نویسنده: پریسا امیدی | کارشناس ارشد علوم سیاسی
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، ماه‌ها برنامه حمله به همسایه خود، اوکراین، را انکار کرد اما دیری نپائید که با زیرپا گذاشتن توافق صلح اوکراین از شرق، شمال و جنوب نیروهای نظامی این کشور را به مناطق مرزی گسیل کرد.در حملات اخیر، فرودگاه‌ها و مناطق نظامی نزدیک شهرهای اوکراین اول هدف قرار گرفتند و بعد تانک‌ها و نیروهای نظامی از شمال، شرق و جنوب از طرف روسیه و بلاروس-متحد این کشور- به اوکراین گسیل شدند.
این حمله نشان دهنده تشدید چشمگیر جنگ روسیه و اوکراین است که در سال ۲۰۱۴ آغاز شد. این بزرگترین حمله نظامی متعارف به خاک اروپا از زمان جنگ جهانی دوم است. پیش از این تهاجم، روند نفوذ نظامی روسیه از اوایل سال ۲۰۲۱ آغاز شده بود و طی آن ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه از گسترش ناتو در سال ۱۹۹۷ به عنوان تهدیدی برای امنیت کشورش انتقاد کرد و خواستار ممنوعیت قانونی اوکراین از پیوستن به ائتلاف نظامی شد. او همچنین نظریه بازپیوندخواهی (بازپسگیری سرزمین‌های شوروی سابق) را بیان کرد. علیرغم افزایش نیروها، مقامات روسی از اواسط نوامبر ۲۰۲۱ تا ۲۰ فوریه ۲۰۲۲ مکرراً طرح روسیه برای حمله به اوکراین را رد کردند. در ۲۱ فوریه ۲۰۲۲، روسیه به‌طور رسمی جمهوری خلق دونتسک و جمهوری خلق لوهانسک، دو کشور خودخوانده در منطقه دونباس در شرق اوکراین را به رسمیت شناخت و نیروهای خود را به این مناطق اعزام کرد. روز بعد، شورای فدراسیون روسیه به اتفاق آرا به پوتین مجوز استفاده از نیروی نظامی در خارج از مرزهای روسیه را صادر کرد. حدود ساعت ۰۵:۰۰ (به وقت زمان اروپای شرقی) در ۲۴ فوریه، پوتین از آغاز یک عملیات نظامی ویژه در شرق اوکراین خبر داد. دقایقی بعد، موشک‌ها شروع به اصابت به مناطقی در سراسر اوکراین، از جمله پایتخت، کی‌یف کردند. سرویس مرزی اوکراین گفت که پست‌های مرزی آن با روسیه و بلاروس مورد حمله قرار گرفتند. دو ساعت بعد، نیروی زمینی روسیه وارد کشور شد. رئیس‌جمهور اوکراین ولودیمیر زلنسکی با وضع حکومت نظامی، قطع روابط دیپلماتیک با روسیه و دستور بسیج عمومی پاسخ داد. عملیات نظامی روسیه از شرق اوکراین، جنوب بلاروس (متحد روسیه) و شبه جزیره کریمه انجام گرفت.
پوتین در ابتدا ادعا کرده بود که قصد اشغال نظامی اوکراین را ندارد و صرفا با قبول شروط سه گانه ی کرملین توسط کی یف اوضاع به حالت عادی باز خواهد گشت؛اما تحرکاتی که طی این مدت صورت گرفته است ، این موضوع را نقض میکند.
سوال این جاست که روسیه در اوکراین به دنبال چه میگردد؟
گروهی معتقدند که پودینگ صرفا از حضور ناتو و قدرت گرفتن آن در همسایگی خود بین دارد و سعی کرد با روابط دیپلماتیک و تهدید مانع این موضوع شود، ، که دیگر الان به راه حل نظامی روی آورده است.
گروه دیگر معتقدند که کرملین به دنبال احیای شوروی سابق است واین رویا را از طریق اوکراین شروع کرده است و ادامه خواهد داد که این دیدگاه نمی‌تواند قابل قبول باشد ؛ زیرا اشاره ای در سخنان مقدمات روسیه در این باره نشده است.
روسیه تمامی عواقب این حمله ی خود به اوکراین را پذیرفته است ، عواقبی مانند : نفرت بین المللی و تحریم.روسیه دشمنی آشکار خود را با غرب دوباره در قالب جنگ اوکراین به نمایش گذاشت.
روسیه نگران حضور غرب در اوکراین بود اما الان غرب حتی به دادن کمک به اوکراین امتناع میکند ، این مسئله پررنگ میشود که آیا روسیه با توجه به عقبه ی غرب در اینگونه مسائل به دلیلی واهی به اوکراین حمله کرده است؟
موضوع قابل تامل این است که روسیه در فراسوی این حمله به چه می اندیشد؟
دیدگاه تان را بنویسید