ارسال به دیگران پرینت

چگونه می‌توان با وجود تلفن همراه از سفر لذت برد

تلفن‌های هوشمند در کنار سودمندی‌های خود، به معضلی برای انسان تبدیل شده‌اند. گذراندن وقت بیش از حد با گوشی موبایل باعث از دست دادن لحظات می‌شود.

چگونه می‌توان با وجود تلفن همراه از سفر لذت برد

۵۵آنلاین :

چگونه می‌توان با وجود تلفن همراه از سفر لذت برد؟ این مسئله مربوط به دنیای مدرن است. تلفن‌های هوشمند، از جمله ابزارهای سودمند هستند، به‌خصوص زمانی که در جاده باشید. مسئله زمانی پیش می‌آید که یک سرزدن کوتاه به آن، به ساعت‌ها گشت‌وگذار مجازی منجر می‌شود. اگر قرار باشد مسافرت را به گشتن در اینستاگرام یا پاسخ دادن به ایمیل‌ها بگذرانید، پس چه نیازی به ترک خانه است؟

شاید در نگاه اول، تعیین برخی راهبردها برای ایجاد محدودیت در استفاده از تلفن هوشمند بی‌علت به‌نظر برسد؛ اما پاداش آن، یعنی تعطیلاتی که واقعا تعطیلات به‌نظر برسد، ارزش این زحمت را دارد. در ادامه به چند نکته در مورد استفاده‌ی بدون مزاحمت از تلفن همراه در مسافرت اشاره می‌کنیم.

پیش از ترک خانه: خود را آماده کنید

هدفتان را مشخص کنید. از خود و همراهانتان بپرسید که هدف از سفر چیست؟ استراحت، تجربه‌های جدید، گذراندن زمان کنار هم، دوری از امور روزمره و تکراری؟ در واقع باید بدانید که علاقه دارید زمانتان را چگونه بگذرانید. اطمینان دارم پاسختان این نخواهد بود که به‌دلیل چک کردن مداوم ایمیل‌های کاری، ‌قصد مسافرت دارید! هدف خود را یادداشت کنید، از آن عکس بگیرید و آن را به‌عنوان تصویر پشت‌زمینه‌ی تلفن همراهتان تنظیم کنید؛ به این صورت، هدف اصلی مسافرت را در زمان استفاده‌ی ناخودآگاه از گوشی موبایل به خود یادآوری می‌کنید.

دلیل استفاده از تلفن همراه‌تان را بشناسید. به چه دلیل به گوشی موبایل خود نیاز دارید؟ برای تهیه‌ی عکس، مسیریابی، هماهنگی با دفتر شرکت؟ شناختن دلیل استفاده از تلفن همراه باعث می‌شود که در لحظه‌ی استفاده‌ی ناخودآگاه، مچ خود را بگیرید.

چک کردن موبایل باعث ترشح هورمون دوپامین می‌شود. این هورمون، نقش مهمی در اعتیاد ایفا می‌کند

در دام حیله‌های ذهنی نیفتید. به‌نظر می‌رسد که ذهن در طول تعطیلات،‌ تمام دلایلی که باعث چک کردن موبایل، اسکرول یا پست کردن می‌شوند را ردیف می‌کند. دلیل این است که چک کردن موبایل باعث ترشح هورمون دوپامین می‌شود؛ این انتقال‌دهنده‌ی عصبی به رفتارهایی منجر می‌شود که مغز دارای پاداش تلقی می‌کند. در واقع این امر اتفاقی نیست که دوپامین، نقش مهمی در اعتیاد ایفا می‌کند. علاوه‌بر این، چک نکردن تلفن همراه باعث ترشح هورمون‌های استرس‌زا مانند کورتیزول می‌شود. پس اگر زمانی احساس کردید نیاز به دسترسی به موبایل خود دارید، از خود بپرسید که آیا این حس واقعی، یا تنها یک بهانه است.

هر زمان که در طول مسافرت به‌طور اتفاقی متوجه شدید به‌سراغ گوشی موبایل رفته‌اید، از خود بپرسید: مهم‌ترین دستاورد این کار چیست؟ کمترین اثر چک کردن موبایل این است که تمرکزتان را مختل می‌کند. اگر خبرهای بدی در گوشی انتظار شما را بکشند، ممکن است روزتان خراب شود.

