استامینوفن | ارتباط استامینوفن و اوتیسم
علم در برابر ادعاهای ترامپ | آیا استامینوفن واقعاً موجب اوتیسم می‌شود؟
دونالد ترامپ بارها شهروندان آمریکا را از مصرف استامینوفن منع کرده، اما پژوهشگران می‌گویند شواهد محکمی برای ارتباط این مسکن با اوتیسم وجود ندارد.
دونالد ترامپ بارها شهروندان آمریکا را از مصرف استامینوفن منع کرده، اما پژوهشگران می‌گویند شواهد محکمی برای ارتباط این مسکن با اوتیسم وجود ندارد.
رئیس‌جمهور ایالات متحده بارها به مردم توصیه کرده است استامینوفن مصرف نکنید اما دانشمندان می‌گویند شواهد قوی برای ارتباط این دارو با اوتیسم وجود ندارد.
مسکن استامینوفن یا پاراستامول یکی از پرمصرف‌ترین داروها در دوران بارداری است و تقریباً نیمی از زنان باردار در سراسر جهان از آن استفاده می‌کنند. با‌این‌حال، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به تازگی اعلام کرد که روی این دارو هشدار جدیدی درج خواهد شد. دلیل این اقدام، اشاره به «احتمال وجود ارتباط» میان مصرف استامینوفن که در ایالات متحده با نام تجاری «تایلنول» نیز شناخته می‌شود، در دوران بارداری و بروز اوتیسم در کودکان است. گرچه، رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، در صحبتهایش بدون هیچ دقتی و بدون تکیه بر شواهد به مردم توصیه کرد سعی کنند اصلا از داروی مذکور استفاده نکنند.
افراد مبتلا به اوتیسم تفاوت‌هایی در ارتباطات و تعاملات اجتماعی نشان می‌دهند و شیوع گزارش‌شدهٔ اوتیسم در برخی کشورها در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. با‌این‌حال، بسیاری از پژوهشگرانی که اوتیسم را مطالعه می‌کنند، هشدار می‌دهند که داده‌های کافی برای ارتباط دادن اوتیسم با استامینوفن وجود ندارد و تمرکز بر احتمال چنین ارتباطی تنها موجب حواس‌پرتی است و ارزش علمی ندارد.
میگرن: بیماریی که نمی‌کشد اما جان را می‌کاهد | اگر این بیماری را دارید کمتر عمر میکنید
جیمز کوساک، مدیر اجرایی سازمان خیریهٔ تحقیق و اطلاع‌رسانی درباره اوتیسم در لندن (Autistica) که خود نیز مبتلا به اوتیسم است، می‌گوید: «شواهد قطعی وجود ندارد که نشان دهد مصرف استامینوفن توسط مادران باعث اوتیسم می‌شود و هرگونه ارتباط مشاهده‌شده بسیار، بسیار جزئی است. در اصل، موضوع این است که مردم سعی دارند پاسخ‌های ساده‌ای برای مشکلات پیچیده پیدا کنند.»
تحقیقات علمی قوی هیچ ارتباط قطعی بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و اوتیسم نشان نداده‌اند
در اعلامیه‌ای که ۲۲ سپتامبر (۳۱ شهریور) در کاخ سفید و با حضور دونالد ترامپ و رابرت اف. کندی جونیور برگزار شد، کندی جونیور، وزیر بهداشت آمریکا، تأکید کرد که اوتیسم می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد.. مارتین ماکاری، کمیسر سازمان غذا و داروی آمریکا خاطرنشان کرد که در برخی موارد، انتقال ناکافی ماده مغذی فولات به مغز با ویژگی‌های رایج در اوتیسم مرتبط بوده است. سازمان FDA نیز به تازگی اعلام کرد که روند تأیید نوعی فولات به نام لوکوورین را برای افرادی که سطح فولات در مایع اطراف مغز و نخاع آن‌ها پایین است، آغاز خواهد کرد.
رابرت کندی (که مدت‌هاست با واکسن‌ها مخالف است) و ترامپ بر دو عامل دیگر تمرکز کردند که فکر می‌کنند ممکن است با اوتیسم مرتبط باشند: استامینوفن و واکسن‌ها. با‌این‌حال، تحقیقات علمی طی دهه‌ها نشان داده که مدرک قابل اعتمادی وجود ندارد که نشان دهد واکسن‌ها باعث اوتیسم شوند.
