جنگ تمام می‌شود، اما اضطراب ادامه دارد | چرا مغز ما پس از بحران همچنان در حالت هشدار می‌ماند؟

متخصصان هشدار می‌دهند: «واکنش حاد به استرس» و «اختلال استرس پس از سانحه» می‌توانند ماه‌ها پس از پایان درگیری‌ها، زندگی روزمره آسیب‌دیدگان را تحت تأثیر قرار دهند.

در روزهای اخیر، بسیاری از مردم، به‌ویژه ساکنان شهرهای هدف مانند تهران، همچنان از علائمی مانند بی‌خوابی، اضطراب، تحریک‌پذیری و دل‌دردهای عصبی رنج می‌برند. این وضعیت، در روان‌شناسی، بخشی از واکنش حاد به استرس (Acute Stress Reaction) یا در صورت تداوم، نشانه‌هایی از اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) تلقی می‌شود.

در جنگ، بدن ما وارد «حالت بقا» می‌شود؛ ضربان قلب بالا می‌رود، مغز درگیر حالت آماده‌باش دائمی می‌شود، و سیستم عصبی، به کوچک‌ترین صدا یا تغییر واکنش بیش‌ازحد نشان می‌دهد. مشکل اینجاست که بعد از اتمام جنگ، این سیستم به‌سادگی خاموش نمی‌شود.

عملیات نفس‌گیر ۳ ساعته | نجات جان جوان ۲۰ ساله از زیر آوار حملات اسرائیل +ویدئو

برای همین، حتی وقتی صدای آژیر قطع می‌شود، بدن ما هنوز در حالت خطر باقی می‌ماند.

از منظر علمی، این وضعیت اگر بدون مداخله و مراقبت جمعی رها شود، ممکن است منجر به افزایش آسیب‌های روانی، پرخاشگری، فرسودگی جمعی، و کاهش سرمایه اجتماعی شود.

 آنچه اکنون اهمیت دارد:

 به رسمیت شناختن خستگی روانی مردم

 ایجاد امکان گفت‌وگو، روایت و سوگواری اجتماعی

حمایت از کودکان، سالمندان و افراد تنها

 کاهش بمباران خبری، و تنظیم مصرف رسانه‌ای برای کاهش فشار عصبی

پایان جنگ، آغاز بازسازی روان است؛ اگر آن را جدی نگیریم، زخم‌ها در زیر پوست جامعه باقی خواهند ماند.