ارسال به دیگران پرینت

هزاران آفرین بر صدآفرین

شبانگاه دوم شهریور ۱۳۲۰ و در جریان جنگ جهانی دوم، پس از تسلیم دولت ایران قوای روس خبر هجوم خود را به مرزهای ایران در منطقه نمین به پاسگاه کلوز اطلاع می دهند.

هزاران آفرین بر صدآفرین

نویسنده : معین حافظی زاده

شبانگاه دوم شهریور ۱۳۲۰ و در جریان جنگ جهانی دوم، پس از تسلیم دولت ایران قوای روس خبر هجوم خود را به مرزهای ایران در منطقه نمین به پاسگاه کلوز اطلاع می دهند. حسینعلی صدآفرین آن زمان به عنوان معاون پاسگاه انجام وظیفه می کرد پس از شنیدن این خبر بلافاصله پیش فرمانده پاسگاه رفته و او را در جریان قرار می دهد اما فرمانده تمایلی برای مقابله از خود نشان نمی دهد حسینعلی بلافاصله به خانه خود در روستا رفته و پس از وداع با خانواده به پاسگاه بر می گردد و از اسلحه خانه تعدادی تفنگ برنو بر می دارد کمی دورتر از پاسگاه تفنگ ها را در فاصله های مختلفی قرار می دهد وقتی ساعت چهار نصف شب حمله شروع می شود حسینعلی شروع به تیراندازی می کند قوای روس که انتظار دفاع نداشتند احساس می کنند با عده زیادی طرف هستند بنابراین با تمام توان پاسگاه کلوز را گلوله باران می کنند.

حسینعلی تا ساعت ۸ صبح در برابر قوای روس شجاعانه می جنگد در حالیکه لشکر روس از سمت نمین و ارشق با عبور از دهات و قصبه ها وارد اردبیل شده بودند ستون اصلی لشکر روس با مقاومت و یکه تازی جانانه حسینعلی در حوالی پاسگاه کلوز زمین گیر می شود. در ادامه نبرد توپخانه دشمن پاسگاه را ویران می کند وقتی مهمات حسینعلی تمام می شود او با شجاعت به جنگ تن به تن روی می آورد و با چنگ و دندان با دشمن مقابله می کند و در این درگیری به شهادت می رسد.

سربازان روس وقتی متوجه می شوند فقط یک نفر در مقابل آنها جنگیده است با قساوت هر چه تمام سر از تن صدآفرین جدا می کنند فرمانده روس وقتی اسم شهید را می پرسد او را حسینعلی صدآفرین معرفی می کنند وی با تحسین شجاعت صدآفرین، به زبان روسی او را هزار آفرین خطاب می کند.

- پس از پایان حمله روس ها،

اهالی روستای خواجه بلاغی به محل زندگی خود برگشته به سراغ پاسگاه می روند و در آنجا با جنازه شهید راه وطن، روبرو می‌شوند. ملامرتضی سیدحسینی پیله رود به همراه جمعی از اهالی و ۲ پسر و همسر حسینعلی، بر پیکر او نماز می‌خوانند و جنازه این مدافع وطن در همان پاسگاه به خاک می‌سپارند.

سال ۱۳۷۴ همسر این شهید که در زنجان زندگی می‌کرد، بر سر مزار حسینعلی صدآفرین حضور یافته و از ۲۰ متری مزار، سینه‌خیز تا سر خاک او می‌رود و اشک ریزان مزار او را زیارت می‌کند.

چند سال پیش نیز شخص غیوری به نام طومار جعفری از اهالی روستای خواجه بلاغی آرامگاه این سرباز وطن را در این منطقه مرزی پاسگاه بازسازی کرد.

چند سال بعد پاسگاه کَلوَز به پاس دلاوری های وی به نام پاسگاه صدافرین تغییر یافت.

 

با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه