حسن کامشاد، مترجم پیشکسوت و راوی بزرگ دار فانی را وداع گفت.
حسن کامشاد، نویسنده و مترجم ایرانی، در سن صدسالگی در لندن درگذشت. کامشاد، متولد ۱۳۰۴ در اصفهان، تحصیلکرده حقوق در دانشگاه تهران و دارای دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه کمبریج انگستان بود. او از مترجمان و پژوهشگران برجستۀ ایرانی بود و آثار ماندگاری را در زمینههای مختلف، از ادبیات گرفته تا فلسفه و تاریخ و دیگر حوزههای علوم انسانی، به فارسی ترجمه کرد.
سیروس علینژاد، ضمن تأیید خبر درگذشت این چهرۀ برجستۀ فرهنگ ایران، درباره جایگاه و اهمیت کامشاد به ایبنا گفت: به نظر من دو نفر بعد از بازنشستگی خدمات فرهنگی شایانی کردند و کتابهای بسیار مهمی را به فارسی ترجمه کردند؛ یکی نجف دریابندری و دیگری حسن کامشاد.
سرقت نسخ خطی ارزشمند موزه شاه نعمتالله ولی در کرمان | دادستان: سه نفر بازداشت شدند
این روزنامهنگار برجستۀ ایرانی در توضیح کارهای مهم فرهنگی کامشاد در بعد از انقلاب افزود: کامشاد تا زمانی که در شرکت نفت بود، یعنی در سالهای پیش از انقلاب، جز ترجمه کتاب «تاریخ چیست؟»، اثر مهم دیگری نداشت، اما بعد از انقلاب کارهایی اساسی را به فارسی ترجمه کرد.
بهجز ترجمه، کتاب «حدیث نفس» از آثار تألیفی مهم حسن کامشاد است. کامشاد در این کتاب، شرح زندگی و خاطرات خود را نوشته و یکی از نمونههای خواندنی و ماندگار خودزندگینامهنویسی را از خود به یادگار گذاشته است. علینژاد درباره این اثر کامشاد گفت: «حدیث نفس» یکی از بهترین کتابهایی است که کامشاد نوشته، چون هم زندگی شخصی اوست و هم در آن از تمام کسانی که در مسیر زندگیاش به او کمکهای فرهنگی کرده بودند و باعث ارتقایش شده بودند، یاد کرده است. کامشاد اهل ادبیات بود و شیرین بود و شیرین مینوشت و نثر خوبی داشت. همین ویژگی، کتاب «حدیث نفس» او را به اثری شیرین و خواندنی تبدیل کرد.
از ترجمههای حسن کامشاد میتوان به کتابهای «دنیای سوفی»، «تاریخ چیست؟»، «تاریخ بیخردی» و «ایران: برآمدن رضاخان، برافتادن قاجار و نقش انگلیسیها» و از آثار تألیفیاش میتوان به کتاب «پایهگذاران نثر جدید فارسی» اشاره کرد.
دیدگاه تان را بنویسید