اکونومیست:
این چهره که بیشتر عمرش راهب بوده، احتمالا حاکم آینده هند می‌شود
برخی معتقدند یوگی آدیتیانات، وزیر ارشد اوتار پرادش (UP)، نخست‌وزیر آیندهٔ هند خواهد بود. دیگران از چنین تصوری هراس دارند. دست‌کم می‌توان گفت او نماد یکی از مهم‌ترین گرایش‌ها در سیاست هند است: ملی‌گرایی هندو با رویکردی سخت‌گیرانه که در عین حال، حجم عظیمی از پروژه‌های جاده‌سازی را پیش می‌برد.
اکونومیست نوشت: برای بیشتر عمرش یک راهب بوده است؛ از اموال دنیوی چشم پوشیده، لباس زعفرانی به تن کرده و سحرخیزانه در معبدی در گورَکپور — جایی که او کاهن اعظم آن است — دعا، مراقبه و به گاوها شیرینی می‌دهد. اما در هشت سال گذشته، او همچنین یکی از قدرتمندترین سیاستمداران جهان بوده و بر ایالتی با جمعیت ۲۴۰ میلیونی حکومت می‌کند. اگر اوتار پرادش کشوری مستقل بود، ششمین کشور بزرگ جهان به شمار می‌رفت.
برخی معتقدند یوگی آدیتیانات، وزیر ارشد اوتار پرادش (UP)، نخست‌وزیر آیندهٔ هند خواهد بود. دیگران از چنین تصوری هراس دارند. دست‌کم می‌توان گفت او نماد یکی از مهم‌ترین گرایش‌ها در سیاست هند است: ملی‌گرایی هندو با رویکردی سخت‌گیرانه که در عین حال، حجم عظیمی از پروژه‌های جاده‌سازی را پیش می‌برد. کسب‌وکارها از تلاش او برای ساخت جاده، بهبود برق‌رسانی و سرکوب جرم و جنایت تمجید می‌کنند. منتقدان اما او را متهم می‌کنند که حقوق بشر و مسلمانان را زیر پا می‌گذارد.
هرچند به ندرت به رسانه‌های خارجی مصاحبه می‌دهد، اما او در ۱۱ نوامبر در لکهنو با اکونومیست دیدار کرد تا درباره توسعه صحبت کند. در سالنی با سقف بلند، در میان نمادهای هندو و با لبخندی آرام، برنامه‌اش را برای تبدیل اقتصاد UP به یک اقتصاد یک تریلیون دلاری تا سال ۲۰۲۹ شرح داد.
این هدف غیرممکن است، مگر اینکه ارزش دلار ناگهان سقوط کند. تولید کل این ایالت حدود ۳۰۰ میلیارد دلار است؛ هیچ اقتصاد بزرگی نمی‌تواند ظرف چهار سال سه برابر شود. با این حال، فارغ از بزرگ‌نمایی، رشد اخیر UP چشمگیر بوده است.
رشد از سطحی بسیار پایین آغاز شد. این ایالت کشاورزی، محصور در خشکی، گرفتار شکاف‌های طبقاتی و قانون‌گریزی، سال‌ها یکی از فقیرترین ایالت‌های هند بود و از انتقال‌های مالی عظیم دولت مرکزی ارتزاق می‌کرد — معمولاً به اندازهٔ کل مالیات‌هایی که خودش جمع می‌کرد. اما در ۱۵ سال گذشته حکمرانی و رشد اقتصادی بهتر شده و این روند تحت مدیریت آدیتیانات — که از ۲۰۱۷ وزیر ارشد است — شتاب گرفته است. طی دورهٔ او، UP با نرخ سالانه ۶.۹٪ رشد کرده (به‌جز سال ۲۰۲۰–۲۱، زمان اوج کووید). در سه سال گذشته، رشد آن از کل هند سریع‌تر بوده است. او می‌گوید: «UP زمانی ایالتی بیمار تلقی می‌شد. اکنون یکی از موتورهای رشد هند است.»
چه چیزی تغییر کرده؟ آشکارترین عامل انفجار زیرساختی است. از گورَکپور — محل معبد آدیتیانات — تا لکهنو، کیلومترها جادهٔ صاف و پرسرعت گسترده شده است. این ایالت اکنون بیش از ۱۲هزار کیلومتر بزرگراه ملی دارد (در برابر ۸۵۰۰ کیلومتر در سال ۲۰۱۶) و ۱۸ فرودگاه (در برابر شش فرودگاه در ۲۰۱۷)، هرچند بسیاری هنوز پرواز منظم ندارند.
همچون بسیاری از نقاط هند، روستاها با جاده‌های دو باندهٔ قابل‌عبور در تمام فصل‌ها و برق تقریباً قابل‌اعتماد متصل شده‌اند. آدیتیانات می‌گوید: «مسئلهٔ تأمین مالی وجود ندارد.» او به‌عنوان وزیر ارشد محبوب و عضو حزب بی‌جی‌پی (حزب ملی‌گرای هندو حاکم هند)، پول زیادی برای پروژه‌ها از دولت مرکزی گرفته است. سرمایه‌گذاری دولتی UP با ۶.۶٪ از تولید ناخالص داخلی، سال گذشته بالاترین رقم در سراسر هند بود.
این‌ها UP را به مکانی ساده‌تر برای کسب‌وکار تبدیل کرده است. طبق گزارش واحد اطلاعات اکونومیست، محیط کسب‌وکار در این ایالت بیش از هر ایالت دیگری در پنج سال اخیر بهبود یافته است. این به دلیل اصلاحات دیگر نیز هست — از جمله اصلاحات در زمین و کار. آرویند پانگاریا، اقتصاددان، می‌گوید: «بهبود قانون و نظم بزرگ‌ترین تفاوت را ایجاد کرده است.» او می‌گوید زمانی گانگسترها یک مافیا زمین را اداره می‌کردند و تأسیس شرکت‌ها دشوار بود. «امروز برخی جاهای UP دیگر شبیه UP نیست.»
این واقعیت حداقل در نویدا مشهود است — قطب فناوری اطلاعات و تولید، پر از برج‌ها و پارک‌های تجاری. قرارگرفتن در مرز غربی UP و در نزدیکی دهلی، به آن نیروی کار ماهر و زمین خالی گسترده بخشیده است. سامسونگ، شیائومی و گوگل همه در آنجا سرمایه‌گذاری کرده‌اند، بخشی به‌خاطر مشوق‌های منطقهٔ ویژهٔ اقتصادی. نویدا با تنها ۱٪ جمعیت UP، ۱۰٪ تولید ناخالص ایالتی و سهم بزرگی از درآمدهای مالیاتی را به خود اختصاص می‌دهد.
بختِ لکهنو را امتحان کنید
نشانه‌هایی از سرمایه‌گذاری خارج از نویدا نیز دیده می‌شود. تولیدکنندگان دفاعی در کریدوری از آلیگار تا آگرا مستقر شده‌اند. IBM و Genpact دفاتر بزرگی در لکهنو ایجاد کرده‌اند. درآمدهای مالیاتی از سال ۲۰۱۷ بیش از دو برابر شده است. UP از معدود ایالت‌هایی است که مازاد بودجه دارد.
با این حال، معلوم نیست که آدیتیانات مدل پایداری برای توسعه بنا کرده باشد. UP نتوانسته صنایع کاربر–محور مانند پوشاک را جذب کند که می‌توانست نیروی کار عظیم آن را جذب کند. اقتصاد ایالت بر تعداد کمی شغل ارزشمند در غرب متکی است؛ در جاهای دیگر، فرصت‌های کاری اغلب غیررسمی و کم‌کیفیت‌اند. همین کمبود فرصت یکی از دلایل شکست بی‌جی‌پی در انتخابات ملی سال گذشته در این ایالت بود.
رشد مهم است زیرا UP راه درازی برای پیمودن دارد. درآمد سرانهٔ ۱۳۰۰ دلاری آن حدود نصف میانگین هند است. توزیع درآمد نیز نابرابر است. خارج از مناطق موفق، هنوز مردم در کلبه‌ها زندگی می‌کنند و به‌سختی از زمین ارتزاق می‌کنند. بسیاری از زنان از روستا بیرون نمی‌روند مگر برای بیگاری در مزارع با روزمزدی ۲۲۵ روپیه (۲.۵ دلار). در روستای آنای، ۴۰ کیلومتری وارانا‌سی، اهالی به توالت‌های جدید دولتی اشاره کردند که کار نمی‌کنند و همچنان در فضای باز رفع حاجت می‌کنند.
سرمایه‌گذاری زیرساختی با سرمایه‌گذاری در سرمایه انسانی هم‌سطح نیست. تنها ۵۷٪ بزرگسالان کار می‌کنند (تقریباً برابر میانگین کشور). مشارکت نیروی کار زنان، هرچند رو به افزایش — به گفته آدیتیانات به‌خاطر اختصاص ۲۰٪ مشاغل دولتی به زنان — با ۳۵٪ یکی از کمترین‌ها در هند است. آبهیشک میشرا از حزب مخالف (ساماج‌وادی) می‌گوید که اجلاس‌های بزرگ سرمایه‌گذاری دستاورد اندکی داشته‌اند، زیرا سرمایه‌گذاران به بهره‌وری نیروی کار UP اعتماد ندارند.
وزیر ارشد از «رویکرد تحمل صفر در برابر مجرمان و فساد» می‌گوید. از زمان روی کار آمدن او، بیش از ۲۵۰ مظنون کشته و بیش از ۱۰هزار نفر در «درگیری‌ها» — اصطلاح هندی برای تیراندازی پلیس در هنگام مقاومت ادعایی — زخمی شده‌اند. اموال مجرمان متهم‌شده معمولاً با بولدوزر تخریب می‌شود و به او لقب «بابای بولدوزر» داده‌اند. به‌جای اثبات خرید غیرقانونی املاک (که سخت است)، اغلب ادعا می‌شود که ساختمان‌ها بدون مجوز ساخته شده‌اند — امری رایج در شهرهای هند.
جرم‌هایی که دقیق اندازه‌گیری می‌شوند واقعاً کاهش یافته‌اند. بین ۲۰۱۶ و ۲۰۲۳ نرخ قتل در UP از ۲.۲ به ۱.۴ در هر ۱۰۰هزار نفر رسیده (در هند از ۲.۴ به ۲). رأی‌دهندگان استقبال می‌کنند. در گردهمایی کارآفرینان زن در لکهنو، اکثر آنها می‌گفتند که بیرون رفتن کم‌خطرتر شده است. برق پایدارتر، روشنایی خیابان‌ها را بهتر کرده است. یکی از مریدان آدیتیانات می‌گوید: «او مثل لرد رام است... برای خوبان خوب و برای بدان بد.»
اما طرفداران آزادی‌های مدنی کمتر راضی‌اند. بسیاری معتقدند «درگیری‌ها» ساختگی و نوعی اعدام فراقانونی است. یکی از افسران سابق پلیس این را انکار کرد، اما اضافه کرد اگر «هر گانگستری» با سبیل چرخاندن پُز بدهد که گانگستر است، «ببیند آیا ۲۴ ساعت زنده می‌ماند یا نه».
مسلمانان می‌گویند بولدوزرها در محله‌های آنها فعال‌ترند. در کل، آنها از آدیتیانات می‌ترسند. او جنبشی جوانانه تأسیس کرده که بسیاری آن را شبه‌نظامی توصیف می‌کنند و تنها پنج سال پس از وزیر ارشد شدن آن را منحل کرد. او در سخنرانی‌هایش اغلب درباره مسلمانان زبان تحریک‌آمیز به کار می‌برد. او آنان را متهم کرده که «جهاد عشق» به راه انداخته‌اند — اغوای زنان هندو برای مسلمان شدن و زاییدن نوزادان مسلمان. مردان مسلمان که با زنان هندو رابطه داشته‌اند گاهی بازداشت یا توسط اوباش کتک خورده‌اند.
آدیتیانات اطمینان داد که «هیچ درگیری هندو–مسلمان در UP وجود ندارد.» او افزود: «در هشت سال و نیم گذشته، هیچ شورشی و هیچ منع عبوری (کرفیو) در کار نبوده.» و برای مقایسه گفت: «در سراسر جهان شاهد خشونتیم، حتی در کشورهایی با جمعیت مسلمان بسیار کمتر.» برخی این را کنایه‌ای می‌دانند که مسلمانان منشأ دردسرند. پیام او برای هند روشن است: اگر ملی‌گرایی هندو را صریح و سخت‌گیرانه می‌پسندید، او مرد شماست.
