چرا عربستان قصد دارد به ایران نزدیک شود؟

عبدالباری عطوان سردبیر الرای الیوم در سرمقاله این روزنامه با عنوان «آیا نیت عربستان برای نزدیک شدن به ایران جدی است؟» نوشت:

شاهزاده بن فرحان روز گذشته در گفتگو با شبکه «سی ان ان» گفت نه تنها فرصت برای نزدیک به ایران بلکه فرصت برای همکاری با این کشور نیز وجود دارد، چنانچه این کشور رفتار بی ثبات کننده خود را متوقف کند و تجهیزات در اختیار تروریست ها برای ساخت بمب قرار ندهد.او مداخله نظامی کشورش در یمن و نیز هزینه کردن میلیاردها دلار و هزاران تن تسلیحات در سوریه و حمایت از حمله آمریکا به عراق و استفاده از اتحادیه عرب برای سرپوش گذاشتن بر بمباران لیبی از سوی ناتو و تغییر حکومت در این کشور را فراموش کرده است. فعالیت هایی که اقدام عربی مشترک را تضعیف کرد و به بلندپروازی های ایران برای مداخله در منطقه کمک کرد.

چه چیز جدیدی در ورای این تغییر مشروط وجود دارد؟واکنش ایران چه خواهد بود؟

ایران مانند عربستان یا هر کشور دیگری برای منافع خود و تقویت نفوذش تلاش می کند اما فرق این کشور با دیگران در این است که روی توسعه توانمندی‌های خود از جمله توانمندی‌های نظامی و دفاعی با وجود تحریم‌های آمریکا اتکا کرد. این در حالی است که عربها و در راس آن‌ها عربستان توانمندی‌های دفاعی خود را نابود کرده و درگیر طرح‌های آمریکا برای نابودی مراکز قدرت در عراق،سوریه،لیبی و یمن شده اند و از اصول ملی و قضیه فلسطین دست کشیده اند و حریم هوایی و بازارهای خود را به روی اسرائیل و کالاهایش باز کرده اند.

شاهزاده بن فرحان در اظهارات اخیر خود باور دارد که ایران شدیدا منتظر نزدیک شدن عربستان و شراکت با این کشور است اما این باور اشتباه است. تحولات سیاسی منطقه به نفع این کشور است و این مسئله را ثابت می کند از جمله:

_نخست:امضای معاهده راهبردی اقتصادی،امنیتی و نظامی با چین به مدت 25 سال.

_دوم:دولت کنونی امریکا از ایران برای بازگشت به توافق هسته ای بدون هیچ پیش شرطی التماس می کند.

_سوم:مشارکت ایران در پیمان ورشوی جدید با مشارکت چین و روسیه و نیز کره شمالی در حالی که اسرائیل متحد برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس با بحران‌های داخلی و محاصره موشکی روبرو است.

_چهارم:سرمایه گذاری ایران روی قضیه اصلی عربها (فلسطین) و تسلیح و تامین مالی بازوهای نظامی مقاومت در عراق،یمن،لبنان و نوار غزه. در حالی که عربستان و برخی متحدان این کشور روی عادی سازی روابط با اسرائیل سرمایه گذاری کرده اند. اسرائیلی که برتری خود را به میزان زیادی از دست داده است.

کمتر از ده سال پیش همکاری و نزدیکی میان عربستان و ایران به صورت بی سابقه ای صورت گرفت. به ویژه در دوران دو رئیس جمهور رفسنجانی و احمدی نژاد اما تناقض این جا است که پس از ریاست جمهوری روحانی یعنی رهبر اصلاح طلبان و میانه روها این نزدیکی به دشمنی تبدیل شد و این مسئله پرسشهایی درباره رویکرد حکومت عربستان مطرح کرد.

دولت دمکرات اوباما عربستان را فریب داد و به صورت محرمانه شش ماه در مسقط با ایران مذاکره کرد و به توافق هسته ای دست یافت. این در حالی است که به عربستان در راستای آمادگی برای حمله تسلیحات می فروخت. بعید نیست این سناریو دوباره تکرار شود.

تناقض در این است که مجوس و آتش پرست خواندن ایرانی ها هم زمان با جنگ شدید الکترونیکی علیه آنها از سوی عربستان ادامه دارد در حالی که پاسخ متحدان ایران در یمن با موشک بالستیک و پهپادها و حمله به تاسیسات نفتی عربستان داده می شود.