا لنز تماسی است. عمل جراحی لیزیک نیز می تواند در برخی افراد به تغییر شکل قرنیه برای اصلاح مشکل کمک کند.

به عینک مطالعه نیاز دارید

پیرچشمی یا پرسبیوپیا نیز از عیوب انکساری محسوب می شود اما بیشتر پس از 40 سالگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. پیرچشمی می تواند موجب دشواری در تمرکز روی چیزهایی شود که در نزدیکی شما قرار دارند و به عنوان مثال مطالعه را دشوار سازد. اگر برای مطالعه کتاب، روزنامه یا منو رستوران باید آنها را دورتر از صورت خود نگه دارید، پیرچشمی می تواند دلیل تاری دید باشد.

همانند دیگر عیوب انکساری، استفاده از عینک، لنز تماسی، و عمل جراحی می تواند به دید بهتر فرد کمک کند. اگر دور بین یا نزدیک بین نبوده و به آستیگماتیسم مبتلا نیستید، عینک های مطالعه که در داروخانه ها به فروش می رسند ممکن است برای رفع مشکل شما کافی باشند.

به ورم ملتحمه مبتلا شده اید

ورم ملتحمه که به نام چشم صورتی نیز شناخته می شود، معمولا به واسطه آدنوویروس ها، ویروس هایی که می توانند موجب سرماخوردگی، برونشیت، و گلو درد نیز شوند، رخ می دهد. اگرچه به طور معمول جدی نیست، ورم ملتحمه می تواند از فردی به فرد دیگر سرایت کند. ذرات ویروس می توانند روی سطوح برای حدود دو هفته نیز زنده باقی بمانند.

ورم ملتحمه به طور معمول طی یک تا دو هفته بی نیاز از درمانی خاص بهبود می یابد، اما اگر با علائم شدید مواجه هستید، برای مصرف آنتی بیوتیک یا داروهای ضد ویروس با پزشک خود مشورت کنید. در همین حال، شما می توانید کمپرس های سرد را برای تسکین خارش، کمپرس های گرم را برای تسکین تورم یا قطره های چشم بدون نسخه را برای کمک به کاهش تحریک و سوزش چشم استفاده کنید.

شستشوی منظم کالای خواب، به ویژه روبالشی ها، و دست ها اغلب به پیشگیری از گسترش میکروب ها کمک می کند.

بدون خارج کردن لنزهای تماسی خود خوابیده اید

لنزهای تماسی می توانند دید شما را اصلاح کنند، اما در صورت استفاده نادرست می توانند به بروز عفونت نیز منجر شوند.

لنزهای تماسی با هر بار پلک زدن روی چشم حرکت کرده و می توانند موجب بروز خراش هایی ریز روی سطح چشم شما شوند. میکروارگانیزم های مسبب عفونت می توانند زیر لنزها گرفتار شده و وارد این خراش های ریز شوند.

خوابیدن بدون خارج کردن لنزهای تماسی از چشم شرایط مناسبی را برای رشد این ارگانیزم ها و بروز زخم های قرنیه که می توانند موجب تاری دید شوند، ایجاد می کند.  همواره پیش از خواب لنزهای تماسی را از چشم های خود خارج کنید یا از لنزهای یک بار مصرف استفاده کرده و در پایان روز آنها را دور بیندازید.

به یک عفونت چشم مبتلا شده اید

ابتلا به عفونت های چشم تنها به واسطه استفاده از لنزهای تماسی و آسیب دیدن قرنیه رخ نمی دهد.

هرپس کراتیت یک عفونت چشمی است که به واسطه ویروس هرپس یا تبخال ایجاد می شود. شما می توانید به واسطه لمس یک تبخال روی لب ها و سپس لمس چشم ها با دست آلوده موجب عفونت چشم خود شوید. باکتری ها و قارچ هایی که پس از یک آسیب دیدگی چشم وارد این اندام می شوند نیز می توانند موجب عفونت شوند. روش های درمان مانند قطره های چشم و داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها به طور معمول برای عفونت های باکتریایی مفید هستند، اما پیشگیری بهترین گزینه محافظت در برابر عفونت های چشم است.

به آب مروارید مبتلا شده اید

آب مروارید یکی از بیماری های چشم است که به واسطه افزایش سن رخ می دهد. این شرایط در افراد مسن شایع است. در این بیماری عدسی چشم کدر شده و ورود نور به چشم و رسیدن آن به شبکیه را دچار مشکل می کند.

آب مروارید به مرور زمان شکل می گیرد و موجب درد یا علائم دیگر نمی شود. برخی موارد آب مروارید کوچک باقی مانده و موجب مشکلات چندانی نمی شود. مواردی که رشد می کنند و در دید فرد اختلال ایجاد می کنند، اغلب از طریق عمل جراحی و تعویض عدسی آسیب دیده با یک عدسی جدید درمان می شوند.

