دانشمندان بیمارستان عمومی ماساچوست وابسته به دانشگاه هاروارد درمطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند بررسی دندان‌های شیری می‌تواند به آنها در شناسایی کودکان در معرض خطر ابتلا به اختلالات سلامت روان کمک شایانی کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ای، فرایند دندان درآوردن نوزادان معمولا در بازه زمانی ۶ تا ۱۲ ماهگی آغاز می‌شود و در برخی موارد نیز نوزادان هنگامیکه دندان‌های آنها در آمده، متولد می‌شوند. حال نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است که ضخامت برخی علائم رشد در دندان‌های شیری می‌تواند به آنها در شناسایی کودکان در معرض خطر افسردگی و سایر اختلالات سلامت روان در آینده، کمک کند.
دانشمندان بیمارستان عمومی ماساچوست وابسته به دانشگاه هاروارد در مطالعه اخیرشان اظهار کردند برخی ناملایمات‌های دوران کودکی مسئول یک سوم تمام اختلالات سلامت روان افراد هستند.
"ارین سی دون" (Erin C. Dunn)، اپیدمیولوژیست اجتماعی و روانپزشک از آن دسته دانشمندانی است که به مطالعه این موارد بسیار علاقه مند بود و مایل بود بداند که چه عواملی در افزایش خطر ابتلای کودکان به چنین اختلالاتی نقش دارند. "دون" گفت: دندان‌ها همانند یک مدرک، نشان دهنده انواع مختلفی از مواردی هستند که یک فرد در زندگی تجربه کرده است. برای مثال قرار گرفتن در معرض منابع استرس فیزیکی مانند تغذیه نامناسب یا بیماری، می‌تواند بر شکل گیری مینای دندان تاثیر بگذارد و به ایجاد خطوط رشد برجسته در دندان‌ها منجر شود که به آن خط‌ها، "خطوط استرس" می‌گویند و این موضوع شبیه به حلقه‌های یک درخت است که می‌تواند سن آن را نشان دهد. همانطور که ضخامت حلقه‌های رشد درخت می‌تواند بر اساس آب و هوای اطراف درخت در هنگام شکل‌گیری متفاوت باشد، خطوط رشد دندان نیز می‌تواند بر اساس محیط و تجربیاتی که کودک در رحم مادر و مدت کوتاهی پس از آن در زمان شکل‌گیری دندان‌ها داشته، متفاوت باشد. اکنون تصور می‌کنیم که خطوط استرس ضخیم‌تر نشان‌دهنده شرایط استرس‌زاتر زندگی فرد است.
دون در این مطالعه این فرضیه را مطرح کرد که پهنای یک گونه به نام خط نوزادی (NNL)، می‌تواند نشان دهد که آیا مادر نوزاد در طول بارداری و در دوران اولیه پس از تولد نوزاد، سطوح بالایی از استرس روانی را تجربه کرده است یا خیر. طی این مطالعه دانشمندان ۷۰ دندان شیری جمع آوری شده از ۷۰ کودک را برای آزمایش این فرضیه تجزیه و تحلیل کردند. پس از آن از مادران نوزادان خواسته شد تا پرسشنامه‌هایی را که درباره تجربیات آنها در طول بارداری، سابقه مشکلات روانی مادر، کیفیت محل زندگی و سطح حمایت اجتماعی بود را پر کنند.
محققان پس از بررسی این اطلاعات دریافتند کودکان مادرانی که سابقه افسردگی شدید یا سایر مشکلات روانپزشکی داشتند و مادرانی که در هفته سی و دوم بارداری حالات افسردگی یا اضطراب را تجربه کرده بودند، بیشتر از سایر بچه‌ها دارای خطوط نوزادی ضخیم‌تری بودند. کودکان مادرانی که در مدت کوتاهی پس از بارداری حمایت اجتماعی ضروری را دریافت کرده بودند، خط نوزادی نازک‌تری داشتند.
"دون" گفت: هیچ کس مطمئن نیست که چه چیزی باعث ایجاد خط نوزادی می‌شود، اما تصور ما این است مادری که اضطراب یا افسردگی را تجربه می‌کند، ممکن است کورتیزول بیشتری تولید کند و کورتیزول نیز هورمون استرسی است که در کار سلول‌هایی که مینای دندان را ایجاد می‌کنند، تداخل ایجاد می‌کند. التهاب سیستمیک مورد دیگری است که ممکن است در ایجاد این وضعیت نقش داشته باشد. اگر بتوان یافته‌های این مطالعه را در یک مطالعه بزرگتر تکرار کرد، خط نوزادی و سایر علائم رشد دندان می‌توانند در آینده برای شناسایی کودکانی که در معرض ناملایمات اولیه زندگی قرار گرفته‌اند، استفاده شوند. سپس می‌توانیم توسط آن کودکان را سریع شناسایی و با به کار گیری روش‌های مناسب از بروز اختلالات سلامت روان در آنها جلوگیری کنیم.
دیدگاه تان را بنویسید