نشانه هایی از حیات در قمر سیاره زحل پیدا شد

در مقاله منتشر شده در مجله Nature Astronomy این منبع می تواند در واقع موجودات زنده باشد.

فضاپیمای کاسینی با عبور از یک توده عظیم آب که از سطح قمر سیاره زحل فوران می کند ، غلظت نسبتاً زیادی از مولکول های خاص از جمله دی هیدروژن ، متان و دی اکسید کربن را کشف کرد که با فعالیت هیدروترمال در کف اقیانوس های کره زمین مطابقت دارد. در عین حال غلظت متان به طور غیر منتظره ای بالا بود که  ممکن است نشانه ای از فعالیت موجودات زنده باشد.

دانشمندان مدل های ریاضی را برای محاسبه احتمال انجام فرآیندهای مختلف از جمله متانوژنز بیولوژیکی ایجاد کرده اندکه می توانند ناهنجاری موجود داده های کاسینی را توضیح دهند. این مدل ها ترکیب ژئوشیمی فرآیندهای گرمابی و محیط زیست میکروبیرا تلفیق می کنند . معلوم شد که تصویر مشاهده شده یا با فعالیت موجودات زنده سازگار است و یا با فرآیندهای شیمیایی که روی زمین اتفاق نمی افتند.

ابتدا محققان تخمین زدند که چه  میزان هیدروژن موجود در انسلادوس باید با مشاهدات کاوشگر کاسینی مطابقت داشته باشد و آیا این مقدار می تواند وجود جمعیتی از میکروارگانیسم های متان زای هیدروژنوتروفیک مشابه موجودات روی زمین را پشتیبانی کند. آنها همچنین آزمایش کردند که آیا مجموعه شرایط خاص شیمیایی مانند غلظت دی هیدروژن در جریان گرمابی و دما می تواند محیط مناسبی برای رشد جمعیت این میکروب ها فراهم کند. معلوم شد که فرضیه منشا منحصراً غیر بیولوژیکی متان نمی تواند غلظت مشاهده شده را توضیح دهد. بنابراین  نمی توان روایت وجود حیات در قمر  انسلادوس را بعید دانست.

با این حال همچنین این احتمال نیز وجود دارد که متان در نتیجه تجزیه شیمیایی مواد آلی اولیه تشکیل شده باشد ،که ممکن است در هسته انسلادوس وجود داشته و از طریق یک فرآیند هیدروترمال تا حدی به دی هیدروژن ، متان و دی اکسید کربن تبدیل شود. این فرضیه را می توان تأیید کرد اگر معلوم شود که قمر سیاره زحل در نتیجه تجمع مواد سرشار از مواد آلی به وجود آمده  که ستارگان دنباله دار نیز متشکل از آنها هستند.