ادامه سریال آلودگی در آسمان پایتخت
اثر کاهش ساعت کاری ادارات دولتی در پایتخت روز گذشته به شکل کاهش محسوس ترافیک در سطح شهر رویت شد، اما با این حال شاخص کیفیت هوا در ظهر روز گذشته همچنان فراتر از حد سالم بود و هوای تهران برای چهارمین روز پیاپی برای گروههای حساس ناسالم باقی ماند. به گزارش «دنیایاقتصاد»، اگرچه یک فرضیه قوی درباره علت آلودگی هوای چند روز اخیر با وجود افزایش نسبی دمای هوا، افزایش استفاده از خودروی شخصی است، اما از روز گذشته به تدریج اثر کاهش ساعت کار ادارات دولتی و اعمال دورکاری در بسیاری از مجموعههای خصوصی، به شکل کاهش نسبی ترافیک بهویژه در ساعات پیک صبحگاهی منعکس شد.

با این حال حتی با وجود سبکتر شدن بار تردد شهروندان با وسایل نقلیه شخصی و عمومی در سطح شهر، همچنان آسمان تهران از حضور ذرات معلق مکدر است. روز گذشته آماری از کاهش ۵۰ تا ۷۰ درصدی مسافران مترو نیز منتشر شد که نشان میدهد بر تعداد شهروندانی که به «قرنطینه خانگی» روی آوردهاند، افزوده شده است. البته عدهای از این مسافران قطعا با استفاده از وسایل نقلیه شخصی در سطح شهر تردد میکنند، اما شواهد نشان میدهد در دومین روز از هفتهای که پیشبینی شده کشور با اوجگیری شیوع کرونا روبهرو باشد، به میزان محسوسی از تردد غیرضروری در سطح شهر کاسته شده و شهروندان ناگزیر به ماندن در خانه برای در امان ماندن از ابتلا به این ویروس شدهاند. البته همچنان بار ترافیک عصرگاهی در تهران قابلتوجه است اما نه به حدی که آن را بتوان سنگینتر از اوقات عصرگاهی هفته گذشته توصیف کرد. در این میان ادامه آلودگی هوا بیش از هر وقت دیگری پرابهام و مرموز به نظر میرسد. اینکه چرا بهرغم اینکه برودت هوا آنقدر نیست که از ایجاد پدیده وارونگی هوا پشتیبانی کند و نیز این مساله که از دیروز به ویژه در ساعات صبحگاهی از بار ترافیک تا حدودی کاسته شد، بر ابهام درباره علت آلودگی این روزها افزوده است. بهنظر میرسد عامل اصلی آلودگی شدید آذر و دی امسال که از سوی مسوولان سازمان حفاظت محیطزیست، «مازوتسوزی نیروگاهها» اعلام شد و موقتا برطرف شده بود، بازگشته است. در واقع تشدید آلودگی در این شرایط ترافیکی و آبوهوایی به عاملی ناشناخته مرتبط است که روی آوردن احتمالی نیروگاهها به سوخت مازوت میتواند یکی از این عوامل باشد. همچنین عامل دیگری که میتواند در این ماجرا نقش داشته باشد، کیفیت سوخت است که دادهای از ارزیابی اخیر آن در دست نیست تا بتوان اثر آن را بر کیفیت هوا با قطعیت قضاوت کرد.
دیدگاه تان را بنویسید