دیپلمات کهنه‌کار ایرانی درگذشت

۵۵آنلاین :

جواد هاشمیان ، در سال‌های پیش از انقلاب از دیپلمات‌های شاخص دستگاه دیپلماسی به حساب می‌آمد به گونه‌ای که پرویز عدل - اولین سفیر ایران در کانادا و از مشهورترین دیپلمات‌های آن دوران که سه سال قبل در خارج از کشور درگذشت- نیز در کتاب خود (خاطرات پراکنده) به او اشاره کرده است. 6 سال پیش و پس از توافق موقت هسته ای در ژنو و در ماه های نخست مسؤولیت محمد جواد ظریف ، چند دیپلمات پیش از انقلاب در نامه‌ای از زحمات وزیر خارجه تشکر کردند و یادآور شدند:

«ما که شریک یا شاهد تلاش‌های همکاران‌مان بر سرِ استرداد جزایرایرانی در سال 1971 و حل و فصل اختلافات دیرین ایران و عراق بر سر شط‌ العرب بوده‌ایم، دشواری‌های مأموریت شما را درک می‌کنیم.» جواد هاشمیان هم یکی از امضا کنندگان این نامه در کنار چهره‌های مشهوری چون عبدالرضا هوشنگ مهدوی، داوود هرمیداس باوند و فریدون مجلسی بود و این در حالی بود که آنان دیگرهیچ ارتباطی با دستگاه دیپلماسی نداشتند. این دیپلمات به گواه اسناد وزارت امور خارجه در جریان مأموریت خود در افغانستان در سال 1356 و قبل از کودتای اردیبهشت 1357 تحولات این کشور و دخالت اتحاد شوروی را پیش بینی کرده بود و بلافاصله پس از کودتای نور محمد تره‌کی و دخالت نظامی نیروهای شوروی به عنوان «عنصر نامطلوب» از افغانستان، اخراج شد. بعد از پیروزی انقلاب و در دوره ای که دکتر ابراهیم یزدی وزیر امور خارجه شد او به لحاظ سازمانی و اداری ارتقا یافت اما با استعفای دولت موقت و پس از آن که صادق قطب‌زاده روی کار آمد، زمینۀ بازنشستگی اجباری او را فراهم ساخت.

این در حالی بود که قطب زاده به گرایش‌های ضد شوروی شهرت داشت و در قبال اشغال نظامی افغانستان، مواضع تندی می‌گرفت که با توجه به تنش ایران و آمریکا بر سر گروگان گیری، گشودن این جبهۀ جدید قدری عجیب می نمود. با این حال یکی از متخصصان امور افغانستان را که با دکتر حسن حبیبی نیز دوستی داشت، کنار گذاشت. همین امر باعث شد به سبب علاقه و تخصص حقوقی (دکتری در این رشته) در سال‌های بعد فعالیت حقوقی را جایگزین تلاش‌های دیپلماتیک کند و به خاطر تسلط بر زبان و ادبیات فرانسه مقالاتی را نیز به پارسی برگردانده بود. آیین یادبود این دیپلمات کهنه‌کار روز دوشنبه 18 آذر 1398 در تالار «کوه نورِ هتل پارسیان اوین» برگزار می‌شود.