سُرا آلوان، متخصص ناهنجاری‌های مادرزادی در دانشگاه بریتیش کلمبیا در ونکوور کانادا می‌گوید: «شواهد نشان نمی‌دهند که بین استامینوفن یا واکسن‌ها و اوتیسم ارتباط علّی وجود داشته باشد. ادعای خلاف این موضوع می‌تواند موجب انتشار اطلاعات نادرست و کاهش اعتماد به درمان‌ها و واکسیناسیون‌های ایمن شود.»
نشریه نیچر در مطلبی به شواهد موجود درباره ارتباط احتمالی بین استامینوفن و اوتیسم پرداخته است.
اطلاعات موجود تا چه حد رابطه بین اوتیسم و استامینوفن را تایید می‌کنند؟
قوی‌ترین مطالعات هیچ ارتباطی بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و اوتیسم پیدا نکرده‌اند. هلن تاگر-فلاسبرگ، روان‌شناسی که در دانشگاه بوستون روی اوتیسم مطالعه می‌کند، می‌گوید: «مطالعات دقیق‌تر حتی کوچک‌ترین خطر را هم کمتر نشان می‌دهند. حتی اگر ارتباطی باشد، بسیار جزئی است… معتقدیم که مصرف استامینوفن هیچ نقشی در ایجاد اوتیسم ندارد.»
ویکتور آلکویست، اپیدمیولوژیست در مؤسسه کارولینسکا در استکهلم و از نویسندگان مطالعه جامعی درباره این ارتباط می‌گوید: «تشخیص اینکه آیا بین این دارو و اوتیسم ارتباطی وجود دارد یا نه، کار دشواری است. این دارو بدون نسخه در دسترس است، بنابراین بسیاری از مصرف‌ها در پایگاه‌های داده پزشکی ثبت نمی‌شود. به همین دلیل، پژوهشگران مجبورند به گزارش‌های خود افراد متکی باشند که قابل اطمینان نیستند.»
مشکل بزرگ‌تر، عوامل مؤثر جانبی هستند. زنانی که در دوران بارداری استامینوفن مصرف می‌کنند، به دلایلی نظیر عفونت یا بیماری‌های زمینه‌ای از وضعیت سلامتی ضعیف‌تری برخوردارند. ارتباط ظاهری بین استامینوفن و اوتیسم ممکن است در واقع ناشی از همین مشکلات سلامتی دیگر باشد، نه خود دارو. هرچند دانشمندان در مطالعات خود سعی می‌کنند این عوامل مخدوش‌کننده را در نظر بگیرند، قادر به در نظر گرفتن تاثیر کامل برخی عوامل نیستند و این یکی از دلایلی است که مطالعاتی که به دنبال بررسی این ارتباط هستند، نتایج متناقضی ارائه کرده‌اند.
در مطالعه‌ای به سرپرستی آلکویست داده‌های تقریباً ۲٫۵ میلیون کودک متولد سوئد بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۹ مورد بررسی قرار گرفت. پژوهشگران از پرونده‌های پزشکی گسترده کشور اطلاعاتی درباره نسخه‌های استامینوفن در دوران بارداری و همچنین مصرف دارو (گزارش شده توسط خود افراد) که توسط ماماها جمع‌آوری شده بود، به دست آوردند و بررسی کردند که آیا این کودکان بعدها به اوتیسم مبتلا شده‌اند یا خیر. حدود ۱٫۴۲ درصد از کودکانی که در دوران بارداری استامینوفن مصرف کرده بودند، به اوتیسم مبتلا شدند، در حالی که این رقم در کودکانی که این دارو را مصرف نکرده بودند، ۱٫۳۳ درصد بود و این تفاوت به نظر آلکویست «بسیار ناچیز» است.
هشدار دادن به زنان باردار برای خودداری از مصرف استامینوفن می‌تواند باعث ترس، نگرانی غیرضروری و محدود شدن گزینه‌های مسکن ایمن می‌شود
پژوهشگران برای بررسی دقیق‌تر، خواهر و برادرانی را که از یک مادر متولد شده بودند مقایسه کردند که یکی از آن‌ها در دوران بارداری در معرض استامینوفن قرار گرفته بود و دیگری نه. از آنجا که نیمی از ژن‌های خواهر و برادرها مشابه است و شرایط رشد و سلامت مادرشان نیز یکسان است، تفاوت در ابتلا به اوتیسم بین آن‌ها بیشتر احتمال دارد که ناشی از دارو باشد تا عوامل دیگر. با این روش، پژوهشگران هیچ ارتباطی بین استامینوفن و اوتیسم پیدا نکردند. این نتیجه نشان می‌دهد ارتباط‌هایی که در برخی مطالعات مشاهده شده است، احتمالاً به دلیل عواملی جانبی و مخدوش‌کننده بوده است، نه خود دارو.
مطالعه بزرگ و با کیفیت دیگری از ژاپن که بیش از ۲۰۰ هزار کودک را شامل می‌شد و امسال منتشر شد، همچنین با استفاده از مقایسه بین خواهر و برادرها، هیچ ارتباطی بین مصرف استامینوفن در دوران بارداری و اوتیسم پیدا نکرد.
آیا شواهد یا مطالعاتی وجود دارد که مصرف استامینوفن را با اوتیسم مرتبط بدانند؟
مطالعه مروری که در مجله Environmental Health منتشر شد، چنین نتیجه‌گیری کرد که بین مصرف استامینوفن و اوتیسم ارتباطی وجود دارد. اما پژوهشگران مستقل در گفتگو با نشریه نیچر به مرور دیگری اشاره می‌کنند که مطالعات با کیفیت بالاتر را بررسی کرده بود. آن مرور، منتشر شده در فوریه، نتیجه گرفت که مصرف استامینوفن در دوران بارداری به احتمال زی
مونیک بوثا، دانشیار روان‌شناسی اجتماعی و رشد در دانشگاه دورهام، بریتانیا می‌گوید: «شواهد قوی یا مطالعات متقاعدکننده‌ای وجود ندارد که نشان دهد رابطه علّی بین این دارو و اوتیسم وجود دارد و هر نتیجه‌گیری برخلاف این، اغلب براساس انگیزه‌های شخصی، شواهد ناکافی و روش‌های ضعیف است.»
سخنگوی شرکت کن‌ویو، تولیدکننده تیلنول در سامیت، نیوجرسی، می‌گوید: «معتقدیم که علوم مستقل و معتبر به‌وضوح نشان می‌دهد مصرف استامینوفن باعث اوتیسم نمی‌شود.»
اگر به زنان باردار گفته شود که استامینوفن مصرف نکنند، چه مشکلی پیش می‌آید؟
داروهای مسکن و تب‌بر که برای زنان باردار ایمن باشند، کم هستند و استامینوفن یکی از امن‌ترین و پرکاربردترین آن‌هاست. بنابراین هشدار دادن به زنان باردار برای خودداری از مصرف استامینوفن می‌تواند خطرناک باشد، زیرا باعث ترس و نگرانی غیرضروری می‌شود.
بوثا می‌گوید زنان باردار گزینه‌های کمی برای داروهای مسکن دارند. در میان همه این گزینه‌ها، استامینوفن یکی از امن‌ترین و مطمئن‌ترین داروها برای تسکین درد در دوران بارداری است.
اگر مصرف داروی مادر با اوتیسم کودک مرتبط دانسته شود، ممکن است پیامدهای منفی برای والدین داشته باشد. آلکویست می‌گوید: «این کار می‌تواند باعث شود مادران خود را مقصر بدانند، استرس و احساس گناه بیشتری داشته باشند و تحت فشار اجتماعی قرار بگیرند، در حالی که مدرک علمی برای چنین ادعاهایی وجود ندارد.»
اگر مصرف استامینوفن دلیل افزایش اوتیسم نیست، پس دلیل آن چیست؟
بخش بزرگی از افزایش شیوع اوتیسم در دو دهه گذشته، ناشی از افزایش تشخیص‌ها است و نه افزایش واقعی در علائم زمینه‌ای. معیارهای تشخیصی طی سال‌ها تغییر کرده‌اند و شامل افراد بیشتری می‌شوند (مانند بزرگسالان علاوه بر کودکان) و تعداد تشخیص‌ها نیز با تغییر نحوه تفسیر و اعمال این معیارها توسط متخصصان بالینی افزایش یافته است.
علاوه‌بر‌این، با افزایش آگاهی درباره اوتیسم، افراد بیشتری برای تشخیص مراجعه می‌کنند و تشخیص دریافت می‌کنند. بعضی از والدین به دنبال تشخیص برای فرزندان خود هستند چون این تشخیص می‌تواند به کودکان در دریافت حمایت‌های آموزشی، درمانی یا بهداشتی کمک کند.
دیدگاه تان را بنویسید