این پنج جمله را به پسربچه‌ها نگوییم | با این جملات پسر بچه را بد تربیبت میکنید

این پنج جمله را به پسربچه‌ها نگوییم

نقش والدین این است که فرزندان را تربیت کنند و آن‌ها را به فردی سالم و مفید در جامعه تبدیل کنند. مطمئناً این کار آسان نیست و هیچ کتابی هم وجود ندارد که به ما بگوید چطور والدین کاملی باشیم. اما مسئله این است که ما برای داشتن فرزندان کامل نیازی به والدین کامل نداریم، بلکه باید فرزندان واقعی تربیت کنیم و والدین واقعی باشیم.

باید بدانیم یکی از چیزهایی که در تربیت فرزندان نقش دارد طرز صحبت کردن ما است. ما با حرف‌هایمان تأثیر زیادی بر روحیه فرزند خود می‌گذاریم. به همین دلیل باید مواظب باشیم که از عبارت‌های سمی استفاده نکنیم. ما در این مطلب 5 جمله سمی را که نباید به پسر خود بگوییم معرفی می‌کنیم.

1-ان‌قدر حساس نباش

متأسفانه به پسران و مردان درباره احساساتشان شرم زیادی وارد می‌کنند. آن‌ها تاحدی اجازه ندارند احساسات خود را بروز دهند چه برسد به اینکه احساساتشان را با صدای بلند بگویند. همین امر باعث ایجاد مشکلات روانی برای مردان می‌شود. ما نباید به پسرمان بگوییم که احساسات خود را سرکوب کند. نباید دائم بر این تأکید کنیم که دختران ضعیف‌اند و پسران قوی و احساسات آن‌ها را مسخره کنیم. برعکس باید وقوع هر اتفاق عاطفی در زندگی پسرمان را جشن بگیریم و به او را تشویق کنیم که می‌تواند احساسات خود را بروز دهد.

2- مرد باش

ممکن است با این جمله بخواهیم بگوییم که پسرمان شجاع باشد و رفتار مردانه‌ای از خود نشان دهد. ما می‌خواهیم پسر خود را شبیه جنسیتی که دارد بزرگ کنیم اما نباید به او تحمیل کنیم که مرد دارای چه خصوصیاتی است. باید بین فرزند و والدین ارتباط مؤثر وجود داشته باشد تا پسرمان بتواند نقش خود را به خوبی در جامعه پیدا کند.

3- پسر که گریه نمی‌کنه

اغلب به پسران آموزش داده می‌شود که گریه کردن یا نشان دادن ضعف کاری غلط است. اما احساسات را نباید جنسیتی کنیم. گریه کردن یا غمگین بودن چیزی نیست که فقط دخترها آن را احساس کنند. دلیل اینکه مردان در سنین بالا با بیماری‌های روانی دست و پنجه نرم می‌کنند این است که در تربیت خود گریه کردن را نشانه ضعف دانسته‌اند. باید به پسرانمان بیاموزیم که گریه کردن و احساس غم اندوه هیچ اشکالی ندارد.

4- پسرها این کار را نمی‌کنند/ پسرها این طوری بازی نمی‌کنند

فقط چیزهایی که می‌گوییم روی فرزندانمان تأثیر نمی‌گذارد بلکه کارهایی که ما پسرانمان را به آن‌ها تشویق می‌کنیم هم نقش مهمی در تربیت فرزند دارد. مثلاً ما پسرمان را تشویق می‌کنیم که فوتبال بازی کند نه کلاس باله برود. باز هم فعالیت‌ها را جنسی می‌کنیم و احساسات افراد را در کاری که می‌خواهند انجام دهند نادیده می‌گیریم. به پسرمان می‌گوییم چون پدر فوتبال دوست دارد پس پسر هم باید فوتبال دوست داشته باشد. این نوع رفتارها مانعی برای تجربه‌های جدید پسرمان است و در درازمدت بر توانایی بچه تأثیر می‌گذارد.

5- چرا مثل برادر بزرگت نیستی؟

یکی از کارهای اشتباه این است که فرزندمان را با خواهر یا برادرش مقایسه کنیم. با این کار عزت نفس کودک را تحت تأثیر قرار می‌دهیم. گفتن این موضوع که پسرمان باید دائم کارهایی را که برادر بزرگش انجام می‌دهد تکرار کند نه تنها خطرناک است، باعث احساس ضعیف بودن و خستگی پسرمان نیز می‌شود. او قرار نیست شبیه کسی باشد. هیچ والدینی شبیه به هم نیستند پس بچه‌ها نیز مثل هم نیستند.

ما باید مراقب صحبت‌هایی که به پسرانمان می‌زنیم باشیم تا در این دنیای سخت بتوانند در محیطی سالم احساس راحتی کنند و هویت خود را به خوبی بشناسند تا برای داشتن زندگی شاد و سالم در آینده آماده شوند.

(استفاده از مطالب اختصاصی 55آنلاین بدون ذکر منبع ممنوع است.)

مترجم: مژده اصغرزاده