برادران علی دایی همه دو اسم دارند. علی که ستاره درخشان این خانواده است را «شهریار» صدا می زنند. نام دیگر عبدالله برادر بزرگ «حافظ»، محمد که از علی بزرگتر است «کیکاووس»، حسن « شهزاد »و نام دیگر حسین « بهزاد » است.
پدر خانواده دایی ، برای اینکه فرزندانش زودتر به مدرسه بروند شناسنامه آنها را اغلب چندماهی بزرگتر گرفته و از این رو تاریخ شناسنامه ای هر 5 برادر دایی روز اول فروردین است.
البته آنچه خود علی دایی در رابطه با اهمیت درس و تحصیل در خانواده اش می گوید این است که با وجود ارزشی که پدرخانواده برای تحصیل قائل بود اما بیشترین سختگیری ها نسبت به علی وجود داشته است؛ به طوری که اگر برای دیگر فرزندان گرفتن نمره های بالاتر از 15 مجاز بود برای علی یا همان شهریار فقط نمره بیست از سوی پدر قابل قبول به حساب می آمد. شاید به همین خاطر بود که علی دایی در درس هم مانند فوتبال موفق بود.
او دوبار در دانشگاه صنعتی شریف یکی از معتبرترین دانشگاه های مهندسی ایران قبول شد، بار اول در تحقیقات رد شد اما باردوم در کنکور همان دانشگاه قبول شده و درواقع سرنوشت بخشی از تاریخ فوتبال ایران رقم خورد.
نقل قول از خود علی دایی است که او برای قبولی در کنکور هیچ کلاس یا کار ویژه ای انجام نداده است و موفقیت جالبش در دوکنکور سراسری و دوبار قبولی در دانشگاه شریف تنها حاصل هوش و دانشی است که او پشت نیمکت های دبیرستان به دست آورده است.
دیدگاه تان را بنویسید