۵۵آنلاین :
«خانم فخری ملک‌پور، به تصدیق همه اساتیدی که با مرحوم مرتضی‌خان محجوبی، نشست و برخاست و همکاری داشته‌اند، از همان شیرینی پنجه و صلابتی برخوردار است که در استاد بود. هنگامی که قطعات پرشور و هیجان‌انگیز پیانوی ایشان در فضا می‌پیچد، گویی روح بلندپرواز استاد است که از ملکوت اعلا، جان در پنجه‌های شاگرد می‌دمد. گاه در هنگام نواختن قطعات موسیقی، رشحات و ریزه‌کاری‌هایی از آهنگ‌های متنوع استاد، همچون آبشار نور، از زیر پنجه‌های او جاری و متصاعد می‌شود، که در دل و جان ما، رنگین‌کمان‌هایی از شور و نغمه و شعر را ترسیم می‌کرد.» این حرف من نیست، گوشه‌ای از سخنان زنده‌نام بیژن ترقی، ترانه‌سرای شورآفرین موسیقی ملی ایران در توصیف شخصیت و جایگاه معنوی و مقام هنری «فخر پیانوی ایران» بود که به قلم آهنگین ایشان در کتاب «از پشت دیوارهای خاطره» به یادگار ثبت شده است. مکتب هنری مرتضی‌خان محجوبی، یک جریان موسیقایی جهانشمول و فخری‌بانو ملک‌پور، نقطه کمال هنری این مکتب، و هنر پیانونوازی و نغمه‌پردازی‌های این «استاد و شاگرد» اوج ظرافت و شکوه هنر موسیقی ملی ایران است. این یگانه استاد تمام در قید حیات پیانونوازی ایرانی، با حفظ و اشاعه میراث گرانسنگ استاد خویش، بدعت هنری و اخلاقی که مرتضی‌خان محجوبی در فرهنگ موسیقایی کشور پایه‌گذاری کرد را تحکیم و تداوم بخشید. در این میان هستند عده‌ای تازه به دوران رسیده بی‌‌‌هنر اما پرادعا که اصالت و معنای هنر را درک نکرده‌اند و با جعل و تحریف آثار بزرگان هنر و نامیدن خود به عناوین بی‌‌‌معنای «نواده هنری، و فرزندخوانده استادان هنر‌بودن» و سوءاستفاده از مسلک شاگردی، در غفلت مسئولان امر، دست به سرقت آثار هنری می‌زنند و آثار اساتید هنر را به نام خود چاپ و منتشر می‌کنند و با دغل‌بازی، برای خود شناسنامه و شجره‌نامه جعلی می‌سازند و خود را استاد و هنرمند جا می‌زنند تا از این طریق خرده‌نان و آبرویی به‌دست آورند. اخیرا و در تازه‌ترین بی‌‌‌حرمتی‌های این جماعت، خانمی، بخشی از آثار مرتضی‌خان محجوبی در کتاب «مشق استاد» که چندی پیش، به همت و کوشش استاد ملک‌پور منتشر شده و کلیه حقوق هنری و معنوی و مادی آن متعلق به ایشان است را بدون کسب اجازه و صلاحدید استاد ملک‌پور، و بدون اینکه حتی نامی از استاد فخری ملک‌پور بیاورد، به‌نام خود نت‌نویسی و منتشر کرده است. تنها کسانی که دانش و اخلاق حرفه‌ای ندارند دست به این زشت‌کاری‌ها می‌زنند، کسانی که نماد شارلاتانیسم در هنر ملی ایران هستند. «بزرگش نخوانند اهل خرد/ که نام بزرگان به زشتی برد.» آثار موسیقایی مرتضی‌خان محجوبی، در هر کجای دنیا، به هر شکلی که منتشر شود، بی‌‌‌نام استاد فخری ملک‌پور، یگانه میراث‌دار برحقش و بدون ارزش گذاری و تایید اصالت ایشان، هیچ ارزش مادی و معنوی و هنری نخواهد داشت. گرامی می‌داریم اول مهر، زادروز فرخنده این بزرگ‌بانوی هنر را که وجودش رمز پایداری و جاودانگی آثار و اندیشه بزرگ‌ترین بدعت‌گذار هنری و نغمه‌پرداز فرهنگ موسیقی ملی ایران است.
منبع : ارمان
دیدگاه تان را بنویسید