فعالان ضدنژادپرستی و گروهی از مردم در کانادا روی مجسمه‌ی اجرتون رایرسون که در مقابل در ورودی دانشگاه رایرسون در شهر تورنتو قرار دارد، رنگ قرمز پاشیدند و دور مجسمه‌ی او به یادبود ۲۱۵ کودک بومی که گوردسته‌جمعی‌شان در یکی از مدارس شبانه‌روزی کشف شد کفش‌های بچگانه قرار دادند.
رایرسون یکی از ایده‌پردازان اصلی تاسیس این مدارس بود. هدف از تاسیس این مدارس در استرالیا و کانادا خداپرست کردن «بومیان کافر» و یاد دادن تمدن غربی به آن‌ها بود. این البته بخشی از یک سیاست استعماری وسیع به شمار می‌آمد و کلیسا و مبلغان مذهبی آن وظیفه داشتند مردم بومی را با ترویچ دین مسیحیت به پذیرش انقیاد استعماری و عدم مقاومت در مقابل کشورهای استعمارگر وادار کنند.
تا سال ۱۹۹۶ کودکان مردمان بومی در کانادا به زور از خانواده‌ای خود جدا و در این مدارس تحت آموزش‌هایی قرار می‌گرفتند که بتوانند به جامعه‌ی متمدن و سفید غربی خدمت کنند. حتی در برهه‌هایی تلاش می‌شد تا با رتبه‌بندی و انتخاب نوجوانی که رنگ پوستشان کم‌تر تیره است و آماده‌سازی آن‌ها نوعی از اصلاح نژادی انجام گیرد.
برآورد‌ها حاکی از آن است که تا سال ۱۹۹۶، این نظام آموزشی استعماری-سرمایه‌داری حداقل ۱۵۰ هزار کودک بومی را در کانادا از خانواده‌هایشان جدا کرد.
منبع : سهندایرانمهر
دیدگاه تان را بنویسید