به یاد داشته باشید که هر زمان به موبایل خود رجوع کنید، از نظر ذهنی و فیزیکی از محیط کنونی خود جدا می‌شوید. نمی‌توان در یک زمان در دو مکان حضور داشت. پس هر زمانی که توجه‌تان به موبایل جلب شد، توجه‌تان از هر مورد دیگری منحرف می‌شود.

پیش از ترک منزل: گوشی موبایل خود را آماده کنید

اپلیکیشن‌های دردسرزا را حذف کنید: منظور برنامه‌هایی هستند که پس از گذران مدت زمان طولانی در آن‌ها، ‌از خود می‌پرسید چگونه این همه مدت را صرف آن کرده‌اید. مقصر اصلی، شبکه‌های مجازی، ایمیل، برنامه‌های چت، بازی‌ها، خرید و اخبار هستند؛ همه در خود ابداعاتی دارند،‌ غیرقابل پیش‌بینی هستند و حسی مانند دریافت پاداش را القا می‌کنند. اگر گوشی شما ‌اجازه‌ی حذف این برنامه‌ها را نمی‌دهد، آن‌ها را در پوشه‌ای جدای از صفحه‌ی اصلی مخفی کنید.

اگر زمانی نیاز به استفاده از این برنامه‌ها داشتید،‌ به‌راحتی می‌توانید از طریق منوی سرچ گوشی به آن‌ها دسترسی پیدا کنید. اما چرا از این تعطیلات برای جستجوی زندگی بدون شبکه‌های مجازی استفاده نکنید؟

یک هوم‌اسکرین ایجاد کنید که وسوسه‌انگیز نباشد. هوم‌اسکرین گوشی خود را به‌گونه‌ای تنظیم کنید که تنها حاوی اپلیکیشن‌های موردنیاز و غیر وسوسه‌انگیز باشد (برای مثال دوربین، نقشه یا برنامه‌ی ترجمه). این دسته برنامه‌ها، در واقع از ابزارهای موبایل شما هستند و می‌توانید بدون دغدغه از آن‌ها استفاده کنید.

اپلیکیشن‌های دیگر را در پوشه‌ای در منوی برنامه‌ها قرار دهید تا با دیدن ایکن آن‌ها وسوسه نشوید.

تمام اعلانیه‌ها را ببندید. البته آن دسته را که نیاز به دریافتشان در طول تعطیلات دارید، باز بگذارید (مهم‌تر از همه، غیرفعال کردن برنامه‌های مربوط به اخبار است). به یاد داشته باشید که دایره‌های قرمز نشان‌دهنده‌ی اعلانیه‌ی جدید روی آیکن اپلیکیشن‌ها (از جمله برنامه‌ی مربوط به ایمیل) نیز در این دسته‌بندی قرار می‌گیرند.

ترس از طرد شدن را کنار بگذارید. یک پیام متنی خودکار روی گوشی خود تنظیم کنید و آن را روی گزینه‌ی «در طول رانندگی مزاحم نشوید» قرار دهید تا پاسخ ایمیل‌ها، ایمیل صوتی و پیام‌ها را به‌جای شما ارسال کند. موقعیت خود در حساب‌های شبکه‌های اجتماعی را تغییر دهید تا دوستان و فالوئرهایتان متوجه شوند در دسترس نیستید. نگران تغییر رویه‌ی این افراد با انجام اقدام فوق نباشید.

اگر قصد دارید تلفن همراه خود را به‌طور روزانه چک نکنید اما در یک موقعیت اضطراری در دسترس باشید:

موقعیت اضطراری را برای خود تعریف کنید. آیا منظور، سر گرفتن یک بحران بین اعضای خانواده است؟ آیا مشکلی در دفتر کار چنین اهمیتی دارد؟

از حالت «مزاحم نشوید» (یا Do Not Disturb) استفاده کنید. برای محدود کردن تماس‌ها و پیام‌های ورودی و اطلاع به دیگران برای نحوه‌ی تماس گرفتن با شما در مواقع ضروری:

روی آیفون: لیست افراد «دلخواه» خود را ایجاد کنید (برای مثال افرادی که با آن‌ها سفر می‌کنید، اعضای خانواده در منزل)، افرادی که حتی در زمان تنظیم گوشی روی حالت «مزاحم نشوید» مایل به دریافت پیام‌ها و تماس‌های آن‌ها هستید. به‌یاد داشته باشید که اگر شخصی دو بار در طول سه دقیقه تماس گرفت یا پیامی با مضمون اضطراری ارسال کرد، حالت «مزاحم نشوید» غیرفعال می‌شود.

روی دستگاه اندرویدی: «اعلانیه‌های با اولویت بالا» را به‌گونه‌ای تنظیم کنید که تنها به اشخاص خاصی، اجازه‌ی تماس گرفتن یا ارسال پیام را بدهد. همچنین می‌توانید یک ویژگی را فعال کنید که در صورت تماس مجدد یک شخص در طول ۱۵ دقیقه، تماس‌های او را مشاهده کنید.

به سبک قدیمی عمل کنید. نام، آدرس و شماره تلفن محل استقرارتان را به دیگران بدهید. ممکن است در دریافت خبر تاخیر بیفتد اما تا آن زمان، احتمال برطرف شدن مشکل وجود دارد.

اندازه‌ی خود را بدانید. وقتی فردی بیان می‌کند که نیاز است حتما گوشی خود را به‌طور مداوم چک کند؛ نقل‌قول تینا فی توصیف‌کننده‌ی او است :«توانایی کنترل شرایط با وجود هشیاری بیش از حد من، به‌شدت سخت است؛ اما این سرنوشت من در زندگی است». به بیان دیگر، همه به خودشان بیش از حد بها می‌دهند.

اگر نمی‌توانید جلوی چک کردن ایمیل‌ها را بگیرید

این گزینه را در نظر بگیرید که تنها در زمان سفر کردن، به ایمیل‌هایتان مراجعه نمی‌کنید. با خود روراست باشید؛ اگر پاسخ خودکار مناسبی روی گوشی تنظیم کنید و دستورالعمل کارها را نیز به همکاران بسپارید، چه فاجعه‌ای ممکن است رخ دهد؟

اگر اجتناب کامل از ایمیل‌ها زیاده‌روی به‌نظر می‌رسد، آن‌ها را تنها یک یا دو مرتبه در روز چک کنید. ترجیحا این کار را با استفاده از یک دستگاه کامپیوتر انجام دهید. برای عادت به این رویه، گوشی را در زمان بیرون بودن روی حالت پرواز قرار دهید یا به‌طور کلی برنامه‌ی مخصوص ایمیل‌ها را حذف کنید (می‌توان ایمیل‌ها را از طریق یک مرورگر ساده چک کرد).

همچنین می‌توانید یک برنامه یا افزونه‌ی مدیریت ایمیل نصب کنید. همچنین از تفاوت‌های زمانی به‌نفع خود استفاده کنید؛ برای مثال لزومی ندارد ایمیل‌های خود را در زمان استراحت اعضای خانواده چک کنید.

اگر ایمیل افراد خاصی را نمی‌توانید نادیده بگیرید. برای افراد خاص مانند اعضای خانواده یا رئیس اداره، یک لیست ویژه ایجاد کنید؛ سپس تنظیمات اعلانیه‌ها را به‌گونه‌ای انجام دهید که تنها برای پیام‌های این افراد نمایش داده شوند.

اگر دغدغه‌ی ازدست‌دادن مشتری‌های مشخص یا فرد دیگری را دارید که از لیست ویژه جا افتاده است، اطمینان حاصل کنید که پاسخ‌های خودکار تنظیم‌شده‌تان حاوی زمان احتمالی پاسخ‌دهی شما هستند. اگر نیاز است، شماره تلفن و لزوم تماس گرفتن را نیز ذکر کنید.

اگر نگران روبرو شدن با انبوهی از ایمیل‌ها پس از سفر هستید، از روش آلمانی دایملر خودکار برای کارمندان استفاده کنید. این روش به‌طور خودکار، ایمیل‌های ارسال‌شده در زمان سرکار نیامدن را حذف می‌کند. برای فرستاننده‌ی پیام‌ها، یک پاسخ خودکار با محتوای دردسترس نبودن گیرنده، و توضیح حذف شدن ایمیل‌ها به‌محض ارسال فرستاده می‌شود. این پاسخ همچنین دارای اطلاعات تماس برای مواقع ضروری است و بیان می‌کند درصورتی‌که پیامی مهم است اما اضطراری نیست، شخص فرستنده باید پس از بازگشت شخص موردنظر به سرکار دوباره آن را ارسال کند.

