درآمد ٢١‌میلیارد دلاری از فروش لوکیشن موبایل

۵۵آنلاین :

نقشه‌ای را تصور کنید که میلیون‌ها نقطه درحال حرکت روی آن دیده می‌شود. هر کدام از این نقطه‌ها نمایانگر مسیر حرکت یک نفر است. مسیر این نقطه‌ها را که دنبال می‌کنید، می‌بینید برخی از خانه خودشان به خانه پدر و مادرشان می‌روند و حدود یک ساعت آن‌جا می‌مانند؛ برخی ساعت ٧ صبح، خانه را ترک می‌کنند و به مدرسه می‌روند؛ اینها احتمالا معلم هستند. یکی از این افراد، خانم لیزا ماگرین ٤٦ ساله است. او معلم مدرسه است و گوشی موبایلش همیشه همراهش است. یک نرم‌افزار روی موبایل اوست که اطلاعات موقعیتی او را جمع‌آوری می‌کند و این اطلاعات بدون اطلاع او، به فروش می‌رسد. براساس پایگاه داده‌ای که نیویورک‌تایمز به آن دسترسی پیدا کرده، این نرم‌افزار هر دو ثانیه یک‌بار موقعیت را ثبت می‌کند. گرچه از روی این نقطه‌ها نمی‌توان هویت ماگرین را افشا کرد، اما نیویورک‌تایمز از همین طریق توانست خیلی راحت با این خانم ارتباط برقرار کند. این نرم‌افزار تمام مسیرهای ماگرین را رصد می‌کند. از رفتن پیش روانپزشک گرفته تا پیاده‌روی به همراه سگش و دیدن دوستانش. او وقتی این موضوع را شنید، بسیار برآشفته شد. ماگرین در مصاحبه با نیویورک‌تایمز می‌گوید: «مشتری این نرم‌افزارها کسانی هستند که می‌خواهند اطلاعاتی را که شما دوست ندارید کسی آنها را بداند، به دست بیاورند.» ماگرین یکی از میلیون‌ها کاربری است که اطلاعات او از طریق این‌گونه نرم‌افزارها جمع‌آوری و فروخته می‌شود. صنعت تکنولوژی به‌حدی پیشرفت کرده و دقیق شده که حالا در حال جمع‌آوری و فروش اطلاعات موقعیتی و خصوصی افراد است. نیویورک‌تایمز متوجه شده که دست‌کم ٧٥ کمپانی وجود دارند که این داده‌ها را از طریق نرم‌افزارهایی که ظاهرا کارکردشان دریافت اطلاعات و اخبار هواشناسی است، جمع‌آوری می‌کنند. برخی از این شرکت‌ها ادعا می‌کنند که اطلاعات موقعیتی ٢٠٠‌میلیون آمریکایی را رصد می‌کنند. این درحالی است که این میزان از‌ سال گذشته تاکنون دو برابر شده است. برخی از اطلاعات افراد، بسیار دقیق ثبت شده است و گاهی تا ١٤هزار بار در روز به‌روز می‌شود. این شرکت‌ها اطلاعات مردم را به شرکت‌های تبلیغاتی می‌فروشند تا از آنها برای تجزیه و تحلیل رفتار مشتریانشان استفاده کنند. گاهی این اطلاعات به رسانه‌های کوچک نیز فروخته می‌شود. این شرکت‌ها با فروش اطلاعات مردم، حدود ٢١‌میلیارد دلار درآمد کسب کرده‌اند. شرکت‌های فروشنده این اطلاعات می‌گویند که علاقه آنها به فروش این اطلاعات به دلیل الگوهای رفتاری مردم است، نه کشف هویت آنها. آنها همچنین می‌گویند که از طریق این اطلاعات نمی‌توان به هویت، نام یا حتی شماره تلفن افراد دسترسی پیدا کرد، بلکه آنها از طریق یک شناسه منحصربه‌فرد شناسایی می‌شوند. با این‌حال، نیویورک‌تایمز متوجه شده کسانی که به این اطلاعات خام دسترسی دارند، می‌توانند هویت افراد را بدون رضایت خودش شناسایی کنند. آنها به‌راحتی می‌توانند کسی را که می‌خواهند، دنبال و آدرس خانه یا محل کارش را پیدا کنند و از طریق سامانه‌های عمومی متوجه شوند که در آن خانه چه کسی زندگی می‌کند و به این ترتیب، هویت افراد را شناسایی کنند. بسیاری از شرکت‌های نرم‌افزارهای موقعیت‌یاب می‌گویند که وقتی کاربران موقعیت موبایلشان را روشن می‌کنند، اطلاعات خصوصی یا اضافی جمع‌آوری نمی‌شود. اما نیویورک‌تایمز متوجه شده که در موقع نصب این نرم‌افزار، درخواست دسترسی نرم‌افزار به اطلاعات گوشی یا ناقص است، یا نادرست؛ یعنی بیش از آن‌چه کاربر به نرم‌افزار اجازه می‌دهد، این نرم‌افزار اطلاعات را رصد و جمع‌آوری می‌کند. برخی از این نرم‌افزارها به کاربر می‌گوید که موقعیت‌یاب را روشن کند تا اطلاعات ترافیکی را در اختیار او قرار دهد، اما در این هنگام، موقعیت او را برای شرکت‌های مرتبط ارسال می‌کند و آن را به مشتریان می‌فروشد. این اقدامات برخلاف سیاست حفظ حریم خصوصی است. «رون ویدن» سناتور دموکرات اورگون می‌گوید: «اطلاعات موقعیت شما می‌تواند بسیاری از اطلاعات محرمانه و شخصی شما را لو دهد؛ از دیدن روانپزشک‌تان تا رفتن به کمپ‌های ترک اعتیاد و جلسات الکلی‌های گمنام.» ویدن در تلاش است تا در مجلس سنا، لایحه‌ای را برای مقابله با این شرکت‌ها که حریم شخصی را نقض می‌کنند