شرق- این کارکرد فریب‌کارانه موجب می‌شود همه نگاهی زیبا و ویترینی به گذشته‌ها داشته باشند؛ برای مثال در چندسال اخیر بازار نوستالژی بازی با دهه 60 شمسی خیلی داغ است. خود دهه‌شصتی‌ها این سال‌ها را همیشه در ترس و واهمه جنگ، موشک‌باران، زندگی کوپنی، صف نفت و کپسول گاز و مسائلی از این دست می‌بینند؛ چیزی که به‌هیچ‌وجه آن‌قدر زیبا نبود که حتی بتوان آن را فروخت. اما حالا از برنامه‌سازی تلویزیون تا طراحی داخلی کافه‌ها و هزارویک محصول دیگر را صرفا به مدد همین کارکرد فریب‌کارانه مغز به‌عنوان نوستالژی دهه 60 و با یک «یادش بخیر» به من و شما می‌فروشند. ما هم لابد خوشحالیم بابت چیزی پول می‌دهیم که یادآور سال‌هایی است که عزیزانمان تکه‌تکه شدند. البته که با این مطلع این می‌تواند یادداشتی باشد علیه نوستالژی! اما آنچه اینجا قرار است به آن بپردازیم، نه درباره رفتارهای امروزمان است که نگاهی به آینده دارد و درباره آن چیزهایی است که سال‌ها بعد قرار است برایمان اتفاق بیفتد. شکی وجود ندارد که همه ما که این روزها در حال نفس‌کشیدن و زندگی‌کردن در این دنیا هستیم در یکی از حساس‌ترین مقاطع تاریخی قرار داریم. البته که ما به واسطه ایرانی‌بودنمان همیشه تجربه زیستن در «برهه حساس کنونی» را داریم، ولی قبول کنید که سلسله‌رویدادهایی که بر ما انسان‌های خاورمیانه‌ای از ابتدای سال ۹۸ رفت و در نهایت مصائب‌مان به یک همه‌گیری جهانی تبدیل شد، چیزی بیشتر از تجربه‌هایی است که تا پیش از این داشتیم. از این جهت بسیاربسیار مهم است که به‌عنوان شاهدان این روزها، کسانی که این ایام را زندگی می‌کنند و هر روز تجربه‌هایی از درد و رنج را در این روزها دارند وظیفه خودمان به‌عنوان شاهد را دقیق و درست انجام دهیم. برای آنکه سال‌ها بعد در دام ذهن فریب‌کارمان نیفتیم و بگوییم «یادش بخیر اون سالی که همه قرنطینه شدیم»، لازم است که این روزها را ثبت کنیم. همه ما تا پیش از این تجربه‌هایی از ثبت خاطرات روزانه داشتیم و داریم؛ تجربه‌هایی از کودکی، کارهایی که برای کلاس‌های نویسندگی انجام می‌دادیم و تلاش‌های نافرجام دیگر، اما شاید هیچ‌وقت این مسئله به این اندازه این روزها برای ما اهمیت نداشته. خاطره‌نوشتن در روزگاری که نه رنج و اندوه ارزشمند و بزرگی داریم و نه شادمانی بزرگ‌تری شاید موضوعیتی نداشته باشد. اما در این روزها چه؟ حالا که ما از تجربه‌کنندگان یکی از دردناک‌ترین رویدادهای بشری هستیم چه؟ این روزها باید مراقبت‌های فراوانی از خودمان و اطرافیانمان انجام دهیم. در کنار همه چیزهایی که چند ماه پیش در برنامه زندگی‌مان نبوده و حالا بخشی از روتین روزانه‌مان شده، بد نیست یک دفترچه یادداشت، یک پوشه در لپ‌تاپ یا یک وبلاگ جدید برای ثبت رویدادهای این ایام هم راه بیندازیم.
دیدگاه تان را بنویسید