پایان عصر خیریه‌ های سنتی | مسئولیت اجتماعی شرکت ها نیازمند تحول نوآورانه است

رئیس مرکز نوآوری دانشگاه اصفهان در نشست روز خبرنگار بر ضرورت تحول در مفهوم مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها تأکید کرد.

رئیس یک مرکز نوآوری در دانشگاه اصفهان با تأکید بر لزوم عبور از رویکرد سنتی مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) گفت: در عصر حاضر، سازمان‌ها باید مسئولیت اجتماعی خود را نه در قالب اقدامات خیریه‌ای، بلکه از مسیر نوآوری و هم‌راستایی با زنجیره ارزش خود تعریف کنند؛ مدلی که با عنوان «نوآوری اجتماعی شرکتی» یا CSI شناخته می‌شود.

سیدمهدی موسوی، امروز چهارشنبه ۱۵ مرداد در نشستی که به مناسبت روز خبرنگار در دانشگاه اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: قصد دارم از منظری متفاوت به مفهوم مسئولیت اجتماعی سازمان‌ها بپردازم؛ مفهومی که این روزها نیازمند بازتعریف جدی است.

وی افزود: این مرکز نوآوری با تمرکز بر ایجاد پیوند میان زنجیره‌های ارزش صنعتی و ظرفیت‌های پژوهشی و دانشگاهی، سعی دارد بستری برای رشد نوآوری، توسعه استارتاپ‌ها و توانمندسازی تیم‌های تخصصی فراهم کند. برخلاف برخی نهادهای حمایتی که با رویکردی غیرهدفمند به موضوع نوآوری می‌نگرند، ما بر این باوریم که پژوهش باید از دل مسائل واقعی صنعت برآید، مسیر تیم‌سازی را طی کند، به کسب‌وکار تبدیل شود و در نهایت به تجاری‌سازی برسد، اما بحث اصلی من در این نشست، عبور از مفهوم سنتی مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) و حرکت به سوی رویکردی نوین به نام نوآوری اجتماعی شرکتی (Corporate Social Innovation - CSI) است.

رئیس مرکز نوآوری که در دانشگاه اصفهان مستقر است، بیان کرد: در مدل سنتی CSR، سازمان‌ها عمدتاً با اقدامات خیریه‌ای یا کمک‌های اجتماعی، سعی در ایفای نقش خود در قبال جامعه دارند. این روش، هرچند نیکوست، اما اغلب خارج از حوزه تخصصی شرکت‌ها بوده و پایداری چندانی ندارد. در مقابل، در رویکرد CSI، سازمان‌ها می‌کوشند با بهره‌گیری از نوآوری و در همان حوزه فعالیت خود، ارزش اجتماعی خلق کنند. به‌عنوان مثال، اگر یک واحد صنعتی آلاینده‌ای تولید می‌کند، مسئولیت اجتماعی آن، تنها پرداخت جریمه یا کاشت درخت نیست؛ بلکه باید به‌دنبال طراحی و پیاده‌سازی سیستم‌های بازیافت یا تصفیه‌ای باشد که ضمن کاهش آسیب، به خلق ارزش اقتصادی نیز منجر شود. اینجاست که نوآوری، از یک ابزار فناورانه به ابزاری برای توسعه اجتماعی بدل می‌شود.

موسوی اضافه کرد: در مدلی که تجربه کرده‌ایم، یک سازمان باید سهم خود را از منابع جامعه بشناسد، نحوه بهره‌برداری‌اش را بازنگری کند و در ازای آن، مسئولانه و نوآورانه پاسخ‌گو باشد. ما این نگاه را در قالب سه‌گانه‌ای با عنوان «هوشمندی، ماندگاری و ارزش‌آفرینی» دنبال می‌کنیم که می‌تواند نقشه راهی برای دیگر سازمان‌های خواهان تحول نیز باشد.

وی در پایان گفت: امیدوارم این نگاه تازه به مسئولیت اجتماعی بتواند به گفتمانی جدی در میان مدیران، دانشگاهیان و فعالان زیست‌بوم نوآوری کشور تبدیل شود؛ گفتمانی که هدف آن، خلق ارزش مشترک برای جامعه و صنعت از مسیر نوآوری پایدار است.