دولت ترامپ
نیویورک تایمز: دولت ترامپ در ۱۲ شاخص دموکراسی پسرفت داشته
هیئت تحریریه نیویورک تایمز هشدار میدهد که ایالات متحده مسیر روشنی به سوی پسرفت دموکراتیک را طی میکند، طبق ۱۲ شاخص بینالمللی که در نظامهایی که از دموکراسی به حکمرانی اقتدارگرا منتقل میشوند، مورد استفاده قرار میگیرند.
نیویورک تایمز نوشت: هیئت تحریریه نیویورک تایمز هشدار میدهد که ایالات متحده مسیر روشنی به سوی پسرفت دموکراتیک را طی میکند، طبق ۱۲ شاخص بینالمللی که در نظامهایی که از دموکراسی به حکمرانی اقتدارگرا منتقل میشوند، مورد استفاده قرار میگیرند.
این روزنامه معتقد است که این ۱۲ شاخص تا حدودی در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ در آمریکا مصداق دارد، کسی که قدرتهای خود را به شکلی بیسابقه و با تخلفات قانونی جدی اعمال کرده است.
شاخصها و انطباق آنها با وضعیت آمریکا
۱. محدود کردن آزادی بیان و مخالفت
ترامپ مستقیماً بر رسانهها فشار وارد کرد، شبکههای تلویزیونی را مجبور به توقف برنامههای انتقادی نمود، و ویزای دانشجویان خارجی را به دلیل دیدگاههای سیاسیشان لغو کرد. او همچنین تحقیقات علیه سازمانهای غیردولتی لیبرال آغاز کرد و انتقاد عمومیاش از قضات و مخالفان، آنها را در معرض تحریک هوادارانش قرار داد تا فضایی ایجاد شود که مردم از بیان نظرات خود بترسند
۲. مسلح کردن دستگاه قضایی علیه مخالفان
وزارت دادگستری آمریکا به ابزاری برای خدمت به منافع شخصی ترامپ تبدیل شد؛ از جمله اتهامزنی به لتیسیا جیمز، دادستان کل نیویورک و جیمز کومی، مدیر پیشین افبیآی و تحقیقات علیه شخصیتهای مخالف مانند سناتور آدام شیف. در مقابل، ترامپ به تهاجمان کنگره در ۶ ژانویه عفو کامل اعطا کرد، که نشاندهنده استفاده از قوه قضائیه برای مجازات مخالفان و حمایت از حامیانش بود.
۳. تضعیف قدرت کنگره
ترامپ از حدود اختیارات قانونگذاری در هزینههای عمومی فراتر رفت، تأمین بودجه پروژههای آموزشی و تحقیقاتی تصویبشده توسط کنگره را متوقف کرد، و حتی از کمکهای تجاری و مالی افراد ثروتمند برای فعالیتهای دولتی و ساخت یک سالن در کاخ سفید استفاده کرد. او تعرفههای گمرکی را بدون تصویب کنگره اعمال کرد، که نقض مستقیم اصل تفکیک قوا محسوب میشود.
۴. استفاده از ارتش برای اهداف داخلی
ترامپ گارد ملی را در لسآنجلس برای سرکوب اعتراضات به کار گرفت و همین اقدام را در پورتلند و شیکاگو نیز امتحان کرد، همچنین افسران ارشد را بدون دلیل موجه برکنار نمود. این اقدامات نمونهای از نمایش قدرت نظامی در داخل کشور است که در نظامهای اقتدارگرا رایج است.
۵. چالش بر سر قدرت قضایی
دولت ترامپ از اجرای برخی احکام قضایی فدرال امتناع کرد، مانند جلوگیری از توقف اخراج مهاجران به السالوادور. اگرچه مستقیماً با دیوان عالی مخالفت نکرد، اما از احکام دادگاههای پایینتر دور زدن کرد، که استقلال قضایی و یکی از ارکان دموکراسی را تضعیف میکند.
