پنیر ریکوتا خانگی

اگر شما هم عاشق صبحانه هستید پیشنهاد ما به شما تهیه این پنیر ریکوتا خانگی است. برای اطلاع از طرز تهیه پنیر ریکوتا خانگی و خوشمزه در ادامه این خبر باما همراه باشید.

مقدار مواد لازم برای ۲۰۰ گرم پنیر ریکوتا:

۱ لیتر شیر محلی پرچرب

ماست کم چرب: ۲۵۰ گرم

نمک:۶ گرم یا یک قاشق چایخوری

کره:۱ قاشق غذاخوری

خامه: ۱ قاشق غذاخوری

حتما حرارت گاز کم باشه تا شیر آروم آروم گرم شه و شروع به دَلَمه شدن کنه.

آب پنیر رو دور نریزید و توی آشپزی هاتون ازش استفاده کنید.

از این پنیر ریکوتا میتونین به جای خامه توی پاستاهاتون هم استفاده کنین

یه عمر بادمجون رو اشتباه سرخ میکردیم! | یکبار برای همیشه روش سرخ کردن بادمجان با روغن کمتر رو یا بگیر! | مخصوص وقتایی که روغن کم داری! + ویدئو

پنیر یکی از فرزندان شیر است که در سراسر دنیا عاشقان بسیار دارد. طعم آن آنقدر متنوع است که می‌تواند هر کسی را راضی کند؛ گاهی شور است و گاهی آجیلی؛ گاهی طعم کره‌ای دارد و گاهی هم ترکیبی از طعم‌های مختلف را در خود جا می‌دهد. ممکن است بافتی سخت داشته باشد و به راحتی تکه‌تکه شود، یا اینکه به نرمی و روانی سس مایونز باشد.

به عبارتی باید گفت این فراورده از آن دسته خوشمزه‌هایی است که خود را به صد چهره در می‌آورد و پایش را به هر وعده غذایی می‌کشاند؛ از طرف دیگر، پنیر از آن دسته مواد غذایی است که با قیمت‌های مختلف، از بسیار ارزان تا بسیار گران پیدا می‌شود. اما این خوراکی خوشمزه و همه فن حریف در طول تاریخ چه مسیری را طی کرده و داستان پنیر چیست؟

یک فرآورده اساطیری

نمی‌توان با اطمینان گفت اولین پنیر توسط چه شخصی و در کجا ساخته شده است. اهلی کردن حیوانات شیرده حدود ۸۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ سال پیش آغاز شد و اولین شواهد پنیرسازی در نقاشی‌های دیواری مقبره مصر مربوط به ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد یافت شده است. بنابراین بهتر است برای بررسی داستان پنیر، ابتدا داستان شیر را بررسی کنیم.

گفته می‌شود از کلمه سیاره که معادل انگلیسی آن گلکسی (Galaxy) است، Gala به معنی شیر گرفته شده است. به عبارتی ریشه کلمه کهکشان، کلمه یونانی شیر یا همان «گالا» است. یونانیان باستان فکر می‌کردند کهکشان راه شیری، از ریختن شیر سینه الهه هرا در هنگام شیر دادن به نوزادش، هرکول، شکل گرفته و بنابراین هر ستاره در آسمان از یک قطره شیر این الهه ایجاد شده است.

هندوها هم یک داستان جالب در مورد اصل و اساس شیر دارند؛ آنها معتقدند خلقت ستاره‌ها و کهکشان‌ها که توسط ویشنو انجام شده، با تکان دادن دریایی از شیر رخ داده است.

اهلی کردن حیوانات شیرده

اما چه کسی، در چه زمانی متوجه شد که می‌توان از شیر حیوانات دیگر برای تغذیه استفاده کرد؟ جواب این سوال به اهلی کردن حیواناتی مثل گوسفند و بز و بعدها گاوها برمی‌گردد. به عبارتی با اهلی کردن این حیوانات بود که انسان توانست از شیر آنها استفاده کند و این کشف به ۹ هزار سال قبل از میلاد برمی‌گردد. اولین افرادی که حیوانات را دوشیدند، سومری‌ها بودند؛ سومری‌ها یکی از اولین تمدن‌های بشری بودند که در جنوب بین‌النهرین که اکنون ترکیه، سوریه و عراق و ایران را شامل می‌شود، زندگی می‌کردند.

