ده نکته برای روزنامه نگارانی که اخبار کرونا را پوشش می‌دهند

4- بیاد داشته باشید،همه ارقام دقیق نیستند

روزنامه‌نگاران به ارقام اعتماد می‌کنند و داده بخش مهمی از گزارش است اما دکتر مورس،استاد دانشگاه کلمبیا و متخصص بیماری‌های واگیردار معتقد است که داده‌ها همیشه قابل اعتماد نیستند. وی می‌گوید: وقتی ارقام مربوط به یک بیماری اپیدمیک را می‌بینید در ابتدا آن اعداد بسیار غیر دقیق هستند.

به داده‌های در دسترس تان بی‌اعتنا نباشید اما اطمینان حاصل کنید که بینندگان و خوانندگان شما متوجه محدودیت ها و عدم قطعیت در پس ارقام هستند.

دکتر مورس بیان می‌کند که بیماری یک زمان تقریبی 14 روز نهفتگی دارد این به معنی آن است که ممکن است شخصی به ویروس آلوده شده باشد اما برای دو هفته هیچ علایمی از بیماری نداشته باشد و این مسئله به عقب‌ماندگی ارقام در ارائه آمار صحیح تعداد بیمارن منتهی می‌شود.

5- هر چه ممکن است با افراد مختلف بیشتری در مورد مسئله گفتگو کنید.

کرونا اشخاص زیادی را در کشورها،شهرها و طبقات اجتماعی مختلف درگیر کرده است.تجربیات مبتلایان در چین متفاوت از بیماران در سنگاپور یا ایتالیاست.حتی در داخل یک کشور و یا یک شهر نیز مقدار زیادی تفاوت وجود دارد.

به عقیده یولس،تمام افرادی که در قرنطینه هستند در حال مرگ نیستند بلکه بعضی از آنها فقط خسته و کسل (از شرایط) هستند و روزنامه‌نگاران وظیفه دارند تمام سعی خود را به کار برند تا واقعیت های مختلفی که مردم درآن زندگی می‌کنند بدست آورند.و این مستلزم آن است که روزنامه‌نگاران در هنگام گزارش‌نویسی به جستجوی منابع مختلفی از طبقات گوناگون اجتماعی حتی در تنها یک شهر بپردازند.

6- از استعارات نژادپرستانه بپرهیزید

اپیدمی‌های جهانی،تاریخی از گسترش نژادپرستی و خصومت با خارجی‌ها دارد و کرونا از آن مستثنی نیست.فقط در همین هفته یک مرد سنگاپوری چینی‌الاصل در لندن مورد حمله عده‌ای قرار گرفت. سوقصدکنندگان به او گفته بودند:ما ویروس نمی‌خواهیم.

محله‌های چینی در شهرهای آمریکا مانند سانفرانسیسکو،لوس آنجلس و نیویورک تمام کسب و کار خود را از دست داده‌اند،رسانه‌ها باید محتاط باشند که به طور غیر ارادی موجب تقویت مفاهیم نژاد پرستانه نشوند.اتحادیه روزنامه‌نگاران آسیا آمریکا به انتشار لیستی از توصیه به روزنامه‌نگاران مبادرت کرده است در میان پیشنهادات آنان توصیه شده که به محله‌های چینی‌نشین اشاره‌ای نشود مگر اینکه مستقیما به موضوع گزارش مربوط باشد و یا اینکه هیچ اشاره ی به ارتباط جغرافیایی با ویروس نشود.

7- توجه به نحوه مصاحبه با متخصصان

ممکن شما یک پدیده در نویسندگی باشید اما اگر منبع مناسب را نیابید،نوشته شما دچار ایراد خواهد بود.

دکتر مورس بیان می‌کند که مسئله فقط یافتن یک کارشناس خوب نیست بلکه یافتن افرادی است که قادر باشند از سوگیری شخصی خود فاصله بگیرند. وقتی که به یک کارشناس در زمینه‌ای بر خوردید ابتدا به تحقیق در مورد سو گیری او بپردازید و بدون بررسی کار او را نپذیرید.

8- نسبت به موضوعاتی که هیجان انگیز نیستند بی تفاوت نباشید

مسئله‌ای بین‌المللی چون covid-19 می‌تواند موضوع گزارش‌های انتقادی سخت و تحقیقات عمیق است.به نظر امیلی بامگارتنر،نویسنده گزارش‌های پزشکی روزنامه واشنگتن پست،”اگرچه قرار نیست هر گزارشی که می‌نویسد لایق بردن جایزه پولیتز باشد، گاهی ممکن است نیاز به نوشتن یک گزارش یک صفحه‌ای در مورد نحوه شستن دست‌ها باشد”.و این در جای خود بسیار خوب است.

تمرکز خود را در پاسخ دادن به سوالات بینندگان و خوانندگان کنید.با استفاده از گوگل ترند متوجه شوید که مردم بیشتر دنبال چه اطلاعاتی هستند و سپس به تولید محتوای با کیفیت برای پاسخ به سوالات مردم بپردازید.

9- محدوده خود را مشخص کنید

سردبیران اغلب برای گرفتن مطلب به شما رجوع می‌کنند و مهم است که گاهی بگویید نه!به خاطر خودتان و به خاطر کارتان 24 ساعت برای خود زمان بگذارید و از کامپیوترتان فاصله بگیرید.به ذهنتان استراحت دهید تا خود را قادر سازید که موضوع را از زوایای دیگر پیگیر شوید.طمانینه بیشتر در بررسی موضوعی که قصد بیان آن را دارید این اطمینان را می‌دهد که درگیر شتاب زدگی نخواهید شد.

10- وقتی که اوضاع آرام شد به موضوع بچسب!

نهایتا اوضاع به شرایط قبل بر می‌گردد،اما این به معنی پایان کار شما به عنوان روزنامه‌نگار نیست.یک بیماری همه‌گیر عواقب بسیاری خواهد داشت که نیازمند پوشش روزنامه‌نگارانه است.به بررسی نحوه حل و فصل بحران توسط سیاستمداران و مسئولین بهداشت بپردازید و درس‌های آموخته شده را معین کنید.