اگر به شبکه‌های مجازی اعتیاد دارید:

اگر امکان دارد، به‌طور کلی از آن‌ها استفاده نکنید. اپلیکیشن‌های شبکه‌های اجتماعی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که نظر فرد را به خود جلب کنند. به همین دلیل بهتر است پیش از آغاز سفر، پستی با مضمون قصد خود در مورد رفتن به تعطیلات در آن‌ها ارسال کنید و سپس برنامه را حذف کنید. درصورتی‌که در این سفر، برنامه‌ی کاری بزرگی یا قرار به گذراندن اوقات به‌شکل خارق‌العاده‌ای داشته باشید، ممکن است از حذف اپلیکیشن مربوط به شبکه‌ی اجتماعی احساس اضطراب بیشتری پیدا کنید. اما همچنین یک فرصت برای فکر کردن درباره‌ی عملکرد خود پیدا می‌کنید؛ چرا احساس می‌کنید مجبور هستید در زمان تجربه کردن اتفاق‌ها، آن‌ها را همزمان در شبکه‌های اجتماعی به‌اشتراک بگذارید؟

اگر اتفاقی در مسافرت بیفتد ولی در اینستاگرام پست نشود، آیا حقیقتا اتفاقی رخ داده است؟

دو موضوع تعطیلات و شبکه‌ی اجتماعی، انسان را به یاد یک گفته‌ی جالب می‌اندازند: اگر اتفاقی در تعطیلات بیفتد ولی سریعا در اینستاگرام پست نشود، آیا حقیقتا اتفاقی رخ داده است؟

اگر به همراه افرادی مسافرت می‌کنید:

یک سری دستورالعمل اخلاقی در ارتباط با گوشی تلفن اتخاذ کنید. تعیین قوانین گروهی پیش از سفر، این مزیت را دارد که از بروز مشکل جلوگیری می‌کند؛ چرا که تمام افراد، قوانین را می‌دانند و در صورت عدم رعایت، موقعیت دفاع از خود را ندارند.

برای مثال می‌توانید برای خود قانونی بگذارید که در زمان صرف غذا، از گوشی استفاده نکنید؛ یا در زمان رفتن به رستوران، گوشی را همراه‌تان نبرید یا تا زمان برگشت از سفر، عکسی از این مدت را به‌اشتراک نگذارید. در صورت نیاز، می‌توان یک مدت زمان را مشخص کرد تا در آن زمان، هرکس آزادانه به چک کردن گوشی‌اش بپردازد؛ برای مثال یک ساعت پیش از صرف شام.

تعیین قوانین را به یک بازی تبدیل کنید. برای خلاق بودن، اهمیت قائل شوید. هدف این است که انجام قوانین تبدیل به رقابتی دوستانه شود. برای مثال:

برای دوستان یا همکاران: فردی که گوشی خود را زودتر از روی میز بردارد، باید هزینه‌ی تاکسی یا انعام را حساب کند.

برای خانواده‌های دارای فرزندان کوچک: توافق کنید که اگر فرزندان، شما را در هنگام شکستن قوانین مشاهده کردند، جریمه بپردازید؛ جریمه باید نه آن‌قدر کم باشد که به‌راحتی بپردازید، نه آن‌قدر زیاد باشد که از پرداختش خودداری کنید. این مبلغ را در انتهای سفر به یک فعالیت، به انتخاب فرزندان اختصاص دهید که تمام اعضای خانواده در آن شریک باشید.

برای دوستان،‌همکاران یا خانواده‌های دارای فرزندان بزرگ‌تر: یک استخر پول درست کنید که تمام افراد در آن، شانسی برای برد داشته باشد؛ میزان خرید می‌تواند براساس سن و سهمیه تعیین شود. سپس نرخ مبادله را تعیین کنید. برای مثال یک‌چهارم یک عدد چیپس. هرزمان که فردی قوانین را زیرپا گذاشت، باید یک چیپس به فردی که متوجه این موضوع شده است، بدهد. در پایان سفر،‌ همه چیپس‌های خود را با پول تعویض می‌کنند.

اگر قصد دارید گوشی موبایل را به دلایل کاربردی همراه خود ببرید اما در آن غرق نشوید:

یک ساعت زنگ‌دار سفری همراه‌تان ببرید. اگر از ساعت گوشی استفاده می‌کنید، گوشی تلفن اولین وسیله‌ای است که در طول روز به آن مراجعه می‌کنید.

گزینه‌های متعددی برای خود در نظر بگیرید. به هر ترفندی که متوسل شوید، درنهایت مچ خود را موقع چک کردن گوشی می‌گیرید. بنابراین پیش از آن به جایگزین‌های دیگر نیز فکر کنید. برای مثال بازی‌های متنوع، کتاب، قلاب‌بافی، مجله، دفتر نقاشی.

