نابسامانی شهری در اردبیل

۵۵آنلاین :

معین حافظی زاده

پژوهشگر علوم سیاسی

اتلاف پتانسیل گردشگری در اردبیل

شهر اردبیل امروزه به یکی از شلوغترین شهرهای شمالغرب کشور تبدیل شده است. این شهر با جمعیتی نه چندان زیاد که بتوان آنرا کلانشهر حساب کرد، اما دارای ترافیک های سنگین و معضلات گوناگون شهری است. به یقین میتوان شهرداری اردبیل را یکی از بی برنامه ترین و ناهماهنگ ترین ارگان ها با سایر سازمانهای استانی دانست.

شهرداری اردبیل در برخورد با پیمانکاران به خوبی عمل نمیکند و این عامل باعث بروز مشکلات متعدد در سطح شهر گشته است.

مزایده های انجام شده در شهر اردبیل، برای انجام پروژه های عمرانی پس از مدتی به دلیل عدم حمایت و هماهنگی شهرداری با پیمانکاران به مشکلات جدی برخورد میکنند. همچنین شهرداری اردبیل توانایی اعمال قدرت و فشار بر روی پیمانکاران خود در راستای توسعه استانی را از دست داده است.

نمونه این امر پروژه تقاطع غیر همسطح میدان قدس اردبیل است. این پروژه که در ۵ سال گذشته پیشرفت چشمگیری نداشته است و تنها ستونهایی از آن به جا مانده است، در مرکزی ترین و یکی از شاه راه های حیاتی شهری اردبیل قرار دارد. هرچند چند سال گذشته فاز اول آن به بهره برداری رسیده است اما اکنون این پروژه کاملا تعطیل شده و به تعویق افتاده است.

اهمیت این تقاطع به حدی است که با ترافیک به وجود آمده در این محدوده و در ساعات پر تردد شهر رفت و آمد در کل شهر به کلی مختل و متوقف میشود. این اختلال به حدی است که مردم این شهر ترجیح میدهند در ساعات شلوغ اصلا رفت و آمد نداشته باشند تا از رنج ترافیک خود را رها کنند.

البته ناگفته نماند که افتتاح پیاده راه اسفریس در اردبیل از جمله پروژه های مهم در امر گردشگری در شهر بود اما چون همین پروژه نیز بدون برنامه ریزی و بدون نگاه به آینده بود معضلات بیشتری از حاشیه این پیاده راه دامن گیر شهر اردبیل شد.

اردبیل دارای پتانسیل بسیار غنی در باب مسائل گردشگری، تفریحی، جذب مسافران کشوری و خارجی دارد اما متاسفانه این پتانسیل نادیده گرفته شده است و با تعلل های بی مورد و بی توجهی تبدیل به مشکل شده است.

به عنوان یکی از ساکنان این شهر متاسفانه در معرفی اماکن تفریحی به مسافران شهر از نام بردن تعداد زیادی از این اماکن بازمیمانیم. در صورتیکه در هر نقطه از شهر با توجه به بافت تاریخی-طبیعی شهر میتوان مراکز تفریحی متعدد و جذاب برای گردشگران فراهم آورد. علاوه بر بافت شهری در مناطق خارج از شهر نیز که طبیعتا امکانات بهتری برای پذیرایی از مسافران هست نیز عملکرد مثبتی دیده نمیشود.

متاسفانه نگاه به آینده در ارگانهای دولتی مربوط به گردشگری و توسعه شهری در اردبیل وجود ندارد. در واقع هر عملی در راستای توسعه انجام میشود بدون توجه به سایر نقاط و آینده پروژه ها و محدوده پروژه ها انجام میشود. به بیان دیگر صرفا این توسعه ها از سر باز کردن وظایف و همچنین دستاویز قرار دادن مسولان شهری به عنوان عمل مثبت خود برای طی کردن ترقی و پیشرفت خود قرار میگیرد. بلا استثنا مسولان شهری بعد از گذران مسولیت خود در شهر و با داشتن چندین عمل توسعه ای که بدون آینده نگری بوده است در راستای حرکت به سمت مقامات بالا تر یا شرکت در انتخابات قرار میگیرند که قطعا در همچین فضای مسمومی مسولیت پذیری و دید کلان وجود نخواهد داشت.

شهرداری و ارگانهای مربوطه باید بتوانند با اعمال قدرت خود در امر توسعه گردشگری بتوانند اردبیل را جایگزین گردشگری برای گردشگران سایر مناطق قرار دهند.