ارسال به دیگران پرینت

داستان موفقیت مردی که بدون پا متولد شد +عکس

انگیزه ای برای زندگی ندارم! جمله‌ای که این روزها با مشکلات فراوان مالی و غیرمالی در اطرافمان می‌شنویم و شاید حتی خودمان هم درگیرش باشیم. اگر حقیقتاً انگیزه ای برای زندگی ندارید و حس می‌کنید تحمل مشکلات دیگر ناممکن شده نگاهی به حقیقت زندگی بیندازید، به اینکه زندگی تا بوده همین بوده. همه‌مان نداشته‌های بسیاری داریم اما به قول زایون، که داستان موفقیتش را در این مطلب می‌خوانید، «با تمام داشته‌هات باید تلاش کنی.»

داستان موفقیت مردی که بدون پا متولد شد +عکس

انگیزه ای برای زندگی

زایون، مردی ۲۲ ساله که بدون پا متولد شده در رشته‌ی کشتی آزاد فعالیت می‌کند و حالا چشم به المپیک دارد. زایون کلارک که به دلیل اختلالی ژنتیکی به نام سندرم کودال رگرسیون از بدو تولد پا نداشت اما با حمایت خانواده‌ی ناتنی‌اش توانایی خارق‌العاده‌اش را به رخ همگان کشیده. این اختلال ژنتیکی که بیماری بسیار نادری به شمار می‌آید و احتمال وقوعش تقریباً ۱ به ۲۵۰۰۰ است، رشد اندام‌های پایین‌تنه‌ی بدن را با مشکل مواجه می‌کند.

انگیزه ای برای زندگی

او از گذشته‌اش تعریف می‌کند و می‌گوید در شیرخوارگاه بزرگ شده و معمولاً بچه‌های دیگر او را دست می‌انداختند و آزار می‌دادند. اما کیمبرلی، مادر ناتنی‌اش، همیشه کنارش بود و به او محبت می‌کرد. به لطف همین محبت‌های کیمبرلی و حمایت‌های او بود که زایون متوجه علاقه و استعدادش در ورزش شد و حالا هم یکی از موفق‌ترین و حرفه‌ای‌ترین کشتی‌گیران آزادکار است.

انگیزه ای برای زندگی

زایون می‌گوید: «کلاس دوم بودم که کشتی‌و شروع کردم. جثه‌ی خیلی کوچیکی داشتم و نه من می‌دونستم باید چی کار کنم و نه حریفم.

بعضی بچه‌ها می‌ترسیدن با من کشتی بگیرن، منم همین حس‌و نسبت به اونا داشتم. نمی‌دونستم اصلاً اونجا چی کار می‌کنم. خلاصه کشتی‌و با کلی آزمون و خطا یاد گرفتم. چندین سال طول کشید تا فهمیدم باید چطور کشتی بگیرم. حالا روزی دو بار و شش روز طی هفته تمرین می‌کنم. کشتی دیگه جزئی از زندگیم شده. دلم نمی‌خواست معلولیتم مانع رسیدن به آرزوهام بشه.»

زایون حقیقتاً انگیزه ای برای زندگی افراد بی‌شماری در دنیاست که تصور می‌کنند دیگر آخر خط رسیده‌اند

انگیزه ای برای زندگی

او در مورد دوران دبستانش می‌گوید سال‌های سختی را پشت سر گذاشت و بچه‌ها به خاطر اینکه پا نداشته او را مسخره می‌کردند و او هم اغلب اوقات عصبانی و ناراحت می‌شد. او می‌گوید: «همه مسخره‌م می‌کردن که پا ندارم. من هم دیدم بهترین راه برای مقابله با همچین رفتارهای نفرت‌انگیزی اینه که از این نفرت‌پراکنی بقیه برای خودم نردبان بسازم. درواقع کسانی که از ما متنفر باشن بهترین مشوق‌های ما هستن. دوران تحصیلم چندان خوب نبود اما بعد از دبیرستان وارد کالج شدم و بعد به هرچی خواستم رسیدم.»

انگیزه ای برای زندگی

 

منبع : روزیاتو
با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه