گران‌فروشی گازمایع از زاهدان تا تهران

گویا شکل‌گیری صف‌های طولانی سوخت در ایران تمامی ندارد. در دهه‌های گذشته که نفت منبع اصلی تامین سوخت‌های خانگی به حساب می‌آمد مردم برای تهیه آن صف می‌کشیدند و این روزها نیاز به بنزین و کپسول‌های گاز ال.پی‌.جی مردم را وادار به حضور در صف‌هایی می‌کند که نوبت‌ در آن معنایی ندارد و صبر و حوصله فراوانی را می‌طلبد. صف‌هایی که بیشتر در زاهدان در مرکزیت سیستان و بلوچستان که با مشکل گاز مواجه هستند نمود دارد و دلالان بیشترین بهره را از این نیاز مردم می‌برند. امسال نیز با با فرارسیدن روزهای سرد سال این قصه، پرغصه‌تر از سال‌های گذشته تکرار شد. چراکه با افزایش قیمت بنزین از آبان امسال، از اواسط پاییز تقاضا برای گازهای ال.پی.جی افزایش یافته و اکنون با کمبود گاز مایع مواجه شده‌ایم. در این میان شرکت ملی فرآورده‌های نفتی توپ را به زمین شرکت‌های غیردولتی پخش گاز مایع انداخته و علت اصلی کمیابی ال.پی.جی را توزیع نامناسب آن ذکر کرده است. از سوی دیگر سازمان حمایت، افزایش صادرات را دلیل اصلی کمبود گاز مایع می‌داند. در حالی هر دو نهاد به کمبود این سوخت تاکید دارند که دلالان به یکه‌تاز میدان تبدیل شده‌اند و بدون هیچ کم‌وکاستی نیاز بازار را تامین می‌کنند؛ اما نه با قیمت 7800 تومانی که در شرکت‌های اصلی توزیع می‌شود، بلکه با قیمت‌هایی که حداقل بین 30 هزار تا 50 هزار تومان است.

درهای باز قاچاق به روی دلالان سوخت

توزیع نامناسب گاز باعث شده تا مردم برای تامین یکی از اصلی‌ترین نیازهای روزمره خود از ابتدای صبح در صف‌های طویل و درازی بایستند که مشخص نیست در پایان به خواسته خود دست یابند با خیر؟ انفعال شرکت‌های نظارتی نیز در این میان باعث شده دلالان جیب مردم را به خزانه امن خود تبدیل کنند و با قیمت‌های نجومی سیلندرهای گاز را به دست مردم برسانند. اگر گاز مایع در ایران با کمبود مواجه شده، دلالان و سودجویان از چه طریقی به این حجم کپسول گاز دسترسی دارند که آن را حداقل 30 هزار تومان، یعنی 22 هزار تومان بالاتر از قیمت واقعی می‌فروشند؟ در این زمینه ویدئوهایی منتشر شده که مسئولان ذی‌ربط از مردم می‌خواهند این سیلندرهای گاز را نخرند تا بساط دلالان جمع شود؛ یعنی مردم باید در سردترین روزهای سال، سرما را تحمل کنند تا برخی مدیران نظارتی و کارمندانشان از پشت میزهای خود تکان نخورند. اما باید یادآور شد که اگر این سودجویان بازار داخلی هم نداشته باشند، مرزهای کشور دیگر به روی آنان باز است و به‌راحتی با قاچاق سوخت به سود چند برابری دست می‌یابند. تا زمانی که اصلی‌ترین راه مبارزه با قاچاق و رانت، بالابردن قیمت سوخت باشد، مشخصا سودجویان بدون هیچ نگرانی خاصی به فعالیت مخرب خود ادامه می‌دهند. چنان‌که هم‌اکنون نه‌ فقط در سیستان و بلوچستان، بلکه در میدان آزادی تهران هم شاهد فروش سیلندرهای گاز به شکل غیرقانونی هستیم که نظارت بر آن و جمع‌آوری این فعالیت‌ها کار چندان دشواری نیست؛ به‌شرطی که اراده‌ای پشت آن وجود داشته باشد.