اگر اضطراب از مغز آغاز می‌شود، پس چرا قلبمان تند می‌تپد؟ | پاسخی عصبی-بدنی به خطرات ذهنی

با اینکه منشأ اضطراب در مغز است، تأثیر آن را بیشتر در بدن حس می‌کنیم. مغز ما بخشی به نام آمیگدالا دارد که مسئول شناسایی تهدیدهاست. این بخش برای حفظ بقا، مسیرهای منطقی و تحلیلی مغز را کنار می‌زند و مستقیماً به واکنش‌های فوری و غریزی فرمان می‌دهد.

زمانی که مغز احساس خطر می‌کند، سیستم عصبی سمپاتیک را فعال می‌سازد؛ همان واکنشی که به «جنگ یا گریز» معروف است. در این حالت، هورمون‌هایی مانند آدرنالین ترشح می‌شوند که باعث افزایش ضربان قلب، شدت انقباض آن، تنفس سریع‌تر و کند شدن روند گوارش می‌شوند. به همین دلیل، در لحظات اضطراب، تپش قلب، دلشوره و تنفس سطحی را تجربه می‌کنیم.

جالب اینجاست که این علائم فیزیکی دوباره به مغز گزارش می‌شوند و ممکن است ذهن را نسبت به خطر حساس‌تر کنند. این ارتباط دوطرفه، می‌تواند باعث تداوم یا تشدید اضطراب شود؛ چرخه‌ای که از مغز آغاز می‌شود اما به‌وضوح در جسم نمود پیدا می‌کند.

نشان های اضطراب اجتماعی چیست ؟ + ویدیو