شاهين‌طبع: بسکتبال ايران بايد متحول شود

۵۵آنلاین :

دومين حضور تيم ملي بسکتبال ايران در بازي‌هاي المپيک اتفاق خوب اين روزهاي ورزش کشور است. تيمي که براي رسيدن به المپيک مسيري را طي کرد که خوش‌بين‌ترين افراد هم تصورش را نمي‌کردند؛ اما درست در شرايطي که همه نااميد شده بودند، معجزه بزرگ رخ داد. صعود از مرحله مقدماتي و بعد از آن کسب سهميه المپيک 2020 توکيو دو هدف اصلي بود که براي حضور اين تيم در جام جهاني 2019 چين تعريف شده بود. آسمان‌خراش‌هاي ايراني در حالي هر سه ديدار خود را در مرحله مقدماتي (پورتوريکو، تونس و اسپانيا) واگذار کردند که شانس خود را براي رسيدن به المپيک از‌دست‌رفته مي‌ديدند؛ اما وقتي مشخص شدند که پنج رقيب آسيايي‌شان هم به جدول بازنده‌ها راه پيدا کرده‌اند، دوباره اميد در دلشان زنده شد. در جدول بازنده‌ها بايد خيلي عوامل دست به دست هم مي‌داد تا ايران به المپيک برسد. اول اينکه ايران در هر دو ديدارش برابر آنگولا و فيليپين پيروز شود و مهم‌تر اينکه چين ميزبان که يک برد بيشتر از ايران داشت، با اختلاف به نيجريه ببازد. همه اين اتفاقات در روزي حساس به نفع ايران رقم خورد تا معجزه صعود به المپيک 2020 توکيو رخ دهد؛ آن‌هم با بهره‌مندي از يک مربي توانمند وطني. مهران شاهين‌طبع، پرافتخارترين مربي بسکتبال ايران، همان کسي است که دومين حضور در المپيک را به ورزش ايران هديه کرد. او براي رسيدن به هدف بزرگ مورد تهاجم منتقدان و مخالفان زيادي قرار گرفت؛ اما ثابت کرد بيشتر از هر کسي، توانايي و بار فني شاگردانش را مي‌شناسد. گفت‌وگوي اختصاصي «شرق» را با شاهين‌طبع بعد از بازگشت از چين مي‌خوانيد. هدفي که شما براي جام جهاني چين تعريف کرده بوديد، اين بود که ابتدا از گروه خود صعود کنيد و بعد از آن روي کسب سهميه المپيک متمرکز شويد؛ اما اين موضوع برعکس شد. شما بدون صعود به مرحله دوم به سهميه المپيک رسيديد. واقعا این موضوع را پيش‌بيني مي‌کرديد که کار به اينجا بکشد؟ ما در اين دوره واقعا شاهد بازي‌هاي بسيار باکيفيتي بوديم. در واقع بايد بگويم شيوه جديد برگزاري مسابقات اين کيفيت را به وجود آورد و به همه تيم‌ها کمک کرد تا حتي در جدول بازنده‌ها هم تلاش خود را براي کسب سهميه المپيک بکنند. به‌جرئت مي‌گويم که ايران در اين دوره از حضورش در رقابت‌هاي جام جهاني بهترين عملکرد را در مقايسه با دو دوره قبل داشت؛ چرا‌که نشان داديم خودمان را به تيم‌هاي سطح يک دنيا نزديک کرده‌ايم. خدا را شکر که فدراسيون بسکتبال در اين دوره چند بازي تدارکاتي براي ما در نظر گرفته که خيلي در نتيجه کارمان تأثير گذاشت. شايد اگر وقت بيشتري داشتيم و در تورنمنت‌هايي بيشتر از اين شرکت مي‌کرديم، مي‌توانستيم بهتر از اين ظاهر شويم؛ اما درباره سؤال شما بايد بگويم که هيچ چيزي را در ميدان مسابقه نمی‌توان پيش‌بيني کرد. چيني‌ها که ميزبان اين مسابقات بودند، ميليون‌ها دلار سرمايه‌گذاري کرده بودند تا سهميه المپيک را در کشور خودشان بگيرند؛ اما صعود نکردند و مثل ما در جدول بازنده‌ها رقابت کردند. آنها با يک برد بيشتر از ما در جدول وضعيت بهتري داشتند، تا قبل از کوارتر چهارم بازي‌شان با نيجريه هم اميدوار بودند بتواند سهميه المپيک 2020 را در کشور خودشان کسب کنند؛ اما نيجريه با اختلاف آنها را شکست داد. درست مثل شکست ايران از تونس (تيم 51 دنيا) در مرحله مقدماتي که هيچ‌کس فکرش را نمي‌کرد! به رده‌بندي‌هاي فدراسيون جهاني بسکتبال نبايد خيلي توجه کرد. يک‌سري شاخص‌هايي که خيلي متفاوت هستند، اين رده‌ها را مشخص مي‌کند. تونس تيم واقعا خوبي است. تونسي‌ها 20 بازي تدارکاتي براي جام جهاني داشتند. بايد اين مسائل را لحاظ کرد. اين در حالي بود که ما هفت بازي تدارکاتي داشتيم. از تونس که بگذريم، بازي با پورتوريکو را در ثانيه‌هاي پاياني واگذار کرديم؛ در‌حالي‌که برنده بوديم. اين اتفاق براي خيلي از تيم‌ها مي‌افتد که به نظر من طبيعي است. ليتواني، صربستان و فرانسه تيم‌هايی بودند که در لحظه آخر بازي برده را باختند. ما مقابل تونس و پورتوريکو تمرکز تيمي‌مان را از دست داديم. در بازي با پورتوريکو تا نيمه اول با اختلاف جلو بوديم؛ اما يکباره تيم به‌هم ريخت که به عقيده خودم جنبه فني داشت. ما مي‌توانستيم تصميم‌گيري بهتري بکنيم. بازي‌کردن در چنين مسابقاتي با اين سطح نياز به رعايت يک‌سري جزئيات دارد. ما همين الان هم از خيلي از تيم‌هاي آسيايي عقب هستيم. حتي ليگ‌هاي داخلي‌مان هم با آنها متفاوت است. رعايت اين نکات و بازي‌هاي تدارکاتي هرچه بيشتر است که نتيجه‌اش را در لحظات حساس نشان مي‌دهد؛ وگرنه بچه‌هاي ما هيچ چيزي کم نگذاشتند. در نهايت همه اين نقاط ضعف به ما کمک کرد که در جدول بازنده‌ها مقابل آنگولا و فيليپين پيروز شويم و به المپيک برسيم. شما در اين يک‌سال‌و نيمي که سرمربي تيم ملي شديد، با حواشي زيادي از طرف ملي‌پوشان روبه‌رو بوديد. به‌ویژه اين اواخر که براي رقابت‌هاي انتخابي جام جهاني چين آماده مي‌شديد؛ اما در نهايت اين بچه‌هاي معترض را دور هم جمع کرديد تا به المپيک رسيديد. نگران نيستيد که اين اتفاق در آستانه المپيک دوباره تکرار شود؟ من 23 سال است که به صورت حرفه‌اي مربيگري مي‌کنم. اين بچه‌ها هم مثل بچه‌هاي خودم هستند؛ اما متأسفانه عده‌اي با مطرح‌کردن بحث‌هاي جانبي آمدند و اين بچه‌ها را از من گرفتند. ما در درون تيم ملي هيچ مشکلي با هم نداريم؛ به جز يک مورد. آن موردي که باعث مي‌شود برخي ملي‌پوشان از آن دلخور شوند، چينش ترکيب تيم ملي است. بعضي‌ها از اين ناراحت مي‌شوند که چرا مثلا در ترکيب نيستند يا روي اسم آنها خط خورده مي‌شود؛ اما بايد بگويم اينجا بايد با سليقه خودم و کادر فني تصميم بگيرم. قرارداد شما با تيم ملي تا پايان جام جهاني بود؛ اما با اين نتيجه‌اي که گرفتيد، رئيس فدراسيون، وزير ورزش و رئيس کميته ملي المپيک گفته‌اند که شما بايد همچنان کارتان را در اين تيم ادامه بدهيد. چه تصميمي مي‌گيريد؟ المپيک بزرگ‌ترين ميدان ورزشي دنياست و حضور در آن با مسابقات ديگر فرق دارد. من بايد با مسئولان بنشينم و صحبت‌هايم را بکنم. ببينم آيا امکانات و برنامه‌هايي را که من مي‌خواهم، مي‌توانند فراهم کنند يا نه. من حرفم اين نيست که برويم المپيک و مدال بگيریم. المپيک جايي است که 12 تيم برتر دنيا در آن شرکت مي‌کنند. من دلم مي‌خواهد برويم و يک حضور موفق در اين بازي‌ها داشته باشيم. الان ما در همين جام جهاني براي سومين مرتبه شرکت کرديم و سهميه المپيک هم گرفتيم؛ اما تمام مي‌شود و مي‌رود. بايد در بسکتبال ما تحول ايجاد شود. وضعيت بسکتبال ايران به لحاظ ساختاري اصلا مناسب نيست. ما نياز به احداث سالن و زيرساخت‌هاي مختص به اين رشته داريم. هنوز به يک‌سري از استانداردها نرسيده‌ايم. از حضور در المپيک چه پيش‌بيني‌اي داريد؟ هيچ. فعلا افتخار حضورش را داريم.