بیتا سحرخیز

علاقه به بازیگری

من از بچگی بازیگری را دوست داشتم ولی چون خانواده من اهل هنر نبودند موافقتی هم وجود نداشت که من این حرفه رو انجام بدم

حتی در دوره دبیرستان برای هنرستان هنر اقدام کردم که شرط این بود که یکی از اعضای درجه یک خانواده اهل هنر باشد و برای من اینطور نبود به همین خاطر به درسم ادامه دادم

در کلاس امین تارخ

سال 81 – 82 بین کاردانی و کارشناسی ام یکسال فاصله افتاد که در کلاس های بازیگری آقای «امین تارخ» شرکت کردم و بعد از این دوره کارشناسی را خواندم

کلاسهای آزاد بازیگری و خود آقای تارخ انگیزه قوی به من داد که بدونم می توانم تو این حرفه دوام بیاورم و برای ادامه این رشته هر سختی را تحمل کنم

اولین تجربه بازیگری

اولین بار در سال 1385 وقتی 24 ساله بود از کلاس های بازیگری به فیلم «فقط چشمهایت را ببند» علیرضا امینی معرفی شد و اولین بار جلوی دوربین رفت

درخشش با تلویزیون

با معرفی امین تارخ با سریال «راه بی پایان» در سال 86 وارد قاب تلویزیون شد که سکوی پرتاب هنری او بود تا اینکه با سریال «ترانه مادری» سال 1387 به شهرت رسید

شهرت

تا پیش از «ترانه مادری» همه مرا با مینای راه بی پایان می شناختند و پس از پخش «ترانه مادری» با نغمه ادیب …

اما فراموش نکنید نقش های سینمایی ماندگار هم کم نداشتیم ، شاید نقش هایی که من در سینما بازی کردم مانند نقش های تلویزیون اثر نداشت

دوری 4 ساله از بازیگری

بعد از اینکه سال 93 در فیلم «خبرخاصی نیست» بازی کرد 4 سال بخاطر اینکه پیشنهاد خوبی نداشت بازی نکرد تا اینکه  سال 97 با «سریال ماه و پلنگ» برگشت

او در سال 98 نیز در سریال آچمز در نقش «روح انگیز» تجربه موفقی را بدست آورد

شایعه نامزدی در انتخابات

فروردین 96 بود که خبر نامزدی او در انتخابات شورای شهر تهران منتشر شد تا اینکه با انتشار متنی گفت من در زمینه ای که تخصص و علاقه نداشته باشم قدمی بر نمی دارم

ازدواج

بیتا سحرخیز هنوز ازدواج نکرده و مجرد است

بازی در تئاتر

تئاتر را دوست دارم اما تجربه نکردم که ببینم جقدر بهش علاقه دارم ولی دوست دارم کار تئاتر انجام بدم چون به نظر من بازیگر را توی خیلی زمینی ها محکم میکنه ولی فرصتش پیش نیومده است

منابع: ویکی پدیا و فتوکده