ارسال به دیگران پرینت

افسانه «ری» و تردید‌های یک جدایی

رد پای قدمت ری به افسانه‌ها می‌رسد؛ افسانه‌هایی که می‌گویند ری را پسر حضرت آدم یا هوشنگ ‏پسر طهمورث اولین پادشاه افسانه‌‌ای ایران بنا گذاشته است. شهرری قدیمی‌ترین شهر ایران و نهمین شهر ‏کهن جهان است، قدمت ری را بین 5 تا 6‌هزار ‌سال پیش‌بینی کرده‌‌اند و 8‌هزار ساله‌بودنش تأیید شده ‏است. همین عددها ری را به سومین شهر قدیمی جهان تبدیل می‌کند که از شهرهایی مثل آتن و بابل هم ‏قدیمی‌تر است. گفته می‌شود همین حالا هم عمر ری از کشورهای باستانی مثل چین و هند بیشتر است. ‏شهرری با قدمت 8‌هزار ساله‌اش، سال‌هاست زیرسایه تهران نفس می‌کشد و حالا زیر بار زباله‌ها و شیرابه‌های ‏آرادکوه، سینه‌اش سنگین شده است؛ شهری که نه سایه شهرداری بالای سرش و نه شورای شهری در ‏همسایگی‌اش است تا مشکلاتش را دنبال کند، همین هم شده تا نگاهش به شورای شهر تهران باشد و در میان ‏تصمیمات مختلفی که برای پایتخت گرفته می‌شود، گوشه‌چشمی هم به او داشته باشند.

افسانه «ری» و تردید‌های یک جدایی

۵۵آنلاین :

انبوه همین مشکلات ‏سبب شده است تا بعد از سال‌ها دوباره نام طرحی به میان آید: طرح جدایی ری از تهران. حالا اما مخالفان این ‏طرح راضی به جداشدن ری از تهران نیستند و آن را به نفع اهالی ری نمی‌دانند؛ آنها بر این باورند که این ‏جدایی پیامدهای منفی خواهد داشت البته موافقان در مقابل، این سوال را مطرح می‌کنند که چرا باید شهری ‏زیر بار معضلات شهری دیگر کمر خم کند؟ ‏

شهری باستانی پشت کارخانه‌ها ‏

قدمت مطرح‌شدن ماجرای جدایی شهرری از تهران به بیش از دوازده ‌سال پیش برمی‌گردد؛ اما حالا در ‏آستانه برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی این‌بار از سوی تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ‏مطرح شده است که البته با مخالفت تعدادی از اعضای شورای شهر روبه‌رو شده است. شهرری مشکلات فراوان دارد؛ و ماجراهای زباله‌های آرادکوه و کارخانه‌های اطراف.‏ طرح جدایی ری از تهران برای نخستین‌بار در دوره اول ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد مطرح شد؛ اما اختلاف احمدی‌نژاد و قالیباف، شهردار وقت، این موضوع را به حاشیه کشاند و سبب شد تبصره‌ای ذیل ماده ‏‏۱۲ قانون شوراها مبنی بر این‌که در تهران، ری و تجریش یک شورا تشکیل شود، اضافه شود؛ اختلافاتی که باعث ‏شد تا بار دیگر حق مردم شهرری تضعیف شود. برخورداری از شورای شهر مستقل و شهرداری که بتواند به ‏طور مستقل تصمیم‌گیری‌ و عمل کند یکی از مهمترین خواسته اهالی ری است؛ خواسته‌ای که اتفاقا ‏مورد اشاره قانون هم است اما هنوز محقق نشده است. ‏

‏جدایی ری از تهران به نفع پایتخت است

احمد ابوحمزه، ری‌شناس و عضو انجمن ری‌شناسی هم از موافقان طرح است و می‌گوید: «داشتن شورای شهر مستقل و بیرون‌آمدن ری از زیرسایه تهران سال‌هاست مطرح شده است ‏اما متاسفانه هنوز به مرحله اجرایی‌شدن نرسیده است. واقعیت این است که به راحتی نمی‌توان از کنار قدمت ‏و شکوه ری گذشت. شهرری زمانی که تهران تنها یک ده‌ کوچک بود، وجود داشت و حالا از آن شکوه خبری ‏نیست. مسأله اصلی این است که ری می‌تواند مرکز یک استان باشد، موضوعی که 10-12‌سال پیش مطرح ‏شد و همچنان چشم‌انتظار تصویب و اجرایی‌شدن است.» ابوحمزه در ادامه با اشاره به این‌که اقمار اطراف ‏تهران مثل اسلامشهر، بهارستان و پاکدشت بعدها به وجود آمدند و ده‌های کوچکی زیر نظر ری بودند، ادامه ‏می‌دهد: «اگر قرار بر کار علمی و ملی است باید استانی با مرکزیت ری در نظر گرفته شود تا مجموعه‌‌هایی ‏مانند ورامین، پاکدشت و… زیرمجموعه آن قرار بگیرند. این موضوع به نفع تهران هم است؛ چون در غیر‏ این ‌صورت تهران به اندازه‌ای بزرگ می‌شود که کنترل آن سخت می‌شود، اتفاقی که در حال حاضر هم شاهد ‏آن هستیم.»‏

