جنایت های خانوادگی وگوش‌هایی که نمی‌شنوند، چشم‌هایی که نمی‌بینند

۵۵آنلاین :

شاید مشابه این رویدادها در گذشته هم بوده است ولی اکنون به علت وجود شبکه‌های اجتماعی، اخبار آنها با سرعت و با کمترین سانسور و حتی با بزرگنمایی و نیز به صورت تصویری در اختیار خواننده قرار می‌گیرد و حساسیت ما را برمی‌انگیزد. نمی‌دانیم جنایات خانوادگی از نظر تعداد و فراوانی بیشتر شده یا کمتر یا فرقی نکرده است.

همچنین نمی‌دانیم به لحاظ کیفیت وحشیانه‌تر شده است یا خیر؟ ولی در هر حال آنچه در آن تردید نیست، اطلاع عمومی از این اخبار موجب می‌شود که مردم حس کنند این رویدادها بیش از گذشته واقع می‌شود.

در آخرین مورد از این نوع جنایات، مردی که گفته می‌شود استاد دانشگاه و دارای شرکت معماری است و به لحاظ مالی طبعا مشکلی نداشته، خانه و محل کارش در نقاط گران‌قیمت تهران بوده، خود و همسرش خودرو خارجی داشته‌اند، با این‌حال مطابق یک برنامه‌ریزی دقیق ابتدا پدر و سپس مادرش را به محل کارش برده و به قتل می‌رساند، سپس به منزل رفته و همسر و فرزند ١٢ساله‌اش را نیز به همان ترتیب به قتل می‌رساند و در نهایت نیز خودکشی می‌کند.

تمامی اینها در حالی رخ داده که همسایه‌های وی در محل مسکونی و محل کار هیچ رفتار ناخوشایند و بدی از او و خانواده‌اش ندیده بودند و آنان را افرادی آرام و محترم معرفی کرده‌اند. او در ٤٠سالگی و اوج اعتدال و عقلانیت دست به چنین جنایتی زده است.

http://www.ion.ir/News/259467.html

@Irannewspaper