ارسال به دیگران پرینت

زن جوانی که پس از ۱۹ بار اوردوز موفق به ترک مواد مخدر شد

یک فرد که در گذشته معتاد به کراک و هروئین بود توانست پس از ۱۹ بار اوردوز کردن دچار تحول شده و مواد را ترک کند.

 زن جوانی که پس از ۱۹ بار اوردوز موفق به ترک مواد مخدر شد

مدیسون مک مانوس ۲۸ ساله اهل نیوجرسی آمریکا، از ۱۵ سالگی به استفاده از کراک و هروئین روی آورده بود. او می گوید:«من در ۱۵ سالگی اولین دوره ترک اعتیاد خود را گذارندم و با اعتیادی که داشتم به خانواده خودم ضربه زدم. تا ۱۸ سالگی به برنامه های ترک اعتیاد می پیوستم و دوباره به مصرف روی می آوردم.» مک مانوس ادامه می دهد: «در ۱۸ سالگی و وقتی دخترم را باردار بودم توانستم ۹ ماه پاک بمانم. در آن زمان این طولانی ترین مدتی بود که به مواد دست نزده بود.»

مک مانوس می گوید که چطور اعتیاد او را به اسارت درآورده بود و او پس از شوک دستگیری تصمیم به بازپروری خود گرفت. او می گوید: «مدرسه را ترک کردم. حضانت موقت دخترم را گرفتم و نمی توانستم استعمال مواد را متوقف کنم. در آن زمان نه خانواده ای داشتم، نه هیچ دوست و نه روحی، تنهای تنها بودم. تمام کسانی که در زندگی داشتم، تمام چیزی که در زندگی جمع کرده بودم را دور انداخته بودم. شش سال در یک شهر تاریک و خشن، بی خانمان بودم. در طول اعتیادم به مواردی برخوردم و با چیزهایی سرکار داشتم که می توان از آن یک کتاب نوشت. این بیماری مرا ۶ سال در چنگال خود نگاه داشت و مرا اسیر خود کرده بود. بخاطر از دست دادن دخترم، خانواده ام و حتی خودم بسیار احساس شرم و پشیمانی می کردیم. و من برای آخرین بار در ۱۸ جولای سال ۲۰۱۸ مواد مصرف کردم.» او ادامه می دهد: «روی سنگ می نشستم و با چشمانی گریان به درگاه خداوند التماس می کردم که مرا از این مخمصه نجات دهد.»

مک مانوس می گوید دادگاه مواد مخدر او را نجات داد و او در زمان بازداشت تصمیم به این گرفت که اعتیاد را کنار گذاشته و به مرکز توانبخشی برود. قبل از آن او چندین بار سابقه دستگیری بخاطر حمل مواد و دزدی از فروشگاه را داشته است. او می گوید:«در آن زمان هیچ ایده ای نداشتم، فقط می دانستم که دیگر نمی خواهم مواد مصرف کنم. به یک برنامه ۳۰ روزه در جنوب نیوجرسی رفتم و سپس به مدت ۴ ماه درمان را ادامه دادم. او می گوید خانواده اش اولین چیزی بودند که از زندگی قبلیش دوباره بدست آورد و پس از پشتیبانی کامل خانواده اش از وی، او سعی کرد دخترش را به خود بازگرداند.»

او در پایان بیان می کند:«زندگی کوتاه است، هدف ما زندگی کردن است و حیف است که زندگی خود را در این بیماری بگذرانیم و هر روز احساس پوچی کنیم. به مبارزه علیه بدی های زندگی ادامه دهید. همیشه سپاسگزار و فروتن باشید و آن چه سر راه شما قرار می گیرد را بپذیرید.»

منبع : روزیاتو
با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه