یک عکس، یک توقیف؛ روایت تعطیلی مجله زمان | از جلد نوروزی تا توقیف؛ سرنوشت مجله زمان در بهار

انتشار تصویری از یک دختر تاجیکی بر جلد شماره نوروزی مجله «زمان» در سال ۱۳۷۷، که از کتاب رسمی وزارت ارشاد انتخاب شده بود، بهانه‌ای شد برای توقیف این نشریه. اعتراض تندروها در مجلس، این تصویر ساده را به «مصداق ترویج فحشا» بدل کرد و سرنوشت یکی از مجلات معتبر کشور را رقم زد.

عکس از کتاب رسمی منتشر شده توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب شده بود. سیروس علی‌نژاد، نخستین سردبیر زمان، و پس از او اسماعیل جمشیدی، هر دو از روزنامه‌نگاران باسابقه و حرفه‌ای بودند. مرتضی ممیز، طراح برجسته نیز مدیریت هنری مجله را بر عهده داشت. سردبیر برای حفظ زیبایی و حس نوروزی تصویر، حتی از درج تیتر بر جلد خودداری کرد.مجله‌ی گردشگری زمان، در شماره‌ی نوروزی سال ۱۳۷۷ خود، تصویری از یک دختر تاجیکی را بر جلد منتشر کرد که بهانه‌ای شد برای توقیف مجله.

عکس از کتاب رسمی منتشر شده توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب شده بود.سیروس علی‌نژاد، نخستین سردبیر زمان، و پس از او اسماعیل جمشیدی، هر دو از روزنامه‌نگاران باسابقه و حرفه‌ای بودند. مرتضی ممیز، طراح برجسته نیز مدیریت هنری مجله را بر عهده داشت.

سردبیر برای حفظ زیبایی و حس نوروزی تصویر، حتی از درج تیتر بر جلد خودداری کرد.

اما تندروی و سیاسی‌بازی، کاری به زیبایی و قانون ندارد. محمدرضا باهنر، نماینده‌ی وقت کرمان در مجلس پنجم و از چهره‌های تندرو آن عصر، در صحن علنی مجلس، این جلد را در دست گرفت و آن را مصداق «ترویج فحشا و بی‌بندوباری» دانست تا به دولت خاتمی حمله کند.

امروز، پس از ۲۷ سال، شاید برای بسیاری عجیب یا حتی خنده‌دار باشد که چنین عکسی، بتواند مجله‌ای را به تعطیلی بکشاند. اما تندروی، فقط پل‌ها را خراب نمی‌کند؛ امروز و آینده را با هم ویران می‌کند. برخوردهای سخت‌گیرانه و آن برچسب‌های بی‌اساس، کشور را به امروز رساند