باستان‌شناسان می‌گویند به لطف تلاش‌های یک گورکن که در جستجوی غذا بوده، گنجینه‌ای شامل حدود ۲۰۰ سکه مربوط به دوران روم باستان در شمال غربی اسپانیا کشف شده است.
این سکه‌ها که به عنوان «یافته‌ای استثنائی» توصیف شده‌اند در غار لا کونستا در برسیو در منطقه خودمختار آستوریاس اسپانیا پیدا شده است.
محققان می‌گویند گودال منتهی به محل سکه‌ها احتمالا توسط یک گورکن در ژانویه سال گذشته حفر شده است. در این زمان طوفان برف شدیدی شمال غرب اسپانیا را در بر گرفت و بسیاری از موجودات برای رفع گرسنگی و یافتن انواع کرم‌ها و حشرات شروع به کندن زمین کردند. این پستاندار بدشانس اما تنها تعدادی فلز گرد غیرقابل خوردن کشف کرده بود که بعدا توسط یک فرد محلی مشاهده و شناسایی شد.
باستان‌شناسان می‌گویند در دهانه گودال و لابلای شن‌هایی که حاصل حفاری گورکن بود تعدادی از سکه‌ها را پیدا کرده‌اند و در داخل حفره نیز به تعداد بیشتری از آن سکه‌ها برخورده‌اند.
باستان‌شناسان می‌گویند اکثر این سکه‌ها مربوط به بازه زمانی اواخر امپراتوری روم (بین قرن سوم و پنجم میلادی) در مناطق شمال و شرق مدیترانه شامل انطاکیه و قسطنطنیه و تسالونیکی هستند. بنا به گفته آنان: «تعداد سکه‌های کشف‌شده و همچنین موضوع جذاب انتقال قدرت در سده ابتدایی قرون وسطا، گنجینه کشف‌شده در برسیو را به یافته‌ای استثنائی تبدیل کرده است.»
پژوهشگران تصور می‌کنند که این ۲۰۹ سکه احتمالا توسط افرادی به دلیل «بی‌ثباتی سیاسی» به وقوع پیوسته در قرن پنجم میلادی به این ناحیه منتقل شده‌اند. در این زمان سوبی‌ها، شاخه‌ای از مردمان قوم ژرمن، به ناحیه شمال غربی شبه جزیره ایبری هجوم آوردند.
گورکن‌های موسوم به رودک، نوعی گورکن‌های بومی آسیا و اروپا هستند که جثه‌ای به اندازه یک سگ متوسط دارند. این موجودات با بهره‌گیری از چنگال پا و آرواره‌های قدرتمند خود، از مهارت زیادی در حفر لانه‌های زیرزمینی برخوردار هستند. این گورکن‌ها روزها در لانه به سر می‌برند و شب‌ها به یافتن گیاهان مغذی و شکار طعمه‌های کوچک می‌پردازند.
جزئیات یافته شدن گنجینه توسط گورکن به تازگی توسط دانشگاه ایالتی مادرید منتشر شده است.
مازندران
کشف مهر ساسانی با نقش خرگوش
این کشفیات، تحلیل‌ها و نگاه‌های ما را به سمت و سویی برده که قلاکتی را کانونی بسیار مهم و مرکز محور در دوران تاریخی (مشخصاً اشکانی – ساسانی) شمال ایران بدانیم.
باستان‌شناسان جوان ایرانی در سواحل سُرخ‌رود دریای مازندران موفق به کشف مُهر سنگی با نقش خرگوش و گل مُهرهایی با نقوش جانوری همچون گاو کوهان‌دار (ورزا)، قوچ، گوزن، مرغابی و کتیبه پهلوی ساسانی شده‌اند که در زمره کمیاب‌ترین و مهمترین کشفیات باستان‌شناسی شمال ایران به شمار می‌رود.
به گزارش ایلنا، میثم فلاح (سرپرست هیأت باستان‌شناسی) گفت: طی دو فصل از کاوش‌های علمی باستان‌شناسی در تپه قلاکتی گِل محله سُرخ رود استان مازندران، با کشفیاتی مواجه هستیم که در نوع خود در منطقه بی‌نظیر و در ایران بعنوان یافته‌های شاخص مطرح می‌شوند.
این باستان‌شناس افزود: کشف نخستین گل‌مهرها با نقوش جانوری همچون گاو کوهان دار (ورزا)، قوچ، گوزن و مرغابی و کتیبه پهلوی ساسانی با نام اشخاص و القاب حاکمیت و مذهبی در دورادور این نقوش در زمره مهمترین یافته‌های فصل نخست کاوش در این محوطه بوده است.
او با بیان‌اینکه کاوش فصل دوم در قلاکتی، علاوه بر پیدایی نخستین معماری خشتی مربوط به دوران اشکانیان، کشف مُهری سنگی با نقش خرگوش متعلق به دوره ساسانی را نیز در پی داشته تصریح‌کرد: خرگوش در این دوره نماد ماه و باروری و نگهبانی است.
فلاح اظهارکرد: این کشفیات، تحلیل‌ها و نگاه‌های ما را به سمت و سویی برده که قلاکتی را کانونی بسیار مهم و مرکز محور در دوران تاریخی (مشخصاً اشکانی – ساسانی) شمال ایران بدانیم.
او گفت: شاید قلاکتی در مرحله دوران تاریخی، باقی‌مانده نخستین شهرهای اشکانی و متعاقباً ساسانی مازندران با شاخصه‌های مهم اقتصادی، بازرگانی، نظام طبقاتی اجتماعی - فرهنگی و حاکمیت باشد که داده‌های باستان‌شناسی در آینده می‌تواند فرضیات ما را قوت بخشد.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی افزود: از سویی نزدیک بودن این محوطه به دریا و در کنار رودخانه هراز قرار داشتن، مباحث بندرگاهی و مبادلات دریایی با سرزمین‌های همجوار در دوران تاریخی را نیز مفروض می‌دارد.
فلاح در پایان با اشاره به اینکه قِلاکتی محوطه‌ای نزدیک به سواحل دریای مازندران است که در شهرستان محمودآباد، شهر سرخ رود و روستای گِل محله واقع شده تصریح‌کرد: غیر از مشخص شدن عصر آهن و قلعه ماهانه سَر مرعشیان دوران اسلامی، مرکز و استقرار بسیارمهمی از دوران اشکانی – ساسانی را در خود دارد که امیدواریم در پژوهش‌های آتی اطلاعات بیشتر و متقن‌تری بدست آوریم.
دیدگاه تان را بنویسید