ارسال به دیگران پرینت

این دو نکته را هرگز فراموش نکنیم

حسان محمدی- برای چندمین بار در حال خواندن کتاب «از پیدا و پنهان/ آیدین آغداشلو» هستم. آغداشلو نقاش خوشفکر یک جای کتاب در پاسخ پرسش های اصغر عبداللهی و محمد عبدی می گوید:

این دو نکته را هرگز فراموش نکنیم

۵۵آنلاین :

« اولین شرط معلمی این است که هیچوقت به شاگردتان دل نبندید و توقعی نداشته باشید و وفاداری اش را شرط آموختن به او نکنید. اصل را بگذارید بر این که این ها می آیند و تکه ای از شما می کنَنَد و می برند. حق شان هم هست. دنبال این هم نباشید جایی ذکر خیری از شما کنند از شما که معلمشان بوده اید. چون بعدها خواهند گفت که از اول هم نیاری به معلم نداشته اند»!

یک جای دیگر از قول استاد محمدعلی کریم زاده تبریزی می گوید:

- « چرخ بزرگی را - به بزرگی چرخ و فلک- فرض کن که همه چیزهای مهمی را که آرزوی داشتنشان را در زندگی داشته ای به آن بسته اند. این چرخ آهسته دارد می چرخد و تو مقابلش ایستاده ای، تا این که آن چیز می رسد دستت. اگر فوراً برش نداری دیگر معلوم نیست که در گردش بعدی همچنان سرجایش باشد که دم دست تو برسد. پس باید درجا و فوراً برش داری.»

این دو نوشته من را یاد همه آدم هایی انداختند که از آنها چیزی آموخته ام و شاید هیچوقت چنان که شایسته شان بوده تشکر نکرده ام، ستایشش شان نکرده ام. همه آدم هایی که معلمم بوده اند، دوستم بودند، همکلاسم بوده اند، یا حتی توی یک تاکسی مسافر کنار دستی ام بوده اند...

با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه