با اعلام خبر شیوع ویروس کرونا در ایران، من ترسیده بودم که با این اپیدمی زندگی روزانه من به نوعی تغییر کند، اما واکنش و رفتار ایرانی‌ها با آنچه تصور می‌کردم کاملا فرق می‌کرد.
عکس‌هایی که دوستان ایتالیایی من در فضای مجازی منتشر می‌کردند نشان می‌داد که این اپیدمی منجر به وحشت جمعیت زیادی از ایتالیایی‌ها شده بود. بسیاری از مغازه‌ها در این کشور توسط مردم تخلیه شده بود، من هم نگران بودم چنین اتفاقی در ایران رخ بدهد. آیا غذایی برای خوردن برای من باقی می‌ماند؟ اما بعد مشاهداتم نشان دادند، اوضاع با چیزی که فکر می‌کردم کاملا متفاوت است. در همه سوپرمارکت‌های و بزرگ، هرچه بخواهید مثل میوه، سبزیجات، دارو و ... در انبارشان دارند.
البته در یک مورد من در ایران تغییراتی می‌بینم؛ مردم بیشتری در خیابان‌ها از ماسک استفاده می‌کنند و در مغازه‌ها و مراکز خرید مردم دستکش می‌پوشند. به عنوان فردی که هر روز نسبت به اپیدمی چین نگران است باید بگویم این کارها بسیار ضروری هستند. در این دو ماه تجربه جنگیدن چین با کروناویروس، مشخص شده است که توانایی شیوع ایران ویروس بسیار قوی است، اما قدرت زیادی ندارد. به همین دلیل در زندگی روزانه باید به بهداشت فردی توجه زیادی بشود؛ دست‌ها مرتب شسته شوند، همه چیز ضدعفونی شود و ... این اقدامات بسیار ضروری است. بهتر است هنگام مکالمه با دوستانتان ۲ متر از آن‌ها فاصله بگیرید، با کسی دست ندهید و روبوسی نکنید. می‌دانم که اکثر ایرانی بسیار مهربان هستند و دوست دارند به شکل گرمی به هم سلام کنند، اما لطفا برای سلامت خودتان برای ۲ هفته این کار را نکنید.(به شکل علمی ثابت شده است که علائم کروناویروس بعد از هفت تا ۱۰ روز بروز پیدا می‌کند.) پس اگر همه بتوانند برای ۲ هفته از خودشان مراقبت کنند، تعداد مبتلایان بعد از ۲ هفته گاهش پیدا می‌کند.
در فضای مجازی در سایت‌های چینی با کامنت‌هایی از سوی مردم مواجه می‌شدم که می‌گفتند دلشان برای متروی شلوغ و ترافیک‌های ووهان تنگ شده است. در روزهای ابتدایی شیوع بیماری مردم چین درگیر با جشن سال نویی بودند که هیچ وقت فراموش نمی‌شود، همه در خانه خود ماندند و از خودشان مراقب کردند. این روزها احساس می‌کنم در تهران هم شرایط به همین شکل است، مشخص است که بخاطر اپیدمی حجم ترافیک در ایران کاهش پیدا کرده است. از سوی دیگر خوشحال هستم که می‌بینم مردم بیشتری در ایران از سفر کردن اجتناب می‌کنند. اما امیدوارم دوباره شرایط معمولی شود و اطراف ایران سفر کنم. من عاشق مناطق تاریخی و دیدنی ایران هستم. من دلتنگ آن روزها هستم.
یک ماه بعد جشن بهار ایران می‌رسد، می‌دانم که در این فرصت ایرانی‌ها به ملاقات خانواده و آشنایانشان می‌روند، اما نمی‌دانم نوروز امسال به چه شکلی خواهد بود. آیا تا آن زمان دولت قادر خواهد بود که شیوع ویروس را کنترل کند؟ امیدوارم که وقتی بهار رسید، مردم چینی، ایرانی و هرجایی که با این اپیدمی در آن به وجود آمده بتوانند آزادانه دوستان و خانواده را ملاقات کنند و به سفر خارجی بروند. صمیمانه امیدوارم.
*خبرنگار سی‌سی‌تی‌وی چین در ایران
دیدگاه تان را بنویسید