کارگردانان، علی حاتمی را الگوی خود قرار دهند

۵۵آنلاین :

تا آن زمان من علی حاتمی را فقط به سبب فیلم‌ها و سریال‌هایی مثل «حسن کچل»، «افسانه‌های مولوی»، «هزار دستان» و... می‌شناختم و می‌دانستم آثار بسیار خوبی می‌سازد اما تا آن وفت با او هیچ همکاری نداشتم. یک روز علی حاتمی با من تماس گرفت و من را به دفترش دعوت کرد، من هم با افتخار این کار را پذیرفتم. درباره موسیقی فیلم هم تنها یک‌بار با یکدیگر صحبت کردیم. او نظرش را برای ساخت موسیقی فیلم گفت و دیگر هیچ دخالتی در کار نکرد و مسئولیت آهنگسازی را به من سپرد. من از همین اخلاق او خوشم آمد و معتقدم دیگر کارگردانان هم باید علی حاتمی را الگوی خود قرار دهند. بسیاری از کارگردانان هستند که دائم در مورد کار اظهار نظر می‌کنند و دست آهنگساز را بسته نگه می‌دارند که علی حاتمی این‌گونه نبود. اگر موسیقی فیلم «مادر» مورد استقبال قرار گرفت به این دلیل بود که علی حاتمی دست من را باز گذاشت و اجازه داد من به تناسب فیلم، آهنگ را بسازم.

علی حاتمی ابتدا فیلمنامه را به من داد تا آن را بخوانم و روی آن آهنگسازی کنم اما چون نتوانستم به‌خوبی با فیلمنامه ارتباط برقرار و فضاسازی کنم، فیلم را به من نشان دادند؛ فیلمی که حتی دیالوگ هم نداشت و یکی از عوامل، دیالوگ هر بازیگر را به من می‌گفت.

علی حاتمی متفاوت بود و همین تفاوت او است که باعث شده «مادر» یک فیلم ماندگار شود، علی حاتمی، نه تنها فیلم‌هایش ماندگار شد، بلکه خودش هم به عنوان یک کارگردان با تجربه و موفق همیشه در ذهن مردم ماندگار خواهد ماند.

علی حاتمی را تنها همان یک‌بار در دفترش ملاقات کردم اما همان یکبار بیانگر همه چیز بود؛ او یک مرد جا اُفتاده و متواضع بود و زمانی که درباره سینما و تئاتر صحبت می‌کرد مشخص بود از هنر واقعی خبر دارد، به عبارتی علی حاتمی معنی هنر واقعی و اصیل را می‌دانست و شناختش نسبت به مسائل بسیار بالا بود. همین هم یک دلیل مضاعف شد تا مطمئن شوم قبول کردن این همکاری یک کار درست است.

علی حاتمی تنها یک کارگردان نبود، بلکه یک انسان بزرگ و هنرمندی بود که مانند او کم‌تر متولد شده است، او با فیلم‌هایش همیشه در ذهن مردم زنده خواهد ماند. روحش شاد.

*یادداشت شفاهی به مناسبت ۱۴ آذر، سالگرد درگذشت علی حاتمی