ارسال به دیگران پرینت

ابهام بر سر رکوردهای دختران رکوردزن

رقابت‌های دوومیدانی جایزه بزرگ تهران در حالی چندی پیش برگزار شد که با حرف‌و‌حدیث‌هایی مواجه شده است. شایعات مطرح‌شده بر سر رکوردهای مسابقات بانوان است.

ابهام بر سر رکوردهای دختران رکوردزن

رقابت‌های دوومیدانی جایزه بزرگ تهران در حالی چندی پیش برگزار شد که با حرف‌و‌حدیث‌هایی مواجه شده است. شایعات مطرح‌شده بر سر رکوردهای مسابقات بانوان است. رکوردهایی که گفته می‌شود استاندارد لازم را برای ثبت رسمی ندارند و نباید به اتحادیه جهانی دوومیدانی اعلام شود. این پیکارها در شرایطی با نتایج قابل قبولی برای زنان و دختران به پایان رسید که نتیجه آن ثبت چهار رکورد ملی بود. ریحانه مبینی در پرش طول، زهرا عرب‌رستمی در پرتاب چکش، شقایق خطیبی در دوِ پنج هزار متر و سارینا ساعدی در پرش سه‌گام، دوومیدانی‌کارانی بودند که در این روز (سوم شهریور) توانستند رکوردهای ملی این مواد را در بخش بزرگسالان و جوانان جابه‌جا کنند.

ابهامی که در‌حال‌حاضر به وجود آمده درباره رکوردهای مسابقات پرش طول و پرش سه‌گام است. کارشناسان دوومیدانی بر این باورند که تمام شرایط مربوط به ثبت یک رکورد از سوی مسئولان برگزاری مسابقات رعایت نشده و بادسنج که یکی از تجهیزات الزامی برای برگزاری رقابت‌های پرشی است، در محل مسابقه 

نبوده است. استناد این کارشناسان که عموما مرد هم هستند، به تصاویر محدودی است که از رقابت‌های پرش طول و پرش سه‌گام منتشر شده است. آنها معتقدند به‌ دلیل نبود اپراتور دستگاه بادسنج نباید رکورد مبینی و ساعدی به ثبت برسد و آن را نباید رکورد ملی به حساب آورد.

حسین شایان که خود از دوومیدانی‌کاران اسبق پرشی ایران است و 18 سال رکورد پرش ارتفاع کشور را در اختیار داشت، یکی از کسانی است که به‌صراحت دراین‌باره اظهارنظر می‌کند. او می‌گوید سهل‌انگاری مسئولان باعث شده چنین اتفاقی روی دهد: «درباره دستگاه بادسنج چیزی در فیلم‌های منتشرشده ندیدم و با این وضعیت به نظرم رکوردها مورد قبول نیست. ورزشکاران تلاش زیادی می‌کنند تا بتوانند بهترین عملکرد و رکورد را به ثبت برسانند، اما سهل‌انگاری برخی افراد مانع از ثبت رکوردهای‌شان می‌شود و شاید دلسردشان کند. قوانین جهانی برای ثبت یک رکورد می‌گوید که باید از بادسنج استفاده شود و یک نفر نیز به‌عنوان اپراتور در کنار آن باشد تا وضعیت دستگاه را ارزیابی کند. برای ثبت یک رکورد، باید سرعت باد به ثبت برسد، در غیر‌این‌صورت مورد قبول قرار نمی‌گیرد». صحبت‌های قهرمان اسبق پرش ارتفاع مردان در حالی است که فدراسیون آن را به ‌طور کل رد می‌کند.

پریسا بهزادی، نایب‌رئیس فدراسیون دوومیدانی در امور بانوان که او نیز از قهرمانان سابق پرتاب وزنه است، می‌گوید مسابقات به‌ لحاظ استاندارد، نقص نداشته و خودش بشخصه بعد از رکورد‌زدن دو بانوی پرشی، بادسنج را چک کرده است. از‌آنجا‌که فدراسیون دوومیدانی به داوران و کادر برگزاری مسابقات بانوان خود اعتماد کامل را دارد، این رکوردها را درست می‌داند و منتظر است تا بعد از مشخص‌شدن نمونه دوپینگ این ورزشکاران آن را به‌ طور رسمی به اتحادیه جهانی دوومیدانی اعلام کند. مهدی مبینی، سرپرست فدراسیون دوومیدانی، دراین‌باره به «شرق» گفت: «هیچ تخلفی در ثبت این رکوردها صورت نگرفته است. مسابقات طبق قوانین برگزار شده و ما منتظر هستیم تا نتایج آزمایش دوپینگ این ورزشکاران اعلام شود تا آنها را به اتحادیه جهانی معرفی کنیم».

مهم‌ترین رکوردشکنی جایزه بزرگ بانوان در ماده پرش طول بود که بیشتر شائبه‌ها هم درباره این ماده است. ریحانه مبینی بعد از نزدیک به نیم‌قرن توانست رکورد این ماده را جابه‌جا کند. او با پرشی به میزان شش‌متر و ۱۷ سانتی‌متر، موفق شد رکورد این ماده را که با شش‌متر و ۱۴ سانتی‌متر متعلق به مرحوم توران شادپور، ورزشکار صاحب‌نام قبل از انقلاب بود، بزند. رکورد قبلی مبینی پنج‌مترو ۹۵ سانتی‌متر بود اما توانست خودش را به پرش بالای شش ‌متر برساند! مبینی درباره رکوردشکنی‌اش به «شرق» گفته بود: «من در تمرینات چند بار شش‌مترو ۱۵ و شش‌مترو ۱۶ سانتی‌متر پریده بودم، اما چون رکورد‌زدن شرایط خاصی را می‌طلبد، نمی‌توانی آن را پیش‌بینی کنی. اختلاف رکورد من در این رقابت‌ها حدود ۷۰ سانتی‌متر بود. من در واقع با خودم رقابت کردم. به‌خاطر همین چون دیدم رکورد ایران را زدم، قانع شدم و در پرش‌های بعدی‌ام تلاشی برای رکورد بهتر نکردم».

سارینا ساعدی هم در پرش سه‌گام با ثبت نتیجه ۱۲مترو 68 سانتی‌متر رکورد ملی رده سنی نوجوانان را شکست. رکورد پیشین این ماده با ۱۲مترو 30 سانتی‌متر در دست جواهر زمانی بود. اختلاف نظر بر سر رکوردهای دوومیدانی‌کاران، یکی از بحث‌های تکراری ورزش مادر است که همواره در سال‌های اخیر پای ثابت مسابقات کشوری، لیگ و جایزه بزرگ بوده است. البته که باید به این نکته اشاره کرد که این ابهامات بیشتر در رقابت‌های دوومیدانی مردان وجود داشته تا مسابقات بانوان. در برخی موارد حتی دیده شده که اهالی این رشته درباره رکوردهای ملی‌پوشانی که با حضور در مسابقات داخلی سهمیه حضور در بازی‌های المپیک را به دست آورده‌اند با هم اختلاف نظر داشته‌اند و آن را فاقد استانداردهای قانونی می‌دانند.

 

 

 

با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه