چهار دهه پیش در سال ۱۹۸۱ دختری ۱۹ ساله به نام آلیس سبالد به مرکز پلیس نیویورک رفت تا از میان ۵ مرد سیاه‌پوست، فردی را شناسایی کند که مرتکب تجاوز شده بود.
در نهایت او جوانی سیاه‌پوست به نام آنتونی برودواتر را به عنوان متجاوز شناسایی کرد و در نتیجه برودواتر ۱۶ سال را در زندان گذراند اما هیچگاه این اتهام را نپذیرفت.
آلیس سبالد که اکنون نویسنده سرشناسی است، آن زمان ۱۹ سال داشت و چند ماه قبل از آن قربانی حمله مردی متجاوز شده بود.
از آثار سبالد می‌توان به «استخوان‌های دوست‌داشتنی»، «خوش‌شانس» و «ماه نیمه‌تمام» اشاره کرد. «استخوان‌های دوست‌داشتنی» از او در ایران ترجمه و چاپ شده است.
آلیس سبالد
حالا پس از ۴۰ سال دادگاهی دیگر رای به بی‌گناهی برودواتر داده و اعلام کرده است که مدارک و اسنادی با اتکا به آن‌ها حکم به گناهکاری او داده شده، به هیچ وجه محکمه‌پسند و کافی نیست.
در پی اعلام این حکم آلیس سبالد از فردی که برای ۴ دهه فکر می‌کرد، زندگیش را تلخ کرده است، عذرخواهی کرد. برودواتر نیز عذرخواهی او را پذیرفت و اعلام کرد که هر دوی آن‌ها قربانی هستند، یکی قربانی تجاوز و دیگر قربانی سیستم ناکارآمد قضایی و نژادپرستی.
دیدگاه تان را بنویسید