أنیس فوزی قاسم در العربی الجدید، رسانه نزدیک به قطر نوشت: پس از فرو کش کردن تب کرونا، نظام ارزشهای بین المللی نیازمند یک تغییر اساسی خواهد بود، که این تغییر پیش از هر چیز، اساس امپریالیسم جهانی را هدف می گیرد؛ بویژه آنکه دونالد ترامپ کسی است که در رأس آن ایستاده و زشت ترین تعبیر ممکن از امپریالیسم را ارائه داده است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: از سوی دیگر، بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا که در کنار ترامپ یکی دیگر از «نمادهای» امپریالیسم محسوب می شود، به ملت خود نوید می دهد که با فوت افراد مسن بر اثر کرونا، مردمی که باقی می مانند در برابر ویروس از قوای ایمنی بیشتری برخوردار خواهند شد! این است طرز تفکر سران امپریالیست!
دولتهایی نظیر ایالات متحده و انگلیس، در جریان شیوع ویروس کرونا نشان دادند که هیچ ارزشی برای حقوق بشر قائل نیستند و تنها معیار عمل آنها، ارزش مادی انسان است و بس. به همین دلیل است که پاسخ ایران به اعلام آمادگی آمریکا برای ارائه کمک های انسانی به ایران، برای مقابله با بحران کرونا، در واقع به معنای نه گفتن به دولت آمریکا بود، نه ملت آن. همچنانکه این پاسخ نشان دهنده حفظ کرامت ملت ایران توسط حکومتش بود، که به جای پذیرش کمک های ناچیز آمریکا، خواستار رفع تحریمها شد. ایران برای مقابله با این ویروس، «درخواست کمک» نکرد، بلکه خواستار رسیدن اموال بلوکه شده خود نزد ایالات متحده شد، که دولت آمریکا بدون هیچ حقی و برخلاف قانون بین المللی، از تحویل آن به ایران خودداری می کند.
سیاست محاصره ای که ایالات متحده علیه برخی کشورها از جمله ایران، کره شمالی، سوریه و ونزوئلا اعمال می کند، نوعی از مجازات جمعی محسوب می شود، که این مجازات، نقض صریح قانون بین المللی خوانده می شود؛ چرا که آثار این محاصره، مستقیما متوجه شهروندان می شود، که به موجب قانون بین المللی، حمایت از آنها در اوقات جنگ و صلح، هر دو، ضروری است. سیاست محاصره، به ابزار ایالات متحده برای واداشتن دولتها به تسلیم، در برابر خواسته های آقایان امپریالیست، تبدیل شده است. اصرار به تسلیم، به معنای شکنجه مردم و محروم کردن انها از ساده ترین لوازم زندگی، از جمله غذا و داروست.
درگیری ایران با مصیبت کرونا، حقیقتی است که آزاد شدن اموال بلوکه شدن آن نزد آمریکا را ضروری می کند؛ به این دلیل که ایران برای خرید تجهیزات پزشکی مقابله با این ویروس، نیازمند این بخش از اموال خود است. محروم کردن ایران از دست یابی به این اموال، به معنای شکنجه عمیق مردم این کشور و در واقع، مصداق بارز یک جنایت غیر انسانی خواهد بود.
آنچه در مورد ضرورت اجرای اصول قانون بین المللی در حق ایران گفته می شود، در مورد نوار غزه بسیار حیاتی تر و جدیتر است؛ چرا که ایران هنوز منابع اصلی معیشتی خود را در اختیار دارد و می تواند با همسایگانش ارتباط برقرار کند؛ در حالی که نوار غزه در این شرایط حساس شیوع ویروس کرونا، به بزرگترین زندانی تبدیل شده است که حدود دو میلیون نفر از فلسطینی ها را در خود جای داده است. در این میان، صهیونیستها علاوه بر ادامه محاصره این منطقه، تاکید می کنند که هیچ مسئولیتی در قبال حفظ سلامت ساکنان نوار غزه در برابر کرونا ندارند.
این در حالی است که اسرائیلی ها حتی در مورد میزان غذایی که باید به هر فلسطینی ساکن نوار غزه تعلق بگیرد، مشرف بوده و این مردم را در شرایطی نزدیک به سوء تغذیه نگاه داشته بود. در این وضعیت، نتیجه شیوع ویروس کرونا در منطقه ای نظیر نوار غزه که مدتی طولانی تحت محاصره قرار داشته و از هر گونه تجهیزات پزشکی محروم است، بسیار خوفناک خواهد بود.
از این رو، رهبران فلسطین خواستار فشار بین المللی بر اسرائیل، برای رفع این محاصره هستند و از جامعه بین الملل می خواهند به سرعت اسرای فلسطینی را آزاد کنند؛ پیش از آنکه در زندانهای این دشمن وحشی به کرونا مبتلا شده و جان خود را از دست بدهند.
دیدگاه تان را بنویسید