‏جدایی به صلاح شهروندان «ری» نیست

موضوع جداشدن شهرری از تهران در حالی مطرح می‌شود که با مخالفان و موافقان زیادی هم روبه‌رو است. ‏محسن‌ هاشمی‌رفسنجانی، رئیس شورای شهر تهران یکی از مخالفان است و اجرایی‌شدن این طرح را همراه با ‏پیامدهای منفی می‌داند. او قبلا گفته بود: «براساس بررسی‌های کمیسیون شهرسازی شورای شهر تهران، ‏جداشدن مناطق حومه‌ای مثل شهرری از تهران، موجب ایجاد اختلال در حریم‌ها و فعالیت‌های مدیریت ‏شهری، ساخت وسازهای بی‌رویه و خارج از طرح جامع می‌شود.» او این را هم گفته بود: «به نظر ما این ‏اقدام به صلاح شهروندان شهرری هم نیست و منجر به کاهش بودجه‌ها و منابع مدیریت شهری و امکانات آنها ‏خواهد شد.» البته در مقابل حسن‌ خلیل‌آبادی از موافقان اجرایی‌شدن این طرح است و در برابر نظرات ‏مخالف، می‌گوید: «شهرری اگر شهر است، باید شورای مستقل داشته باشد و این درست نیست ‏که ری‎ ‎پیوست تهران شده است و این خلاف قانون اساسی است . چراکه طبق اصل ۱۰۰ همه شهرها، روستاها و بخش‌ها باید شورای شهر ‏داشته باشند. متاسفانه روزانه 9‌هزار تن زباله به شهرری می‌آید و دفن اموات، نگهداری زندانی‌ها، فعالیت ‏کارخانه‌ها و… مشکلاتی را برای ری ایجاد کرده که از چشم مسئولان دور مانده است، البته طرح جدایی ری از ‏تهران با ۳۶ امضا در کمیسیون شوراها دنبال می‌شود و از نمایندگان انتظار داریم حق قانونی مردم ری را به ‏آنها برگردانند.» با این همه، ابوحمزه، ری‌شناس، که موافق جدا شدن ری از تهران است، با مطرح کردن ‏این سوال که آیا دیگر وقت محقق شدن حقوق شهروندان شهرری نیست، ادامه می‌دهد: «آیا به اندازه درآمد ‏ری در این شهر هزینه می‌شود؟ آیا در شهرری با این همه قدمت تاریخی، فرهنگی و جمعیت به اندازه یک ‏منطقه تهران هزینه می‌شود؟ تنها راهی که می‌تواند مردم شهرری را به حق و حقوق‌‌شان برساند، جدا شدن ‏است. در توجیه این مسأله چه باید گفت؟ این‌که دِه‌های زیرمجموعه شهرری شهردار دارند، اما شهری با یک و ‏نیم‌میلیون جمعیت که شب‌ها به سه‌میلیون هم می‌رسد، نباید شهردار مستقل داشته باشد تا بتواند به‌طور ‏مستقل جلسه برگزار کند و تصمیم‌ بگیرد؟» به گفته ابوحمزه، در بیرون از مرزها، شهرری میان اهل ‏علم و دانش و توریست‌ها به پشتوانه قدمت و تاریخی که دارد بیش از تهران شناخته شده است: «در این شهر ‏ما 40 اثر ثبت شده و 200اثر غیرثبتی داریم، البته آثار غیرثبتی قربانی زیرسایه تهران بودن هستند، چون ‏تهران امکانات ثبت و حفظ آنها را ندارد. درواقع بیشترین آثار ثبت‌شده و آثار مهم پیش و بعد از اسلام در ‏شهرری هستند. درحالی که آثار تهران نهایتا قدمت 200ساله دارند، در شهرری آثاری ‏با قدمت 700ساله می‌بینیم؛ آثاری از دوره اشکانیان و سامانیان و البته آثاری هم از قرون اول و دوم ‏هجری داریم. مقبره حضرت عبدالعظیم هم مربوط به قرن چهارم است.» ‏

تهران و مدیریت یکپارچه شهری

مدیریت یکپارچه یکی از دلایل مخالفان جدایی از شهرری است، دلیلی که زهرا نژادبهرام، عضو هیأت‌رئیسه ‏شورای شهر تهران هم بر آن تأکید دارد: «اعضای شورای شهر تهران معتقد به یکپارچگی تهرانند، بنابراین نباید ‏منافع مشترک بخش‌های تهران را تحت‌تأثیر تصمیمات این‌چنینی قرار داد، شاید شهرداری گاهی به برخی ‏مناطق یا موضوعاتی ازجمله بافت فرسوده توجه ویژه‌ای داشته باشد یا برخی از مناطق به شهرداران ‏ویژه‌ای نیاز داشته باشند، اما این دلیلی بر جدایی آنها از تهران نمی‌شود.» ابوحمزه اما به این موضوع هم پاسخ ‏می‌دهد. او می‌گوید در هیچ جای دنیا، شهری به اندازه تهران، توسعه پیدا نکرده است: «تهران به دلیل ‏مرکزیت سیاسی بسیار بزرگ شده، درحالی‌که این اتفاق برای هیچ‌کدام از شهرهای بزرگ دنیا نیفتاده است. ‏این‌که به بهانه مدیریت یکپارچه بخواهیم این جدایی را قبول نکنیم، منطقی نیست. اگر بنا بر مدیریت یکپارچه ‏است چرا امکانات به شکل منطقی تخصیص نمی‌یابد؟ براساس تقسیمات کشور شهرری هم می‌تواند مانند البرز ‏به استان تبدیل شود.» به گفته این ری‌شناس، زمانی که شهرری بود هنوز خبری از دریاچه چیتگر و منطقه ‏‏22 نبود. شهرری کوه، دشت و … دارد و می‌توان بسیاری از این کارها را در آن انجام داد در ‏حالی که خبری از دریاچه و … نیست. 10سالی می‌شود که پل بهشت‌زهرا در باقرآباد درحال ساخت است،درحالی که هنوز آن زمان خبری از صدر نبود. متاسفانه تنها معضلات تهران برای شهرری است و ری تا ‏جایی می‌تواند این مسائل را تاب بیاورد.

شهری را جورکش معضلات شهر دیگر نکنیم

محسن علیجانی‌زمانی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس

براساس اصل 100 قانون اساسی و قانون تقسیمات کشوری باید اداره شهر، روستا و … با شورای شهر باشد و ‏این درحالی است که تنها شهرری در کل کشور شورای شهر مستقل ندارد. موضوع شهرری بارها ‏مطرح، اما تنها راه‌حل‌های موقت ارایه شده است. به‌عنوان مثال در مجلس قبل تدبیری اندیشیده و بر‏اساس آن قرار شد شورای شهر تهران با نام شورای شهر تهران، ری و تجریش نامگذاری شود. البته راه‌حلی ‏موقتی که گره‌ای از مشکلات شهرری باز نکرد. امسال هم با تبصره‌ای که الحاق شده به ماده 12 قانون ‏تشکیلات و انتخابات تلاش می‌شود تا شهرری شورای شهر مستقل داشته باشد و ‏بتواند به رشد اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی خود برسد.‌ سال 62 هم هیأت‌وزیران مصوبه‌ای داشت، اما ‏به دلایلی اجرایی نشد. به‌نظرم اگر شهری بخواهد به جایگاه مذهبی، تاریخی، سیاسی و اجتماعی خود برسد ‏راهی جز جدا شدن ندارد ، البته می‌تواند تعاملاتی هم با تهران بزرگ داشته باشد. قانون بر این موضوع تأکید ‏دارد که شهرستان باید تابع استان باشد، اما نمی‌تواند تابع شهر دیگری باشد و این درحالی است که شهرستان ‏ری تابع شهر تهران است. طرح شورای شهر مستقل برای شهرری در دست بررسی است و قرار است جلسه‌ای ‏در هشتم اسفند امسال برگزار شود؛ جلسه‌ای با شرکت رئیس شورای شهر، رئیس مجمع و کمیسیون‌ها، ‏تقسیمات کشوری، مرکز پژوهش‌ها و… خواهیم داشت تا بررسی دقیقی در این زمینه صورت گیرد و به واسطه ‏آن «ری» به حق قانونی خود برسد. واقعیت این است که ری از حقوق خود محروم است چون در تمام ‏سال‌های گذشته زیرسایه تهران بوده است. هر کلانشهری مسائل مربوط به خود را دارد، مشکلاتی که باید ‏درون خود شهر حل شوند چه موضوع آرامستان، چه زباله و چه زندان. چرا باید شهر دیگری جورکش ‏معضلات شهر دیگر باشد. به هر جهت جدایی مطالبه مردم شهرری است؛ مطالبه فعالان اجتماعی، سیاسی و ‏مذهبی شهر ری. ‏

منبع : شهروند انلاین
با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه