کارمند دانشگاه و این همه فداکاری؟

۵۵آنلاین :

کاربران بلافاصله به حرف‏های او و به‌خصوص قسمت دوم‏ حرف‏هایش در بین خبرنگاران واکنش نشان دادند. کاربری نوشت: «وزیر علوم گفته امکان داره بعضی وقتا کارمندای دانشگاه برای باز کردن باب دوستی و رفاقت با یه دانشجو مواد مخدری هم بکشند؛ همین‌قدر دغدغه‏مند!»

کاربر دیگری هم نوشت: «اینو امروز وزیر علوم گفته‏ها، با هر کسی نرید هرجا!» یکی دیگر از کاربران یک روی دیگر حرف‏های آقای وزیر برایش مهم بود و نوشت: «آقای غلامی، وزیر‏ علوم و تحقیقات میگه دو تا سه درصد دانشجوی معتاد داریم. آقای مومنی، دبیر ستاد مبارزه با مواد مخدر میگه بیش از ۴ درصد دانشجوی معتاد وجود داره. اما من هرچی فکر می‏کنم، دانشگاه خودم یه تنه معتادین زیادی به جامعه تقدیم کرده.» یکی دیگر از کاربران هم انگار حرف وزیر را پذیرفته بود‏ و خطاب به آنهایی که حرف او را خیلی باور‏ نکرده بودند، نوشت: «آقا باور کن که قضیه جدیه، مثلا همین جلوی خودم و نماینده بسیج یکی از کارمندای حراستی اون هم به طور کاملا بی‏پروا معترف شد که برای کشف وضعیت رفتم نشستم قهوه‏خانه آن‏طرف‏تر از میدان و قلیانی سفارش دادم و القصه... حالا ما چی کار کنیم توی این وضعیت؟ اللهم عجل لولیک الفرج!»

کاربری دیگر نوشت: «به خدا ما راضی به این همه زحمت کارکنان دانشگاه نیستیم. همین که کارمون رو راه بندازن و تایم ناهار و ‏نمازشون رو از نیم ساعت به دو ساعت‌و‏نیم نکشونن و این همه دانشجوی بدبخت رو منتظر نذارن، خدارو شکر می‏کنیم.» کاربری هم به دیگر مشکلات فضاهای آموزشی اشاره‏ای داشت و‏ نوشت: «بهتر نیست به جای این مسائل خیلی خیلی ساده، دنبال چالش‏های بزرگتری باشیم که دانشگاها ازش رنج می‌کشن، دانشگاه‌هایی که مهد علم دانشجوان مثلا؟!»

کاربری هم که انگار کل این حرف‏ها برایش شبیه لطیفه بود، نوشت: «آقای وزیر شاید باورت نشه ولی اگه کسی با این گرونی چیزی گیرش بیاد، دیگه با همکارای شما تقسیم نمی‌کنه. خودش می‌ره یه گوشه دخلش‌و میاره. هیشکی با این اوضاع گرونی هم‌سفره نمی‌خواد. به همکاراتون هم بگین خیلی به زحمت نیفتن. ما خودمون بلدیم! اگه پولش باشه. دانشجو و این حرفا؟»

کاربری هم سوالی نوشت: «آقای وزیر وقتی انقد مطمئنین که تا یه جایی میرن باب دوستی باز کنن، از کجا مطمئنین که دیگه از اونجا به بعد از باب دوستی داخل نمیرن و کار دیگه‏ای نمی‌کنن؟ قبل از اینکه اطمینان حاصل کنید که کارکنان شما انقد خیرخواهن، ازشون تست اعتیاد هم بگیرین ببینین باب دوستی تا کجا کار دستشون می‌ده.»

کاربر دیگری نوشت: «یعنی من هلاک این سیستم آموزشی شدم. ببینین تا کجا به فکر ما هستند! طرف سلامتیش‌رو می‌ذاره زیر پاش تا بفهمه من اعتیاد دارم یا نه. آخه فداکاری تا چه حد؟ انصافه این همه گذشت؟»

یکی دیگر از کاربران هم نوشت: «من همین‌جا به نمایندگی از تمام دانشجویانی که یک روزی کارکنان دانشگاه باهاشون همراه شدن، در دوستی باز کردن و با این اقدام پیروزمندانه‏شون دستشون رو از مواد مخدر قلم کردن، نهایت تشکر و قدردانی رو به عمل میارم.»