صفر کشکولی

بیوگرافی صفر کشکولی

صفر کشکولی در سال ۱۳۲۳ در آبادان به دنیا آمد. دیپلم فنی را در تهران سال ۱۳۴۳ گرفت و در سال ۱۳۳۸ وارد ورزش فوتبال گردید. او در سال ۱۳۴۲ به عنوان هرکول خوزستان شناخته شد و سال ۱۳۴۳ در کویت قهرمان آسیا شد و در سال ۱۳۵۱ قهرمان وزنه‌برداری ایران گردید. او در سال ۱۳۵۶ قهرمان پرتاب دیسک ایران شد و اولین مربی تیم ملی جانبازان در سال ۱۳۶۷ شد که تیم به المپیک سوئد رفته و به دنبال آن مربی و داور درجه یک ملی شناخته شد.

کشکولی از سال ۱۳۴۳ توسط ساموئل خاچیکیان به کارهای سینمائی دعوت گردید و تا به حال در نقش‌های منفی و مثبت سینمائی و تلویزیونی کوتاه و بلند در حدود یکصد و پنجاه فیلم و سریال نقش‌آفرینی نموده است.

خاطره‌ ای از فیلم ساموئل خاچیکیان

آقای کشکولی خاطره‌ای بامزه از فیلم بی عشق هرگز، نقل می‌کند: «یادم است صحنه‌ای بود که من یکی از بازیگران اصلی فیلم را گروگان گرفته بودم و آقای خاچیکیان یک چاقو دادند دست من و به من گفتند می‌روید پشت گروگان. آقای عزیز اصلی و بیک ایمانوردی به من حمله کردند تا من را بزنند و گروگان را آزاد کنند که خیلی این چاقوکشی و بزن بزن برای من که تازه در سینما آمده بودم، در برابر دروازه‌بان تیم ملی و یک بازیگر معروف، جالب و به یاد ماندنی بود. آقای عزیز اصلی خیلی خوش اخلاق بود و البته صورتش هم مثل من خشن بود و به کار نقش منفی می‌آمد.»

ماجرای تراشیدن موی سر صفر کشکولی

حدود ۴۰ سال پیش در فیلم سازمان چهار بازی کردم و در این فیلم موهایم را تراشیدم. من در کنار پرویز پرستویی، بهزاد رحیم خانی و حسین معلومی بازی کردم و این دوستان هیچ کدام معروف نبودند و پرویز پرستویی دومین فیلمش بود که بازی می کرد بعد از تراشیدن سرم در این فیلم من را با همین چهره قبول کردند و تاکنون با سر تراشیده بازی کرده ام.

صفر کشکولی هنرپیشه و ورزشکار ایرانی

ازدواج صفر کشکولی

همسر صفر کشکولی فوت کرده است. وی ۲ دختر و ۲ پسر دارد او گفته فرزندانش ایران هستند و در شرکت نفت کار می‌کنند. او همینطور ۲ نوه دختر و ۳ نوه پسر دارد.

از بدل کاری تا فوت همسر

اکنون بدل کاری در کشورمان پیشرفت کرده است در آن زمان چون امکانات نبود ما خود بدل نقش خودمان بودیم من در فیلم سرحد سال ۱۳۷۵ در زاهدان تصادف شدیدی کردم و از ناحیه صورت صدمه زیادی دیدم و بینی ام از جا کنده شد و پیشانی ام ترکید به گونه ای که مغزم دیده می شد و به اغما رفتم.

منبع: بیتوته