از پیش برنامه‌ریزی کنید. قبل از شروع به سفر، نقشه‌های موردنیاز را دانلود کنید تا به‌صورت آفلاین به آن‌ها دسترسی داشته باشید. از اطلاعات دیگر و بلیط‌ها با گوشی عکس بگیرید. به این صورت می‌توانید گوشی را در زمان ترک هتل روی حالت پرواز قرار دهید تا از امکان مختل شدن حواس جلوگیری شود و همچنین به اطلاعات موردنیاز دسترسی داشته باشید. تهیه‌ی یک دوربین جدای از موبایل نیز فکر خوبی است.

دسترسی به اینترنت را محدود کنید. سیستم داده‌های سلولی را خاموش کنید تا بتوانید از اینترنت تنها در زمان اتصال به وای‌فای استفاده کنید یا حالت پرواز را فعال کنید تا دسترسی به اینترنت به‌طور کلی قطع شود. نصب اپ بلاکر و تنظیم برنامه‌ای برای زمان دسترسی به وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌های خاص و تنظیم مدت زمان دسترسی به آن‌ها نیز سودمند است.

روش‌های دیگری برای دریافت اطلاعات پیدا کنید. اگر نیاز زیادی به اطلاع پیدا کردن از اخبار داردی، روزنامه خریداری کنید. اگر نیاز به یافتن رستوران دارید یا راه را گم کرده‌اید و نیاز به یافتن جهت‌ها دارید، از یک فرد در آن ناحیه کمک بگیرید. حتی اگر زبان آن محل را نمی‌دانید،‌ از حرکات دست و صورت استفاده کنید؛ تنها راه آشنایی پیدا کردن با یک فرهنگ متفاوت، تعامل با آن است.

در زندگی، مفاهیم مهم‌تری از اینترنت وجود دارند. انسان تمایل دارد تصور کند که تنها تجربیات ارزشمند، آن دسته‌ای هستند که تجملی‌تر هستند. اما در حقیقت، خاطره‌انگیزترین تجربه‌ها تنها با حضور در لحظه به‌وقوع می‌پیوندند. به خود فرصت زندگی در لحظه را بدهید.

اگر کنار گذاشتن کامل گوشی را در نظر دارید اما کمی می‌ترسید:

می‌توان به‌کلی گوشی موبایل را به‌همراه نیاورد و در خانه گذاشت. اما اگر این کار زیاده‌ازحد به‌نظر می‌رسد، یک زمان یا فعالیت را انتخاب کنید که در طول انجام آن به گوشی هوشمند خود احتیاج پیدا نکنید. سپس توجه کنید که زمان بدون دسترسی به ابزار دیجیتال شخصی‌تان چگونه پیش می‌رود.

ممکن است در ابتدا کمی احساس اضطراب کنید اما با گذشت زمان، آرامش و حضور در لحظه را احساس می‌کنید. احساس آرامش به این دلیل به‌وجود می‌آید که تلفن‌های هوشمند، تمام زمان انسان را به خود اختصاص می‌دهند و به این طریق، سطح آدرنالین را به‌خصوص در زمان فعال بودن اعلانیه‌ها بالا می‌برند. برای دیدن تاثیر کامل کنار گذاشتن گوشی، به مدت ۲۴ ساعت این تمرین را انجام دهید؛ البته حتی ۳۰ دقیقه نیز برای اطلاع یافتن از ثمرات آن کافی است.

اگر علاقمند به تداوم عادت‌های جدید پس از بازگشت از سفر هستید:

تعطیلات، فرصت مناسبی برای تغییر در رویه است؛ به‌خصوص اگر این تغییر رویه در ارتباط با تلفن‌های همراه باشد. پیش از بازگشت به روال سابق، ‌لحظه‌ای تامل کنید که آیا مایل به ادامه‌ی رویکرد خاصی پس از بازگشت از سفر هستید یا خیر.

برای مثال می‌توانید اعلانیه‌ها را خاموش نگاه دارید یا از نصب مجدد اپلیکیشن‌های حذف‌شده یا شارژ تلفن همراه بیرون از اتاق خواب یا برنامه‌ریزی روزانه برای به‌همراه بردن گوشی در خارج از منزل خودداری کنید. به‌میزان کافی تمرین کنید تا بتوانید رویه‌ای آزاد مانند رویه‌ی پیش‌گرفته در تعطیلات را در طول زندگی نیز حفظ کنید.

منبع : زومیت
با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه