جایگاه مجلس
نقدی بر جایگاه امروز مجلس و دلایل تضعیف آن
احمد زیدآبادی در یادداشتی تند و انتقادی در کانال تلگرامی خود نوشت: «مجلس عملاً هیچکاره شده است و چه بسا در آینده هیچکارهتر هم بشود.»

احمد زیدآبادی در یادداشتی تند و انتقادی در کانال تلگرامی خود نوشت: «مجلس عملاً هیچکاره شده است و چه بسا در آینده هیچکارهتر هم بشود.» او با اشاره به سخنان حمید رسایی درباره حذف نقش مجلس در تصمیمگیریها، پرسشهای مهمی درباره دلایل تضعیف این نهاد و فاصله گرفتن آن از جایگاه واقعیاش مطرح کرده است.
سخنان اخیر شیخ حمید رسایی مبنی بر اینکه «مجلس عملاً هیچکاره است» بار دیگر بحث درباره جایگاه و نقش واقعی این نهاد را داغ کرده است. احمد زیدآبادی روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی نیز در یادداشتی با عنوان «هیچکاره!» به این موضوع واکنش نشان داده و دلایل افول جایگاه مجلس را بررسی کرده است.
زیدآبادی در یادداشت خود تأکید میکند که «حق با آقای رسایی است» و از همین بیرون هم مشخص است که مجلس تا حد زیادی از نقش تأثیرگذار خود تهی شده و حتی احتمال میرود در آینده بیش از پیش کنار گذاشته شود. اما او این پرسش کلیدی را مطرح میکند که چرا نهادی که باید یکی از ارکان اساسی تصمیمگیری در کشور باشد به چنین وضعیتی رسیده است؟
وی با طرح مجموعهای از پرسشهای جدی، عوامل مختلفی را عامل تضعیف مجلس میداند: چه کسانی اعتبار ذاتی مجلس را به امری عرضی، تشریفاتی و تزیینی تقلیل دادند؟ چه کسانی با تقویت نظارت استصوابی، فاصله میان خواست اکثریت جامعه و ترکیب مجلس را افزایش دادند و با اتکا به حمایت بخش کوچکی از جامعه، مجلسی اقلیتمحور تشکیل دادند؟
زیدآبادی همچنین به عواملی اشاره میکند که باعث شده اکثریت مردم از شرکت در انتخابات مجلس دلسرد شوند. او میپرسد چه کسانی تریبون مجلس را به محلی برای حمله به شهروندان بدل کردند و قانونگذاری را نه در جهت گسترش آزادیها، بلکه برای محدود کردن آنها به کار گرفتند؟ چه کسانی صحن مجلس را به بستری برای ماجراجوییهای داخلی و خارجی و بحرانآفرینی تبدیل کردند؟
به باور زیدآبادی، مجلسی با چنین عملکردی، توان دفاع از جایگاه خود را ندارد و نمیتواند تصمیماتی درست برای حفظ امنیت، ثبات و منافع کشور بگیرد. در چنین شرایطی، طبیعی است که در بزنگاههای بحرانی کنار گذاشته شود و نقش مؤثری در تصمیمگیریها نداشته باشد.
او در پایان یادداشت خود نتیجه میگیرد: «خودکرده را تدبیر نیست!» مجلس امروز، محصول سالها سیاستگذاری و اقداماتی است که جایگاه این نهاد را تضعیف کرده و از مسیر واقعی خود دور ساخته است.
دیدگاه تان را بنویسید