روز دستان درمانگر خدا مبارک باد! | مطلبی به مناسبت دیروز ؛ روز پزشک

برای مناسبت دیروز ؛ روز پزشک

دیروز، روز پزشک بود؛ روزی که در ایران مصادف است با زادروز پرفروغ «ابو علی سینا» پزشک، ریاضیدان، اخترشناس، فیزیکدان و شیمیدان ایرانی که افتخارِ کم تکرارِ سرزمین‌مان است.

پزشک برای مردمان، دست خداست و چه بسیار چشم‌هایی که با هزاران امید، پناه می‌برند به دستانش، تصمیمش و تشخیصش... تا رها شوند از درد و رنج، تا بازگردند به خانه، تا بازگردانند به خانه: ماه‌هایشان را، خوشیدهایشان و را، ستاره‌های شان را...

با خودم در بگومگو هستم؛ آیا پزشک می‌داند آسمان زندگی خیلی‌ها در پسِ عملکردِ او آفتابی می‌شود، و یا برای همیشه شب می‌شود و شب می‌ماند؟

خب؛ راستش من می‌دانم مرگ دست خداست پس دست از نصیحتم بردارید، اما! این را هم می‌دانم که مرگ‌های زیادی به دلیل سهل‌انگاری پزشک، با قطاری به سرعت نور و بسیار زودتر از آنچه باید به سمت انسان‌های زیادی شتافت...

نفسی تازه می‌کنم، لبخندی می‌زنم، نسیمی بر صورتم مِهر می‌تاباند، یادم می‌افتد ما چقدر هم پزشکِ نور داریم...

که چه بسیارند آنهایی که دلسوزانه مداوا می‌کنند، نجات می‌دهند و دلیل جاری شدن اشک شوق می‌شوند...

چه بسیارند پزشکانی که دلیل اتصال بنده به پروردگار می‌شوند وقتی نوید می‌دهند به سلامتی؛ و مایی که دستان‌مان از عمق وجود به سوی آسمان کشیده می‌شود(جایی که یادمان داده‌اند خدا آنجا نگاهمان می‌کند) و می‌گوییم «خدایا شکرت» و بار دیگر به بودنش ایمان می‌آوریم.

پزشکان عزیزِ سرزمینم سلام،

لطفا با ما مهربان باشید؛

لطفا خوب بیاموزید و هر آنچه می‌دانید برای درمان‌مان به کار گیرید؛

لطفا یادتان باشد که ما عزیزِ خیلی‌ها هستیم...

پزشکان عزیزِ سرزمینم یادتان باشد:

"شما دستانِ پروردگار برای درمانِ ما هستید..."

نور بر زندگی‌تان جاری باد!

روز پزشک مبارک که به‌راستی هر روز، روز شماست...