بهرام عکاشه، نخستین استاد زلزله‌شناسی ایران و چهره‌ای پیشرو در آگاه‌سازی عمومی درباره خطرات زلزله، درگذشت. او که به‌عنوان «پدر علم زلزله‌شناسی ایران» شناخته می‌شد، بیش از نیم قرن عمر خود را صرف پژوهش، آموزش و هشدار نسبت به خطرات زلزله، به‌ویژه در تهران، کرد و نقش مهمی در ارتقای دانش لرزه‌خیزی در کشور ایفا نمود.
بهرام عکاشه اولین استاد زلزله‌شناسی ایران دار فانی را وداع گفت. بهرام عکاشه متولد سال ۱۳۱۵ مسجدسلیمان، مدرس دانشگاه و زمین‌شناس ایرانی بود که به‌عنوان پدر علم زلزله‌شناسی ایران شناخته می‌شود. عکاشه همواره نسبت به خطر وقوع زلزله در تهران هشدار داد و از طرفداران تغییر محل پایتخت به منظور به حداقل رسانیدن تلفات ناشی از زلزله احتمالی بوده است.
بهرام عکاشه در سال ۱۳۴۸ در مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران مشغول به فعالیت شد و در سال ۱۳۶۴ به مرتبه استادی رسید. وی سال‌ها رئیس بخش زلزله‌شناسی در مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران بود و پس از ۳۰ سال فعالیت بازنشسته شد. وی همچنین مدت ۱۴ سال ریاست گروه ژئوفیزیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال را بر عهده داشت.عکاشه پس از تحصیل فیزیک در دانشگاه تهران و مدتی کار به عنوان کارشناس و دستیار مرحوم استاد کشی افشار برای تحصیل به آلمان رفت و از دانشگاه فرانکفورت آلمان دکتری زلزله‌شناسی دریافت کرد. او بلافاصله به ایران بازگشت و به عنوان اولین زلزله‌شناس ایرانی طی نیم قرن از سال ۱۳۴۸ در معلمی، پژوهش و توسعه شناخت وضعیت لرزه‌خیزی و خطر زلزله‌های ایران مطالعات وسیعی را اجرایی کرد.
وی علاوه بر استادی دانشگاه از همان ابتدای خدمت در دانشگاه تهران، اهمیت ویژه‌ای به ترویج و همگانی کردن تفکر علمی عمومی داشت؛ از این رو ارتباط رسانه‌ای نظیر نوشتن در مطبوعات، انجام مصاحبه، گفتگوهای رادیویی و تلویزیونی و همکاری با خبرگزاری‌ها را در اولویت قرار می‌داد و این رویکرد موجب شد تا مردم و مسئولان کشور نسبت به پدیده زلزله اطلاعاتی کسب کنند.
دیدگاه تان را بنویسید