ناصر ملک مطیعی متولد 8 فروردین 1309 در تهران ، بازیگر و کارگردان است
تحصیلکرده مقطع دیپلم رشته تربیت بدنی از دانشسرای عالی تهران می باشد که از معلمی به تئاتر و سپس دوبلوری رسید و بعنوان بازیگر جلوی دوربین درخشید
خانواده و مدرسه
ناصر ملک مطیعی در منطقه معروف به «دروازه شمیران» تهران به دنیا آمد ، پدرش کارمند پست و مادرش خانه دار بود
دبستان را از مدرسه «سادات» شروع کرد و در مقطع دبیرستان وارد مدرسه «علمیه» شد و کنارش در هنرستان هنرپیشگی هم مشغول یادگیری بازیگری بود
سینما داری پدر
پدرم سال 1314 وقتی من پنج ، شش ساله بودم در خیابان سیروس «سینما شرق» را تاسیس کرد که البته بعد از چند ماه متضرر شدن ، سینما را تعطیل کرد
پدرم کارمند وزارت پست و تلگراف بود اما به هر حال این عشق به سینما در من غریبه نبود
بیوگرافی ناصر ملک مطیعی بازیگر
کلاس هنرپیشگی
در مدرسه عضو انجمن ورزش بودم و انجمن نمایش را هم ادامه می کردم و بخاطر انشای خوبی که داشتم ، نمایشامه می نوشتم و به شکل تئاتر اجرا می کردیم
از حدود 18 سالگی کنار درس و مدرسه به هنرستان شبانه هنرپیشگی هم رفت و در آنجا با خانم «ژاله علو» آشنا شدم که خیلی مشوقم بود
اولین بازی در 19 سالگی
در همان ایام فعالیت در هنرستان هنرپیشگی پیش دکتر «اسماعیل کوشان» (موسس استودیو میترا فیلم و پارس فیلم) که تازه از آلمان آمده بود ، تست بازیگری دادم
به این ترتیب در سال 1328 وقتی 19 ساله بود در صحنه کوتاهی از فیلم «واریته بهاری» بازی کردم
حرفه ای با «ولگرد»
بعد از دیپلم بعنوان معلم ورزش مشغول بکار شدم تا اینکه سال 1330 برای دومین بار در فیلم «شکار خانگی» دوباره نقش کوتاهی در حد بیان یک جمله کوتاه ایفا کرد
گذشت تا اینکه یکسال بعد با فیلم «ولگرد» قرارداد حرفه ای بستم و بسیار دیده شدم
شهرت از سینما تا تلویزیون
ناصر ملک مطیعی سال 1332 در فیلم «گرداب» بازی کرد که نخستین فیلم رنگی ایران بود با این حال شهرت ایشان با فیلم قیصر در نقش «داش فرمون» شروع شد
ایشان سپس در فیلم «طوقی» سال 1349 ، فیلم «پهلوان مفرد» در سال 1350 ، فیلم «قلندر» سال 1351 و سریال «سلطان صاحب قران» سال 1354 بسیار درخشید
عکس ناصر ملک مطیعی و زهره خوشکام
من فردین را وارد سینما کردم
من خودم فردین را وارد سینما کردم، مرحوم تختی ، فردین را به من معرفی کرد و از من خواست او را به سینما معرفی کنم
هیچگاه به این قضیه فکر نکردم که او از من جلو بزند ، همیشه خم شدم تا دیگران از من بالا بروند هیچوقت حسادت نکردم و دلخور نشدم چون به خودم معتقد بودم
بعد از انقلاب 1357
بعد از انقلاب برای من مشکل خاصی پیش نیامد مسئله دادگاه انقلاب بود که همه دوستان احضار شدند، طبیعی بود مسئولان باید با ما آشنا می شدند
یک تعهدی هم از ما گرفتند که کاری برخلاف نظر آنها انجام ندهیم من همانجا گفتم که خسته شده ام و اصلا دیگر نمی خواهم کار کنم
مهاجرت و بازگشت
عد از انقلاب به خارج کشور رفتم و آنجا در یک فروشگاهی کار می کردم بعد از 6 ماه گفتم من که دارم در اینجا کار می کنم چرا به مملکت خودم نروم و همانجا کار نکنم ؟
می خواستم از خودم کار بکشم برای همین بلند شدم به ایران آمدم
تاسیس شیرینی فروشی
خانه بزرگی در ونک داشتم که گوشه حیاطمان اتاق های کوچکی داشت به توصیه رفقا و خانمم که خدا رحمتش کند این اتاق ها را کمی بزرگتر کردیم و یک شیرینی فروشی درست کردم
