القدس العربی، چاپ لندن نوشت: وزیر خارجه امریکا در اولین دور سفرهای خود به خاورمیانه، به قدس، رام الله، قاهره و عمان رفته و پس از دیدار با نتانیاهو، محمود عباس، با رئیس جمهور مصر و پادشاه اردن دیدار می کند. پیش از شروع این سفرها، جو بایدن چارچوب های مهمی را برای اهداف نشستهای وزیر خارجه اش مشخص کرد که اساسا مبتنی بر پایبندی ایالات متحده به امنیت رژیم اشغالگر و تلاشها برای برقراری روابط و حمایت از ملت فلسطین و رهبران آن پس از چند سال اهمال و بی توجهی به آنهاست.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه مطلب آمده است: به نظر می رسد این اظهارات بایدن به منزله تاییدی بر تعامل دولت وی با تجاوز اخیر اسرائیل به نوار غزه است، چه از نظر مجاز بودن رژیم اشغالگر به ادامه تجاوز به مدت یازده روز و چه از نظر تعطیل هر گونه اقدامی داخل شورای امنیت ملی در راستای توقف بمبارانها. علاوه بر اینکه دولت بایدن از فشار بر نتانیاهو بویژه از طریق رسانه های جهانی و آمریکایی جلوگیری کرد. همچنین بایدن مرتکب همان اشتباه مزمنی شد که دولتهای سابق آمریکا گرفتار آن شدند و بدون تعلل، فرزندان نوار محاصره شده غزه، حماس را در سبد دشمنان آمریکا جای داده و تصریح کرد بلینکن تلاش بین المللی را برای تضمین رسیدن کمکهای فوری به غزه را به شکلی پیگیری می کند که به نفع ملت فلسطین باشد و نه حماس.
لازم به ذکر است که دولت بایدن بار دیگر به اصل راه حل دو دولت از طریق مذاکره بازگشته است، یعنی گزینه ای که دولتهای قبلی در آمریکا به دنبال توافقهای اسلو به آن تکیه کردند و دونالد ترامپ با طرح معامله قرن سعی در ریشه کن کردن این طرح داشت.
از این رو، سفر بلینکن دربردارنده نکات غافل گیر کننده ای نبوده و منجر به وقوع تغییراتی در روند موضعگیری آمریکا در مورد طرفداری کامل از سیاستهای اسرائیل، نخواهد شد.
با این حال، بعید نیست بلینکن موفق به ترسیم نقشه راه واضحی شود که شباهت زیادی به نشانه های دولتهای کلینتون، جرج بوش و باراک اوباما داشته باشد. با یادآوری این نکته که بایدن طی دو دوره ریاست جمهوری اوباما، معاون وی بوده و در سیاستگذاری دولت وی در مورد مذاکرات فلسطین-اسرائیل، سهم عمده ای داشته، در ادامه، این امر برای کاخ سفید دشوار نیست که بار دیگر تاکید کند مساله قدس یک مساله مهم در تشکیل هویت دولت آینده فلسطین است.
واداشتن رژیم صهیونیستی به توقف شهرک سازی و پایبندی به قانون بین المللی و قطعنامه های سازمان ملل، یا دست برداشتن از سیاستهای یهودی سازی، تبعیض نژادی و انکار ساده ترین حقوق فلسطینی ها یا تخفیف محاصره نوار غزه در سطوح غذایی، دارویی، آب و برق، عجیب نیست، اما طرح ریزی چنین نقشه ای آسان و اجرای آن به دلایل متعددی که بر کسی پوشیده نیست، دشوار است.
دیدگاه تان را بنویسید