اما با آمدن شیر به سبد غذایی انسان‌ها، مشکل دیگری هم ایجاد شد و آن این بود که انسان‌های آن دوره، چطور باید این ماده را نگهداری می‌کردند؟ اینجا بود که مقدمات ساختن پنیر فراهم شد. اگر بخواهیم واقع‌بینانه به پنیر نگاه کنیم، می‌توانیم از این نوشته جیمز جویس در کتاب معروفش به نام «اولیس» (Ulysses) کمک بگیریم که می‌گفت «پنیر، همان جسد شیر است».

پنیرسازی در یونان باستان

هنر پنیرسازی در اساطیر یونان باستان هم ذکر شده و شواهدی از پنیرسازی روی نقاشی‌های دیواری مقبره مصری، با قدمت بیش از ۴۰۰۰ سال یافت شده است. پنیر ممکن است به طور تصادفی با نگهداری شیر در مشک و خیک‌های پوستی ساخته شده از امعا و احشاء حیوانات کشف شده باشد و حتی مایه پنیر که باعث انعقاد شیر و جدا شدن آب از دلمه است، همان آنزیمی است که در معده حیوانات نشخوارکننده یافت می‌شود.

توضیح احتمالی دیگر برای کشف پنیر به داستان ناشی از نمک زدن شیر دلمه شده برای نگهداری آن برمی‌گردد. سناریوی دیگری هم شامل افزودن آب میوه به شیر است که با استفاده از اسید موجود در آب میوه، شیر را منعقد می‌کردند.

یک تاجر عرب کاشف پنیر شد

افسانه‌ها می‌گویند، پنیر حاصل کشف تصادفی یک تاجر عرب اهل لِوانت (خاورمیانه امروزی، احتمالا جایی که امروز اردن نامیده می‌شود) بوده، کسی که شیر مورد نیاز سفرش دربیابان را در کیسه‌های پوستی نگهداری می‌کرد. به دلیل وجود مایه پنیر که همان آنزیم موجود در معده حیوان است و گرمای خورشید، شیر تجزیه و آب پنیر و دلمه ایجاد شد. او از آب پنیر حاصل شده برای رفع تشنگی استفاده کرد و دلمه آن را هم چشید و متوجه طعم لذیذ آن شد.

هر چند هیچ سندی دال بر تایید این داستان نیست؛ اما خیلی‌ها باور دارند که این روش، اولین شیوه پنیرسازی بوده است. نقاشی‌های دیواری مقبره‌های مصری که طرز تهیه این ماده را به تصویر می‌کشد هم نشان می‌دهد در آن زمان شیر در کیسه‌های پوستی که از میله‌ها آویزان بوده ذخیره و نگهداری می‌شده است.

پنیر با تاجران آسیایی به اروپا رسید

داستان دیگری که حکایت از رسیدن پنیر به اروپا دارد، حاکی از این است که تاجران آسیای مرکزی بودند که هنر پنیرسازی را به اروپا آورده‌اند. رومی‌ها به سرعت پنیرسازی را به یک هنر زیبا تبدیل کردند (به هر حال آنها یکی از بهترین صنعتگران جهان بودند) و فرآیندها را با مهارت و دانش خود اصلاح کردند. آنها دریافتند که شرایط و روش‌های مختلف انبار کردن می‌تواند منجر به تولید طعم‌های متفاوتی از پنیر با ویژگی‌های متفاوت شود؛ بنابراین توانستند انواع مختلفی از آن را ایجاد کنند. نخبگان رومی، با داشتن خانه‌های بزرگ، آشپزخانه‌های جداگانه‌ای برای پنیر به نام Caseale داشتند که می‌توانستند در آن پنیر را آماده کنند و حتی مردم شهرهای بزرگ‌تر روم پنیر خانگی مورد نیازشان را برای دودی کردن به یک مرکز ویژه هم برای طعم‌دار کردن می‌بردند.

در ابتدا، دانش پنیرسازی نزد کشاورزان و زمین‌داران رومی بود، اما در نهایت به مردم محلی هم منتقل شد. سربازان رومی که خدمت سربازی خود را به پایان رسانده و با مردم محلی ازدواج کرده بودند، در دوران بازنشستگی خود مزرعه‌هایی را راه‌اندازی و مهارت‌های خود را در پنیرسازی به نسل‌های بعدیشان منتقل کردند.