۶. سوءاستفاده از وضعیت اضطراری
ترامپ از بحرانهای ساختگی برای گسترش اختیارات خود بهره برد، از جمله ادعای ورود یک گروه تبهکار ونزوئلایی به آمریکا برای توجیه کشته شدن غیرنظامیان خارجی در آبهای بینالمللی، و استفاده از وضعیت اضطراری برای اعمال سیاستهای اقتصادی و امنیتی فراتر از اختیارات قانونی.
۷. تحریک علیه اقلیتها
ترامپ مهاجران را به عنوان تهدیدی برای کشور تصویر کرد، کلیپهای مسخرهآمیز از مهاجران دستبسته منتشر نمود، به ترنسها حمله کرد و از خدمت نظامی محرومشان ساخت، برنامههای تنوع نژادی را خاتمه داد و کتابهای مربوط به بردهداری و نژادپرستی را از کتابخانههای نظامی حذف کرد. او ایده قربانی بودن سفیدپوستان و مسیحیان را تبلیغ کرد تا پایه سیاسی مبتنی بر تفرقه ایجاد کند.
۸. کنترل اطلاعات و رسانهها
ترامپ رئیس اداره آمار را پس از انتشار دادههای اقتصادی منفی برکنار کرد، برنامههای تحقیقاتی مرتبط با تغییرات اقلیمی را متوقف نمود و بر رسانهها فشار آورد تا تحت سلطه او قرار گیرند، از جمله تلاش برای فروش شرکتهایی مانند تیکتاک به سرمایهگذاران نزدیک به خودش.
۹. سرکوب دانشگاهها و مؤسسات آموزشی
او آموزش عالی را بهعنوان مرکز مخالفت فکری هدف قرار داد، بودجه تحقیقاتی را کاهش داد، محدودیتهایی برای استخدام و پذیرش اعمال کرد و رئیس دانشگاه ویرجینیا را مجبور به استعفا نمود.
۱۰. پرستش شخصیت و تمجید از رهبر
تصاویر بزرگ ترامپ در ساختمانهای دولتی نصب شد، ویدئوهایی منتشر شد که او را به عنوان قهرمان نشان میداد، و حتی سکهها و ارزهای دیجیتال با تصویر او ضرب شد تا جشن ۲۵۰ سالگی استقلال آمریکا را گرامی بدارد.
۱۱. فساد و سوءاستفاده از منصب
ترامپ از ریاست جمهوری برای منافع شخصی استفاده کرد، از جمله اخذ هزینه از محافظانش در هتلها و کسب میلیونها دلار از قراردادهای رسانهای و ملکی، و خانواده او از نفوذ سیاسی بهره برد.
۱۲. دستکاری نظام انتخاباتی
ترامپ تلاش کرد نتایج انتخابات ۲۰۲۰ را لغو کند، فشار بر جمهوریخواهان برای تغییر حوزههای انتخاباتی وارد کرد و دستور اجرایی برای دخالت در مدیریت انتخابات ایالتی صادر نمود. اگرچه اقدام عملی برای تجاوز به محدودیت دوره سوم انجام نداد، اما بارها به امکان ادامه قدرت پس از ۲۰۲۹ اشاره کرد.
جمعبندی
هیئت تحریریه نیویورک تایمز میگوید آمریکا هنوز یک دولت مستبد نیست، اما بهطور عملی در مسیر آن قرار گرفته است. هنوز قضات مستقل و رسانههای آزاد تا حدی وجود دارند، اما نشانههای فرسایش دموکراتیک واضح و خطرناک شده است. روزنامه هشدار میدهد که بیتفاوتی مردم و سیاستمداران نسبت به این انحراف، آینده دموکراسی آمریکا را تهدید میکند.
این شاخصها به عنوان ابزاری برای سنجش میزان گرایش آمریکا به سلطهگری معرفی شده و قرار است در سال ۲۰۲۶ بهروزرسانی شود تا مشخص شود آیا ایالات متحده میتواند این مسیر را متوقف کند یا به سوی حکومت فردی ادامه خواهد داد.
						
دیدگاه تان را بنویسید