خانواده و کودکی
جلال مقدم پدرش مردی هنرمند به نام کاظم مقدم بود. وی پس از اخذ دیپلم در نیشابور ، به تهران آمد و در مراکز تعلیم هنرپیشگی به تحصیل پرداخت. مقدم که فعالیت هنری خود را از سن پانزده سالگی با کار تئاتر آغاز کرده بود ، با نوشتن نقدی بر یک فیلم کانادایی از اوایل دهه 30 شروع به همکاری با مطبوعات کرد و در مجله هایی از قبیل پیک سینما و آتشبار نقد نوشت.
شروع فعالیت
او فعالیت سینمایی به صورت حرفه ای را از سال 37 با نوشتن فیلمنامه «جنوب شهر» آغاز کرد که حتی قبل از آغاز «موج نو» سینمای ایران با «قیصر» و «گاو» ، از مهم ترین فرازها و وقایع سینمای متفاوت ایران در آن دوران بود. مقدم برای اولین بار در سال 44 برای بازی در فیلم «خشت و آیینه» ابراهیم گلستان مقابل دوربین قرار گرفت.
نخستین اثر
نخستین کار مستقل جلال مقدم ساختن اثر ارزشمند «خانه خدا» درباره مراسم حج و خانه خدا بود. «خانه خدا» که نمایشگر تصاویری است از حجاج مشرف به کعبه ، علاوه بر پیشگام بودن در سینمای مستند به نوعی اولین فیلم مطرح در سینمای دینی ایران هم به شمار می رود. جلال مقدم پس از بازگشت و تکمیل مستندش ، اولین فیلم داستانی اش با عنوان «سه دیوانه» را در قالب کمدی با شرکت سه کمدین مشهور آن دوران ساخت که به عنوان متفاوت ترین فیلم در کارنامه هر سه کمدین باقی ماند.
فیلم پنجره
جلال مقدم در سال 49 با اقتباسی آزاد از رمان بسیار معروف «یک تراژدی آمریکایی» فیلم پنجره را ساخت. پیش از این کارگردانان بسیار مشهوری مانند رابرت استیونس از روی آن آثار درخشانی مثل «مکانی در آفتاب» را ساخته بودند.
شخصیت منزوی
مقدم که از سال 47 مشاور قطبی در رادیو و تلویزیون ایران بود ، هم دوستی نزدیکی با مسعود کیمیایی و احمدرضا احمدی داشت و هم در سه حوزه فیلمنامه نویسی ، کارگردانی و بازیگری فعالیت داشت اما عموما به دلیل شخصیت خاصش ، فردی منزوی و کم کار بود.
بازیگری
او در دوران فعالیت اش نگارش فیلمنامه 7 فیلم سینمایی را به انجام رساند. همچنین طی سال های 1345 تا 1365 هشت فیلم سینمایی را کارگردانی کرد. او پس از کارگردانی فیلم چمدان در سال 1365 دیگر فیلمی نساخت و فعالیت سینمایی را تنها در عرصه بازیگری دنبال کرد. او در 17 فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخت.
درگذشت
او هنرمند بسیار بزرگی بود و متأسفانه در فقر مادی از این دنیا رفت.جلال مقدم مرگی آرام و با تأنی داشت. جلال مقدم در اسفند ماه سال 1374 بر اثر سانحه ی رانندگی در خیابان کریمخان زند تهران ، به بیمارستان منتقل گردید و پس از 60 روز کما ، در تاریخ 29 فروردین 1375 درگذشت.
نم نمک
