۵۵آنلاین :
وارد خانه که می شوم، پرت می شوم به خاطرات دور و یاد طلعت خانم اعتماد معلم کلاس اول مدرسه ی حافظ، حیاط مصفائی است، درخت انبه یا جمبوی تناوری در گوشه حیاط است، سایه ساختمان های بلند حس خنکی را در میانه حیاط تشدید می کند. خانه ی قدیمی پر از احساس نوستالژیک است، از آن همه هیاهو و جنبش و جوش خبری نیست انگار خانه ها هم پیر می شوند.
خانم میترا قاسمی راد مدیر عامل موسسه خیریه بیماران خاص به استقبال می آید، می خواهد حکایت همراه سرای بیماران خاص را بگوید ،قاسمی راد می گوید؛ راه اندازی همراه سرای بیماران خاص کمی پس از شکل گیری مرکز امید ( مرکز درمان بیماران سرطانی) در بیمارستان شهید محمدی اتفاق افتاد، ابتدا با کمک خیرخواهانه مردمی خوابگاهی در کوی شفا جهت اسکان بیماران خاص و همراهان شان تهیه، رهن و اجاره شد، این بیماران از کسانی بودند که از شهرستانهای اطراف برای درمان باید مدتهای طولانی در بندرعباس می ماندند و توان کرایه و اجاره دادن جایی را نیز نداشتند.
هشت ماه بیشتر نتوانستیم در آن مکان به جهت هزینه های زیادی که بر دوش موسسه خیریه بیماران خاص هرمزگان بود دوام بیاوریم.
پس از جذب خیرین جدید مکان فعلی در خانه ای در خیابان برق کرایه و تجهیز شد. بیش از ۱۵ ماه از راه اندازی دو باره همراه سرای بیماران خاص می گذرد، بر اساس آمار تا پایان آبان ماه امسال یک هزار و ۸۶۱ نفر روز پذیرش داشته ایم، تعداد پذیرش بیمارها ۲۰۲ نفر بوده است. ۹۴ نفر از کمیته، ۶۶ نفر از بهزیستی و ۸۴ نفر به صورت آزاد پذیرش شده اند، در همین بازه زمانی ۳ هزار و ۲۳۲ پرس غذای رایگان در وعده های صبحانه، ناهار و شام توزیع شده است. بیماران با موضوعات سرطان، معلولیت ها، کار درمانی، ویزیت دکتر، بیمارات کلیوی، دیابتی پذیرش شده اند؛ ما حتی خارج از استان هرمزگان و استان های همجوار مان مانند سیستان و بلوچستان، کرمان، فارس و بوشهر نیز پذیرش بیمار داشته ایم.
دیدگاه تان را بنویسید