خبر فوری
ارسال به دیگران پرینت

شب | آرامش

چرا شب‌ها آرامش پیدا می‌کنیم؟

بسیاری از افراد گزارش می‌دهند که شب‌ها احساس سبکی، آرامش ذهنی و حتی الهام بیشتری دارند. این تجربه ریشه‌های روان‌شناختی، زیستی و مغزی متعددی دارد که در ادامه بررسی می‌کنیم.

چرا شب‌ها آرامش پیدا می‌کنیم؟

شب و تاریکی همیشه با مفاهیمی چون آرامش، سکوت و بازگشت به درون همراه بوده.

بسیاری از افراد گزارش می‌دهند که شب‌ها احساس سبکی، آرامش ذهنی و حتی الهام بیشتری دارند. این تجربه ریشه‌های روان‌شناختی، زیستی و مغزی متعددی دارد که در ادامه بررسی می‌کنیم.

۱. ریتم شبانه‌روزی و هورمون‌ها

بدن انسان بر اساس «ساعت زیستی» یا ریتم شبانه‌روزی تنظیم می‌شود.

با فرا رسیدن شب، غده صنوبری (پینه‌آل) در مغز شروع به ترشح ملاتونین می‌کند؛ هورمونی که احساس خواب‌آلودگی و آرامش ایجاد می‌کند.

هم‌زمان، سطح کورتیزول (هورمون استرس) کاهش می‌یابد. این تغییرات شیمیایی، مغز و بدن را از حالت فعالیت و آماده‌باش روزانه، به سمت آرامش و استراحت می‌برند.

۲. کاهش محرک‌های بیرونی

در طول روز، مغز مدام با حجم زیادی از محرک‌های محیطی مانند صداها، نور، ترافیک، اخبار و پیام‌های مجازی درگیر است.

شب، شدت نور کاهش می‌یابد و محیط اطراف ساکت‌تر می‌شود.

در نتیجه، سیستم عصبی سمپاتیک (مسئول استرس و فعالیت) کمتر تحریک می‌شود و سیستم پاراسمپاتیک (مسئول آرامش و بازسازی) فعال‌تر می‌گردد.

این تغییر باعث کاهش ضربان قلب، تنفس عمیق‌تر و احساس آرامش می‌شود.

۳. فرصت بازگشت به درون

از نظر روان‌شناسی، شب فرصتی برای درون‌نگری است.

سکوت و نبود شلوغی اجتماعی باعث می‌شود توجه فرد به افکار و احساسات خودش برگردد.

فعالیت‌های آرام‌بخش مثل مطالعه، نوشتن یا گوش دادن به موسیقی در شب، کارکردی

 شبیه به «مدیتیشن طبیعی» دارند و ذهن را آرام می‌کنند.

۴. عملکرد مغز در شب

برخی از نواحی مغز در شب کارکرد متفاوتی دارند:

شبکه حالت پیش‌فرض (Default Mode Network - DMN) که مربوط به خیال‌پردازی و بازاندیشی است، شب‌ها فعال‌تر می‌شود. این شبکه به ما کمک می‌کند تجربه‌های روز را پردازش کنیم و آرام‌تر با آن‌ها کنار بیاییم.

فعالیت کمتر قشر پیش‌پیشانی (مرکز منطق و کنترل) هم باعث می‌شود فشارهای فکری و اضطراب‌های روزانه فروکش کند و ذهن رهاتر شود.

۵. تأثیر فرهنگی و روانی تاریکی

از نظر روان‌شناختی، تاریکی همواره با امنیت و خلوت پیوند داشته است. انسان از گذشته در تاریکی شب به استراحت می‌پرداخت و این الگو به‌صورت جمعی در ناخودآگاه فرهنگی ما باقی مانده است.

بنابراین شب ناخودآگاه با «فرصت برای آرام گرفتن» تداعی می‌شود.

۶. پیوند اجتماعی و عاطفی

شب همچنین زمانی است که افراد فرصت بیشتری برای بودن با خانواده یا خلوت شخصی دارند. این احساس ارتباط و نزدیکی، یکی از منابع مهم آرامش روانی است.

شب برای مغز و روان ما شبیه یک «دکمه ریست» عمل می‌کند.

ترشح ملاتونین، کاهش کورتیزول، خاموش شدن محرک‌های بیرونی و فعال شدن شبکه‌های درونی مغز، همه دست به دست هم می‌دهند تا بدن و روان به سمت آرامش بروند. از نظر روان‌شناسی نیز، شب نمادی از بازگشت به خویشتن و فاصله گرفتن از هیاهوی بیرونی است.

به همین دلیل، بسیاری از افراد بهترین ایده‌ها، بیشترین آرامش و حتی عمیق‌ترین گفت‌وگوهای درونی خود را در دل شب تجربه می‌کنند.

 

به این خبر امتیاز دهید:
بر اساس رای ۰ نفر از بازدیدکنندگان
با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
کپی شد

پیشنهاد ویژه

    دیدگاه تان را بنویسید

     

    دیدگاه

    توسعه