به آب سیاه مبتلا شده اید

آب سیاه یکی دیگر از بیماری های چشم مرتبط با افزایش سن است که به واسطه فشار اضافه در چشم که به عصب بینایی آسیب وارد می کند، رخ می دهد. همانند آب مروراید، آب سیاه به طور معمول با گذشت زمان توسعه می یابد.

بیماران مبتلا به آب سیاه حتی ممکن است از ابتلا به این شرایط آگاه نباشند زیرا از دست دادن می تواند طی گذشت چند دهه رخ دهد. معاینه منظم چشم ها می تواند به تشخیص این بیماری کمک کند.

پس از تشخیص آب سیاه، داروهای تجویزی، لیزر درمانی، و عمل جراحی می توانند به بهبود آن کمک کنند.

به انحطاط ماکولای مرتبط با افزایش سن مبتلا شده اید

با افزایش سن، به ویژه پس از 60 سالگی، خطر آسیب دیدگی ماکولا، بخشی در نزدیکی مرکز شبکیه که به مشاهده جزئیات و اشیایی که مستقیم روبروی فرد قرار دارند، کمک می کند، افزایش می یابد. انحطاط ماکولای مرتبط با افزایش سن به از دست دادن دید مرکزی منجر می شود که می تواند فعالیت های روزانه مانند رانندگی و مطالعه را چالش برانگیز کند.

درمانی برای انحطاط ماکولای مرتبط با افزایش سن وجود ندارد، اگرچه دوزهای بالای ویتامین ها و مواد معدنی خاص می تواند سرعت آسیب را کاهش دهد.

شما می توانید با انجام ورزش، حفظ سطوح سالم فشار خون و کلسترول، پرهیز از سیگار و مصرف سبزیجات برگدار سبز و ماهی خطر ابتلا به این شرایط را کاهش دهید.

به دیابت مبتلا شده اید

اگر به دیابت نوع 1 یا نوع 2 تشخیص داده نشده مبتلا باشید یا وضعیت بیماری خود را کنترل نکنید، خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی افزایش می یابد. این شرایط زمانی که رگ های خونی آسیب دیده نشت می کنند یا رگ های خونی اضافه در پشت چشم رشد کرده و دچار خونریزی می شوند، رخ می دهد.

تزریقات و لیزر درمانی می توانند به نجات بینایی فرد کمک کنند، اما متاسفانه رتینوپاتی دیابتی دزد پنهانکار بینایی محسوب می شود و امکان از دست دادن بینایی به واسطه دیابت بدون اطلاع از ابتلا به این بیماری نیز وجود دارد.

کنترل سطوح قند خون می تواند به پیشگیری از رتینوپاتی دیابتی کمک کند. اگر به دیابت مبتلا هستید، معاینات منظم چشم توسط چشم پزشک را در دستور کار خود قرار دهید.

قند خون شما بالا است

حتی پیش از این که عوارض بلند مدت دیابت شکل بگیرند، قند خون بالا می تواند موجب بروز تاری دید شود. سطوح بالای قند خون می تواند به تورم عدسی چشم منجر شود. تورم موجب تغییر شکل چشم و چگونگی تمرکز آن می شود، اما این مشکل به طور معمول برای چند ساعت یا چند روز باقی می ماند.

اگر به بالا بودن قند خون مشکوک هستید، بلافاصله آن را کنترل کنید. چاقی یا سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت شما را در معرض خطر بیشتر ابتلا به دیابت نوع 2 قرار می دهد. از دیگر علائم این شرایط می توان به تکرر ادرار و تشنگی زیاد اشاره کرد.

فشار خون شما بالا است

احتمالا می دانید که فشار خون بالا می تواند به سکته مغزی و بیماری قلبی منجر شود. آنچه شاید ندانید این است که فشار خون بالا می تواند موجب یک مینی سکته مغزی در چشم شود که به نام انسداد سیاهرگی شناخته می شود. این بیماران دردی را احساس نمی کنند و ممکن است از خواب بیدار شده و با تاری دید مواجه شوند. تاری دید به واسطه انسداد سیاهرگی به طور معمول یک چشم را درگیر می کند.

گزینه های درمان برای انسداد سیاهرگی شامل داروهایی برای کاهش تورم ماکولا می شوند که باید بلافاصله مصرف شوند تا کارایی لازم را داشته باشند. اما حتی در صورت مصرف به موقع دارو نیز ممکن است مقداری از بینایی خود را از دست بدهید. برای محافظت در برابر انسداد سیاهرگی، اگر بیش از 50 سال سن دارید و فشار خون شما بالا است، معاینه منظم چشم ها توصیه می شود.

با میگرن های چشمی مواجه هستید

یک میگرن چشمی معمولا به واسطه اسپاسم رگ های خونی تامین کننده خون بخشی از مغز که مسئول پردازش بینایی است، رخ می دهد. علائم شامل نورهای چشم زن، نقاط کور، و مشاهده الگوهایی اغلب با زوایا و لیه های ناهموار می شود.

یک مگیرن چشمی می تواند همراه با سردرد یا بدون آن رخ دهد و به طور معمول کمتر از یک ساعت ادامه می یابد، اما در 20 درصد موارد مدت زمان آن بیشتر است. میگرن چشمی می تواند به یک میگرن شبکیه نیز ارجاع شود که شرایطی نادر است و موجب از دست دادن بینایی در یک چشم می شود و می تواند به بروز مشکلاتی در جریان خون شبکیه اشاره داشته باشد.

یک ضربه مغزی را تجربه کرده اید

اگر پس از ضربه خوردن سر با مشکلات بینایی مواجه شده اید، ممکن است از یک آسیب دیدگی سر رنج می برید. یک ضربه مغزی می تواند به تاری دید همراه با بسیاری تغییرات دیگر در بینایی مانند دوبینی، دشواری در تغییر نگاه از نقطه ای به نقطه دیگر، مشکلات تمرکز، و از دست دادن دید دو چشمی منجر شود. اگر فکر می کنید از یک ضربه مغزی رنج می برید، باید بلافاصله برای ارزیابی شرایط به پزشک مراجعه کنید.

استرس دارید

استرس و اضطراب می توانند به روش های مختلف بر سلامت شما، از جمله بینایی، تاثیرگذار باشند. استرس می تواند موجب گشاد شدن غیرضروری مردمک های چشم شده و آدرنالین می تواند فشار چشم ها را افزایش دهد.

در شرایطی که اثر بلند مدت استرس روی چشم ها می تواند متفاوت باشد، بیشتر موارد خفیف ناراحتی با کاهش سطوح استرس برطرف می شوند. با این وجود، تداوم سطوح بالای استرس می تواند حتی موجب از دست دادن دائمی بینایی شود. برای پیشگیری از مشکلات بینایی مرتبط با استرس حفظ یک سبک زندگی سالم، اختصاص زمان های استراحت در زمان کار با نمایشگرها و انجام فعالیت های کاهنده استرس مانند مدیتیشن و ورزش توصیه شده است.

به یووئیت مبتلا شده اید 

اگر تاری دید و خشکی چشم با التهاب در اطراف چشم همراهی می شود، ممکن است به یووئیت، گروهی از بیماری ها که می توانند با بیماری خودایمنی یا عفونی مرتبط باشند، مبتلا شده باشید.

یووئیت شرایطی شایع نیست اما آسیب ناشی از آن می تواند بسیار شدید باشد. علائم با توجه به این که کدام قسمت چشم تحت تاثیر قرار گرفته می توانند متفاوت باشند. به عنوان مثال، التهاب در قسمت جلوی چشم می تواند با قرمزی، حساسیت به نور و درد همراه باشد، در شرایطی که التهاب در پشت چشم می تواند به مشاهده اشیا شناور، دید تیره و نورهای چشمک زن منجر شود.

درمان می تواند از آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد ویروس برای عفونت ها تا کروتیکواستروئیدها و تعدیل کننده های سیستم ایمنی در موارد خودایمنی متغیر باشند.

به سندرم خشکی چشم مبتلا شده اید

تولید ناکافی اشک یا تبخیر بسیار سریع اشک شایع‌ترین نوع سندرم خشکی چشم است.

فیلم اشک برای راحتی و سلامت چشم ضروری است. نور ورودی به چشم ابتدا با فیلم اشک و سپس با قرنیه برخورد می کند. اگر فیلم اشک ناسالم بوده یا وجود نداشته باشد، قرنیه تحریک شده و نور به جای این که با ورود به چشم متمرکز شود، پراکنده خواهد شد که تاری دید را در پی دارد.  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

خوشبختانه بیشتر دلایل تاری دید، بینایی فرد را تهدید نمی کنند. اما گاهی اوقات باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کرد یا حداقل با وی تماس گرفته شود که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- اگر بینایی شما به طور ناگهانی دچار تغییر شده است و پس از پلک زدن بهبود می یابد.

- اگر با احساس درد در چشم های خود مواجه هستید.

- اگر در نقاطی خاص فاقد دید هستید.

 

منبع : عصر ایران
با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه